Review: 8-bit Hordes, ouderwets knallen

Terwijl op de achtergrond de epische 8 bit soundtrack van 8-bit Hordes door mijn speakers knalt, zit ik mij hardop te bedenken wat voor cijfer ik deze game moet gaan geven. Ik vind dit namelijk altijd moeilijk bij indie studios. Ik weet wel wat ik belangrijk vind bij een RTS en daarop zal ik de game dan ook beoordelen.  

8-bit Hordes is van de makers die de RTS 8-bit Armies ontwikkelde. Het spel kwam uit op de pc in 2016 en bevat elementen uit de welbekende Warcraft franchise. Ook werken er oud-medewerkers van Command & Conquer aan de games van Petroglyph in de 8-bit serie mee. De oude gamers onder ons weten nog wel hoe legendarisch deze RTS games waren

Voor de mensen die niet weten wat RTS is: Real Time Strategy is het type game waarbij de speler real-time controle krijgt over militaire eenheden en gebouwen waarmee, door het nemen van strategische beslissingen, een of meerdere vijanden verslagen dient te worden.

Drakentijd

Daar waar 8-bit Armies een RTS is waarin je een modern leger bestuurt, gaat 8-bit Hordes over de bekende magische wereld die voorkomt in vele klassieke sprookjes, films en/of boeken.Denk aan Orcs, ridders, feniksen, draken, enten en nog veel meer ander gespuis. Voor de oudgedienden onder ons, het is een gepixelde versie van Warcraft met alles erop en eraan.

In de campaign speel je met de Lightbringers of de Deathsworn. Er zijn ook nog andere rassen die voor mij in de campaign niet speelbaar waren. Ik vermoed dat je die later unlocked. Ik koos voor de Lightbringers. Waarom? I love being a good guy. Elk ras heeft zijn eigen speciale classes en naarmate je deze beter kent, weet je de sterke en mindere sterke kanten van deze minions. Dit is natuurlijk erg handig mocht je later online willen gaan spelen. Als je online speelt kan je ook met de mariniers spelen, iets wat ik jammer vind omdat ik dit niet vind passen in de rest van de sprookjesachtige setting. Misschien een dikke knipoog naar 8-bit Armies.

Het verhaal is niet super en van het niveau ‘dit had mijn kleine neefje ook kunnen bedenken’. Is dit erg? Ik vind van niet maar dit is wel een verbeterpunt voor de volgende game. Ze hadden op zijn minst een aantal leuke animaties aan het einde van een missie kunnen maken en dit had van mij ook nog in een crappy 8-bit style gemogen. Het verhaal bestaat nu uit een aantal zinnen en de map die op het verhaal is afgestemd. Leuk maar dit gaat op een gegeven moment wel vervelen. Aan de andere kant vind ik het verhaal niet mega belangrijk in een strategische game

Kill the dwarves

In de campaign kan je kiezen tussen meerdere moeilijkheidsgraden en unlock je voor de volgende missie meer eenheden. Als het je lukt om de missie uit te spelen, dan wordt de volgende moeilijker en unlock je meer. Naast de campaign heb je ook nog andere spelmodi.

Zo heb je Skirmish, een mode waarin je zelf je eigen regels bedenkt en een eigen map uitkiest. Een co-op online campagne waarin je samen met een XBNL-vriend kan spelen en een online competitieve variant. De online competitieve modi heb ik uitgeprobeerd maar ik was hier snel van genezen, niet omdat het niet werkte ( het deed het fantastisch) maar omdat ik mega-slecht ben.

De game wordt je vrij snel uitgelegd door een tutorial die je letterlijk bij de hand neemt zodat het niet fout kan gaan. De besturing, erg belangrijk bij een RTS en in het verleden nogal een grote uitdaging op de console gebleken, is fantastisch uitgedacht. Je werk met de RT en LT knoppen om vanuit daar een keuze te maken tussen eenheden of gebouwen. Met je pookje kan je kiezen en met XYB kan je eenheden in verschillende groepen stoppen en besturen. Ik wil via deze weg de studio Petroglyph alle kudo’s van de wereld geven want als het je lukt om mij in twintig minuten een spelbesturing eigen te laten maken, dan ben je goed bezig. Het spel ziet er grafisch 8-bit Minecraft-achtige uit. Niks mis mee tenzij je dat gigantisch belangrijk vindt. Mocht dat zo zijn dan zou ik deze game niet kopen.

Doordat de graphics 8-bit zijn, heb je bij de grote veldslagen (met maximaal 100 eenheden) geen haperingen en loop alles vloeiend. Iets wat ik erg belangrijk vind bij een RTS.

Conclusie

Het lijkt erop dat Petroglyph op safe speelt en er alles aan heeft gedaan om de basis van deze game zo goed mogelijk te laten werken en dat is te zien. Het spel werkt, zonder bugs, de besturing is goed, de multiplayer werkt. Dat de basis werkt, betekent aan de andere kant dat dat het ok is. Niks meer en niks minder. Geen fancy verhaal of graphics maar een goed werkende RTS-game in een sprookjesachtige setting met fantastische 8-bit sound.