Van de makers van Sniper Elite komt Atomfall, een game die je in een alternatieve jaren 60-versie van Engeland dropt, geteisterd door een nucleaire ramp. Is deze post-apocalyptische wereld de moeite waard om in te duiken, of sla je ‘m beter over?
Atomfall werpt je zonder veel uitleg in een mysterieuze omgeving. Je wordt wakker in een verwoeste wereld vol vreemde aanwijzingen: documenten, cryptische telefoontjes en NPC’s die je vaagjes in een richting sturen. De game werkt met een zogeheten ‘leads-systeem’, waarbij je kleine hints vindt en zo zelf moet bepalen waar je heen gaat. In plaats van een lineaire quest-markering verken je de verschillende regio’s op eigen houtje – en dat kan in het begin wat overweldigend zijn.
Wat direct opvalt, is de Britse sfeer en het licht absurdistische randje. Het speelt zich af in een fictief Engeland uit de jaren 60, met vervallen telefooncellen, oud ogende radio’s en omroepberichten die door luidsprekers galmen. De uitstekende voice-acting zorgt voor een authentieke en soms humoristische toon. Als je houdt van post-apocalyptische settings met een eigenzinnige vibe (denk aan Fallout of Atomic Heart), dan vind je dit zeker interessant.
Light RPG en crafting
Hoewel Atomfall zich presenteert als een RPG, is het systeem vrij minimaal. Je vrij te spelen vaardigheden (Perks) ontgrendel je niet met ervaring, maar met ‘Training Stims’ die her en der verstopt liggen. Het nadeel hiervan is dat al vrij vroeg een hoop stims nodig zijn om zelfs basis-skills te openen. Hierdoor voelt de progressie soms wat ongebalanceerd. Ook kan je soms uren spenderen in een regio waar je die dingen amper vindt en dan ga je ook niet echt vooruit in je perks. Daarnaast zijn de perks ook niet bijster boeiend (en misschien zelfs onnodig voor een verhaal van hooguit 12 uur?).
Het craften en handelen is wel een positieve noot. In plaats van valuta ruil je items en grondstoffen met NPC’s. Zo lever je bijvoorbeeld een zeldzame ‘Atomic Battery’ in ruil voor grotere hoeveelheden spullen of bijzondere upgrades. Ook wapens kun je smeden door zwakkere versies samen te voegen tot krachtigere ‘pristine’ varianten. Deze systemen versterken de survival-achtige vibe: je moet steeds creatief omgaan met wat je vindt en ruilt.
Technisch underwhelming
Aan de grafische kant maakt Atomfall geen al te sterke indruk. Veel texturen en animaties ogen alsof de game al een aantal jaren op de plank ligt. De omgevingen zijn echter wel sfeervol ingericht met flora, fauna en verborgen ruimtes die het ontdekken zeker lonend maken. Technisch draait het verder redelijk stabiel, maar er zijn wel meldingen van bugs, waaronder audioproblemen en crashes na Quick Resume. Met wat patches zouden deze kinderziektes hopelijk snel opgelost moeten zijn.
Combat en non-lineair verhaal
Ondanks de achtergronden van Rebellion (Sniper Elite) valt de gevechtssystematiek wat tegen. De combat is vrij simpel en vijanden gedragen zich niet erg slim (sterker nog, het doet denken aan het niveau Skyrim uit 2011). Er zijn vier à vijf grotere regio’s te verkennen, waar je allerlei vijanden kunt tegenkomen. Wil je vooral schieten en actie? Dan kan Atomfall wat mager aanvoelen, want het spel leunt meer op onderzoek en ontdekkingen.
De structuur van Atomfall is grotendeels non-lineair. Je mag overal gaan en staan, wat de wereld open en vrij maakt. Je kunt zelfs per ongeluk in gebieden belanden waar je (nog) niks hebt te zoeken – of juist interessante leads vinden voor een andere regio. Die vrijheid voelt verfrissend, maar vraagt ook meer doorzettingsvermogen van de speler. Het wordt je allemaal niet per se op een dienblaadje gepresenteerd.
Er zijn meerdere eindes, maar verwacht geen totaal andere verhaallijnen. Vaak kun je met een save van een halfuurtje terug in laden en een andere keus maken.
Conclusie
Atomfall is een gedurfde uitstap van Rebellion. De game blinkt uit in sfeer, wereldopbouw en die typisch Britse absurditeit. Ook het ruil- en crafting-systeem zijn aangename toevoegingen. Tegelijkertijd blijven de RPG-elementen onderbenut, is de combat aan de vlakke kant en ogen graphics en animaties gedateerd. Toch is er genoeg charme om je met deze post-apocalyptische zoektocht bezig te houden, vooral omdat het via Game Pass eenvoudig te proberen is.
Ben je gevoelig voor die unieke combinatie van (licht) absurdistische humor, open verkenning en het stapsgewijs ontrafelen van een mysterie, dan is Atomfall het zeker waard. Sta je meer te springen om pittige combat of verwachte je een next-gen visueel spektakel, dan kan de game wat teleurstellen.
