Dev-studio Mad Fellows kwam in 2017 op mijn netvlies toen ze de rhythm-game Aaero uitbrachten. Een combinatie van muziek en een onrails-shooter. In eerste instantie best ver buiten mijn comfort zone, maar zeer de moeite waard. Nu zijn we 7 jaar verder en komt de opvolger van deze game. Uiteraard weer een combi van rhythm en onrails-shooter, maar is het meer van hetzelfde of toch een verbeterde versie? Je leest het in mijn review:
In Aaero 2 speel je met een ruimteschip dat je over neon-gekleurde buizen laat glijden. Hoe nauwkeuriger je dat lukt, hoe beter de muziek klinkt en hoe beter je scoort. Dit alles onder het genot van een goede muziekscore. De meeste levels hebben allemaal een beetje dezelfde layout. Een soort van tunnel waar de neon buizen doorheen lopen. Op bepaalde punten gaat de tunnel over in een breder landschap. Hier gaat de game voor een kort deel over in een shooter. Er komen vijanden op het scherm en die moet je zien te verslaan met raketten die op je ruimteschip zitten. Het beste gaat dit wanneer je de raketten afvuurt op de maat van de muziek. Iets dat op de lagere moeilijkheidsgraden nog wel te doen is, maar hoe hoger die moeilijkheidsgraad is hoe onmogelijker het shooter-deel blijkt te zijn.
Grafisch nogal kaal
Aaero 2 is niet het toonbeeld van een game die grafisch uitpakt. Nee, het tegenovergestelde is waar. Alles is nogal minimalistisch uitgewerkt. De tunnels zijn nogal eentonig waarbij alleen de neon buizen voor een break in uiterlijk zorgen. Pas in de latere levels wordt het iets beter, maar dan heb je al de nodige saaie stukken moeten doorlopen.
Het shooter-deel van de game ziet er helaas niet heel veel beter uit. Ja, het beeld wordt iets breder en er komen vijanden op het scherm. Alleen zijn de vijanden ook niet echt aandachtstrekkers. Ze lijken een beetje op de uitvergrootte versie van de aliens uit de jaren 80 shooter Galaga.
Gezien het genre van Aaero 2 is het op zich niet verwonderlijk dat er grafisch niet wordt uitgepakt. Echter vind ik het persoonlijk nu wel heel minimaistisch en eentonig. Een gemiste kans wat mij betreft.
Muziek, de line-up
Mad Fellows heeft voor deze game opnieuw een heel mooie line-up van muziek gezocht (en gevonden). In de vorige game stond EDM centraal met artiesten als Flux Pavilion, AGnO3 en The Prototypes. In de opvolger Aaero 2 heeft Mad Fellows een enorme klapper gemaakt met het aan boord trekken van het Canadese label Monstercat. Voor degenen die niet bekend zijn met het soort muziek en dit label: het aantrekken van Monstercat is een enorme prestatie voor een kleine studio als Mad Fellows. Kortom grandioze actie en perfect resultaat!
De muziek van het label Monstercat omvat allerlei genres van drum’n’bass tot dubstep tot house/trance. Namen van artiesten zijn o.a. Muzz en Proff. Gecombineerd met de gameplay levert dit een heerlijke combi van spelwereld met muziekwereld op. DIt soort muziek sluit namelijk perfect aan bij het gamegenre.
Co-op en online multiplayer
Aaero 2 heeft nog een leuke verrassing in het menu staan. Logischerwijs is single player het belangrijkste deel van de game, maar Mad Fellows is niet vergeten dat spelen met vrienden net zo leuk kan zijn. Ze hebben daarom zowel lokale co-op als online multiplayer in Aaero 2 verwerkt.
In de co-op gameplay speel je tegen een vriend en is het scherm in 2 stukken verdeeld. Elk krijgt zijn eigen lijnen om te volgen. Natuurlijk zijn er ook de vijanden uit de single player die je met zijn tweetjes moet confronteren.
In de online multiplayer zul je voornamelijk PvP spelen. Hierbij is het de bedoeling dat je zelf zo eerzuchtig bent als maar kan. Voer alle acties eerder en beter uit dan je tegenstander. Doe je dat, dan gaat er een soort schaalverdeling op het scherm naar je tegenstander toe. Dit is de indicatie dat jij er beter voorstaat op dat moment. Staar je daar echter niet blind op. Op het eind van het level komt er nog een telling van alle kronen die je verdiend hebt, welke werken als een soort van punten-verdubbelaar. Je kunt dus winnen terwijl je op punten behoorlijk achter lag.
Achievements
Aaro 2 heeft een vrij saaie lijst van achievements. Ga alle liedjes/levels af op verschillende moeilijkheidsgraden en je hebt al een stevig deel vrijgespeeld. Zeker omdat je met het spelen van de levels ook sterren zult verzamelen, die weer gekoppeld zijn aan achievements (haal x-aantal sterren op moeilijkheidsgraad Y). Is het dan een game die je in no-time uitgespeeld hebt? Nee, absoluut niet. Je moet alle moeilijkheidsgraden doorlopen. Normal is nog wel te doen, maar zit je uiteindelijk op niveautje Master te spelen dan heb je een stevige uitdaging voor de boeg.
Oordeel
Deze game is op zich een goede combi van rhythm en onrail shooter. Ik blijf echter wel achter met gemengde gevoelens. Het glij-mechanisme langs de neon buizen werkt geweldig. Het schietmechanisme heeft weliswaar wat verbeteringen gekregen ten opzichte van de eerste game. Helaas blijft het wel het zwakste onderdeel van de game, zeker bij het schieten van de secrets in de game! De muziek kan ik kort over zijn: top (en nogmaals uitermate knap dat een kleine dev deze licenties heeft kunnen bemachtigen). Grafisch geen hoogvlieger en daarnaast leeg aanvoelende levels.
