Met de stijgende populariteit van MOBA’s zien we nu steeds meer uitgevers een poging wagen om uit deze trend ook wat te halen. Na SMITE en Gigantic doet ook Battleborn een poging om het genre op een goeie manier op de console uit te voeren. Is het Gearbox gelukt?
De wereld van Battleborn
Het universum van Battleborn zit als volgt in elkaar. Lang geleden leverden alle sterren de energie voor de volkeren die in het universum leefde. Het probleem is alleen dat er zich een duisternis door het hele universum verspreid waardoor alle sterren opbranden. Er is nog maar één grote ster over en alle rassen die de duisternis nog hebben overleefd zijn naar de laatste ster gekomen om te vechten voor het laatste beetje licht en energie wat hen nog van de duisternis beschermd. Het groepje strijders wat zichzelf de “Battleborn” noemt zijn de enigen die weer vrede kunnen stichten tussen alle volkeren en zo het laatste stukje energie goed kunnen verdelen. Rendain is de grote bad guy in het verhaal die alle laatste beetjes energie voor zichzelf wil hebben, hij is dus degene die voor alle problemen zorgt en hem moet je dus gaan stoppen.
Wat ik gaaf vind van Battleborn is dat Gearbox echt zijn best doet om een betrouwbare wereld neer te zetten. Dit doen ze niet alleen door het wereldconcept van de vorige alinea aan de speler uit te leggen, maar ook door filmpjes in de singleplayer campaign te zetten die je echt helemaal hyped maken voor de campaign. Deze zijn gemaakt in een soort westerse anime-stijl die in combinatie met de rapmuziek echt heel vet zijn om te kijken. Je krijgt bijna een soort “The Avengers” gevoel tijdens het spelen van de campaign aangezien de Battleborn ook de nodige sneren en opmerkingen aan elkaar uitdelen.
De sfeer in de game zit dus goed. Gearbox wist met de Borderlands-serie heel goed wat deze wereld zo vet maakte om in te spelen en hebben al die elementen naar Battleborn gehaald. Waar je de Borderlands elementen ook heel goed in terugziet is in de gameplay. Borderlands was voor mij altijd een game waar de impact van de wapens en de aanvallen een beetje ver te zoeken was. Ik zag wel dat ik een headshot maakte maar het voelde voor mij niet altijd even lekker. Dit probleem kom ik ook heel erg bij de mêlee-characters tegen in Battleborn. Ik heb nooit het idee dat ik de totale controle over mijn champions heb. Dit is natuurlijk helemaal niet erg in een game als Borderlands die om de fun draait. Bij Battleborn’s competitieve element kan het wel gaan storen.
De singleplayer van Battleborn zit echter wel heel goed in elkaar. Er is een vet verhaal met gave boss-battles en een hele goeie co-op. Je leert alle characters kennen en door de art-style kan Gearbox de meest gave omgevingen met alle denkbare kleuren creëren. Als je dan de singleplayer door bent is het tijd voor de interessante kant van Battleborn: Multiplayer.
Multiplayer
Al een hele tijd ben ik fan van het MOBA-genre. Iedere keer als een game zich aandient als eerste grote MOBA op de console wil ik de game als eerste uitproberen. Voordat Battleborn in de winkels lag had ik de game al een aantal keer gespeeld op Gamescom, Firstlook en natuurlijk ook de beta. Op de events waren er veel issues met de framerate en ik wil mijn complimenten geven aan 2K en Gearbox dat deze uit de game zijn gehaald. Gedurende de beta was ik echt super gecharmeerd van de “League of Legends-mode” van Battleborn. Alles zit in de spelmode wat er van een MOBA wordt gevraagd. Een grote map met meerdere paden: check. Een stroom van minions die om de paar seconden op je af worden gestuurd: check. 5 versus 5 champions die elkaars hoofddoel kapot proberen te maken: check. Battleborn is op het eerste gezicht een soort soep van League of Legends, Heroes of the Storm, Gigantic en SMITE. Hiermee bedoel ik vanuit het oogpunt van hoe de game-mode in elkaar zit, niet de gameplay.
Als ik aan MOBA’s denk dan denk ik aan competitie, honderden uren in de game stoppen, proberen de game te doorgronden en eSports. Dit is dus ook de insteek waarop ik Battleborn’s game-mode ga beoordelen aangezien hier naar mijn mening wel een poging tot is gedaan. Zoals ik net al zei heeft de multiplayer van Battleborn alle onderscheidende elementen van de grote MOBA’s op één hoop gegooid. Laten we voorop stellen dat een probleem van Battleborn de first-person-view is. Iets wat bij MOBA’s altijd erg veel diepgang met zich meebrengt is de visie op het strijdveld. Als je namelijk bezig bent om een sterk monster te verslaan wil je niet dat de vijand dit ziet, zij zouden dan zomaar het verzwakte monster dood kunnen maken en alle punten verdienen terwijl jij al het harde werk hebt gedaan. Deze vlieger gaat natuurlijk helemaal niet op in een first-person view. Ik heb het gevoel dat het in Battleborn gewoon dom geluk is als het scenario hierboven geschreven zich af zou spelen. In een andere MOBA zou het voor mij veel meer als tactiek aanvoelen. Nog een ding wat met visie heeft te maken: verstoppen. In LoL kan je je bijvoorbeeld in een bosje verstoppen zodat je op een nietsvermoedende vijand kan springen. Hier kan je je het beste om een hoekje verstoppen. Wat dus vaak bij Battleborn gebeurt, is dat je, aangezien de meeste characters ook ranged zijn, aan het eind van het gevecht gewoon keihard wegrent. Nu hoor ik de MOBA-fans denken; “dat gebeurt toch wel eens vaker in een MOBA”. Dat is waar, maar nu gebeurd het ook in de situaties wanneer ik ineens naast een vijand sta als ik een hoekje om loop.
Ik vind het gaaf dat je, net zoals in Heroes of the Storm, meerdere paden op kan met je character in Battleborn. Iedere champion heeft twee verschillende paden, meestal een defensieve en een offensieve, zodat je in het verloop van de game kan bepalen welke speelstijl je moet gaan aanhouden om de match toch nog tot een positief einde te brengen. Daarnaast ben ik erg tevreden met hoe divers alle characters zijn, daarbij moet ook wel de kanttekening worden gemaakt dat je niet vanaf het begin ieder character kan spelen. Door het chronologisch unlocken van je champions krijg je toch dat er met veel champions pas veel later kan worden gespeeld. Als je dan naar Overwatch kijkt, waar wel alle champions aan het begin zijn unlocked, zie je dat er een diversiteit matches ontstaan. Dan kom ik weer terug op mijn eerdere kritieken: diepgang.
Diepgang
Wat denk ik het grootste punt van kritiek is en waar uiteindelijk al mijn pijnpunten op neerkomen is dat ik de diepgang mis in Battleborn. Er zijn al redelijk wat MOBA’s met een lage instap waar toch nog een klein beetje diepgang in zit. Denk aan Heroes of the Storm, een game van Blizzard die in principe iedereen zo kan oppakken maar wat toch ook op heel hoog niveau kan worden gespeeld. Dat laatste zie ik niet bij Battleborn gebeuren omdat de makers naar mijn mening te veel diepgang uit het MOBA-genre hebben gesloopt.
Ik denk dat Gearbox misschien wel de studio is die de beste co-op games kan maken, dat zie je ook in Battleborn terug. De co-op is de echte ster van Battleborn en dat is de reden waarmee ik iedereen kan aanraden de game in huis te halen. Als je zoekt voor een beetje knal-actie in de multiplayer kan je de game ook zonder zorgen binnenhalen. De echte MOBA-fans die ook een Xbox One in huis hebben gehaald moeten helaas nog eventjes wachten op een goeie interpretatie van dit relatief nieuwe genre in de gamewereld.
