Vanaf vandaag kunnen spelers met Age of Mythology: Retold aan de slag. In aanloop naar de release heb ik de game alvast mogen spelen. In de review deel ik mijn indrukken:
Het mooie Real Time Strategy-genre begon ooit in 1992. Westwood Studios bracht ons Dune 2. Het succes van deze game moedigde andere studio’s aan om hierop verder te borduren. Niet veel later mochten we dan ook twee grote franchises verwelkomen; vanuit Blizzard Entertainment kwam Warcraft en Westwood Studios ging verder met de Command & Conquer (en C&C: Red Alert)-series, waarin ze cutscenes met daadwerkelijke acteurs brachten (zoals Kane) in plaats van in-game gerenderde cutscenes. We schrijven nog steeds eind jaren ’90 als de eerste Age of Empires (van Ensemble Studios en gepubliceerd door Microsoft Studios) ten tonele verschijnt en Blizzard misschien wel één van de beste RTS-games uit die tijd op de markt brengt: StarCraft. Al deze games hebben bijgedragen aan het definiëren van het Real Time Strategy-genre.
Begin jaren 2000 doet 3D echt zijn intrede en de steeds krachtiger wordende pc’s kunnen ook meer aan; grotere kaarten, meer en meer verschillende units. In 2001 volgt de sequel in de Age of Empires-serie en in 2002 komt Ensemble Studios met de eerste in een full 3D-engine ontwikkelde RTS op de markt: Age of Mythology. Na de grote series bloedt de klassieke RTS langzaam dood en wordt er meer overgegaan naar Real Time Tactics, waar resource management een veel kleinere rol krijgt.
Tussendoor wordt er hier en daar nog wel geprobeerd om met een klassieke RTS te komen, zoals Halo Wars (343 Industries, Microsoft Studios), maar deze zijn nooit echt een groot succes te noemen. Gelukkig is er de laatste jaren weer meer focus op de klassieke RTS gekomen met onder andere Company of Heroes 3 en de remakes en nieuwe versies van Age of Empires.
Na de remakes van Age of Empires vond Xbox het blijkbaar tijd voor die andere klassieker in de Age of series. Age of Mythology: Retold is een volledige remake van de originele Age of Mythology. De ontwikkelaars, World’s Edge en Forgotten Realms, hebben dan ook echt alles aangepakt. De game is volledig gemoderniseerd, uitgebreid met nieuwe functies, extra bouwwerken, eenheden en verbeterde systemen. Daarnaast is deze game nu direct te spelen op zowel de pc als de Xbox-consoles.
Goden, Titanen en andere Mythen
In Age of Mythology speel je met één van de vier mogelijke volken (Pantheons): de Grieken, Egyptenaren, Noren en Atlanteanen. Ieder volk kent zijn eigen bouwstijlen, bouwwerken, units en goden. Hoewel Age of Mythology wat betreft gameplay sterk lijkt op die van Age of Empires, verschilt het op een aantal belangrijke punten. Natuurlijk begin je ook hier met het bouwen van een dorpje en verzamel je voedsel, hout en goud. Je breidt je dorpje uit, plaatst defensieve bouwwerken, traint soldaten en zorgt voor upgrades van gebouwen en wapens.
Maar Age of Mythology kent ook goden, titanen en andere mythische wezens. Om toegang te krijgen tot de macht van de goden moet je “favor” verdienen. Dit kun je bijvoorbeeld doen door een aantal van je dorpelingen naar de tempel te sturen om de goden te aanbidden.
En daar zit het grote verschil dat deze game zo leuk maakt. Goden zorgen voor aardbevingen of een meteorenregen, waarmee een halve stad wordt weggevaagd. Minotaurussen slingeren soldaten en cavalerie van de tegenstander door de lucht. Een Pegasus valt aan van boven en een reus trapt een tegenstander letterlijk de grond in. Het slagveld van Age of Mythology is werkelijk één grote chaos.
Maar iedere Pantheon zorgt ook voor een net iets andere speelstijl. Zo hebben de Noren hun dwergen om resources te verzamelen, en kunnen de Egyptenaren sneller bouwen. De goden van deze Pantheons hebben weer andere goddelijke krachten, wat de skirmish- en de latere missies in de campaigns telkens net iets anders maakt. Het spelen van de campaign-missies is ietwat traag en in het begin niet heel boeiend. Wat dat betreft deed ik graag even een skirmish-potje tussendoor.
Age of Mythology: Retold kent drie campaigns met in totaal 50 missies. Daarnaast kun je een skirmish-game opzetten (tegen AI) en online spelen. Een aantal andere opties zitten in de premium-editie of komen later en moet je apart aanschaffen. Zo zullen op een later moment de Chinezen worden toegevoegd en zitten de Mythical Battles nu in de premium-editie. Als Game Pass-bezitter zul je dus de upgrade moeten aanschaffen om hiermee aan de slag te kunnen.
Verbeteringen
In deze remake zijn een flink aantal verbeteringen doorgevoerd en, gezien de lijst enorm is, zal ik een aantal belangrijke uitlichten. De meest in het oog springende zijn natuurlijk de graphics, maar daarover later meer. Een belangrijke wijziging is de attack-move. In plaats van je legers op een unit af te sturen of met move ergens heen te sturen, kun je hiermee een locatie aangeven en je leger valt automatisch alles aan wat ze onderweg tegenkomen. Samen met de verbeterde pathfinding lopen je soldaten elkaar veel minder in de weg en verloopt alles veel soepeler.
Ik had al eerder benoemd dat er meer verschillende unit types aan de game zijn toegevoegd. Misschien het meest in het oog springende hiervan zijn de verschillende types schepen.
Verder is er een Wonder Age toegevoegd. In dit tijdperk is bijvoorbeeld het gebruik van de goddelijke krachten veel goedkoper. Dit, in combinatie met een veel groter aantal units en de enorm sterke myth units, maakt dat het slagveld echt één grote chaos wordt.
Controls
Bij het spelen van strategiegames op een console is er altijd één ding waar ik enorm op kan afknappen: de controls, menu’s en selecties via je Xbox-controller. Strategiegames zijn nou eenmaal standaard ontwikkeld om te spelen met muis en toetsenbord. Hiermee kun je snel selecties maken en heb je diverse sneltoetsen tot je beschikking. Gelukkig zijn er inmiddels diverse strategiegames op de consoles te vinden die bewijzen dat het wel kan. Ik heb bijvoorbeeld enkele honderden uren aan Stellaris en Crusader Kings 3 gespendeerd op de console, en ook diverse citybuilders zijn prima te spelen. Maar een RTS is toch net even anders.
Ik moet zeggen dat de ontwikkelaar flink zijn best heeft gedaan om zoveel mogelijk functies in de Xbox-controller te stoppen. Vaak werkt dit via een knoppencombinatie en een cirkelvormig menu. Dit werkt voor het grootste deel prima: selecties gaan goed, de verschillende bouwmenu’s zijn snel bereikbaar, en zoomen en pannen verloopt soepel. Echter, op één belangrijk punt loopt het niet helemaal lekker, namelijk het groeperen van verschillende units in verschillende legertjes. Het toevoegen en oproepen van deze legers zit net even iets te ver weg, waardoor ik toch steeds de neiging had om maar lukraak wat units te selecteren en ergens naartoe te sturen.
Doordat de campaign wat aan de trage kant is, heb je alle tijd om de controls onder de knie te krijgen. Dit is ook wel nodig, aangezien de tutorial nogal summier is en je daar alleen de basis leert.
Als sidenote wil ik nog benoemen dat met deze controls de game verrassend goed te spelen is op een handheld. Hoewel de tooltips wat lastig leesbaar zijn, weet je na een tijdje alle menu’s en acties wel te vinden. Hierdoor kun je prima op een kleiner scherm spelen.
Een groot pluspunt dat is overgenomen uit de Age of Empires-serie is het automatiseren van het resource verzamelen. Er zijn een aantal keuzemogelijkheden waarbij het spel je mensen automatisch verdeelt over het verzamelen.
Opgepoetst
Grafisch ben ik een stuk minder tevreden. Nostalgie is goed, over retro zijn de meningen verdeeld, maar hier heb ik het gevoel dat ik met een spel van een paar jaar oud bezig ben. Natuurlijk ziet het er beter uit dan ooit tevoren en is alles opgepoetst naar 4K, maar vooral de units behouden een deel van de oude stijl, waardoor ze er een beetje plastic uitzien. Voor het spelen van de campaign heb ik geen problemen ondervonden met het spelen in de Quality mode. Ik kan me voorstellen dat als je een flinke online- of skirmish-pot gaat spelen, je hem beter op Performance mode kunt zetten.
Conclusie
Met Age of Mythology: Retold heeft Xbox een erg leuke Real Time Strategy-game erbij. Ik ga me met deze game prima vermaken met de campaigns en wat skirmish-potjes. Het zal echter niet zo zijn als in het begin van het millennium, dat ik hier honderden uren spelplezier uit ga halen. Daarvoor is het grafisch net even te zwak en zijn de controls net te lastig.
