De Top en Flop 2017 van Justin

Man, man, man… wat gaat de tijd toch snel. Met 2018 in zicht en 2017 bijna achterwege kan ik zeggen dat 2017 toch wel een heel bijzonder jaar was voor mij. 

Eigenlijk wil ik hier heel veel vertellen. Over mijn ervaringen als redacteur, op de Gamescom, hoe het is om nóg een vrouwelijke redacteur in het team te mogen verwelkomen én dat ik eigenlijk veel te weinig tijd heb gehad om te gamen dit jaar. Met een magere 200 uur kan ik dan ook wel zeggen dat 2017 niet hét jaar was voor mij. Maar de games die ik heb gespeeld maakte het toch wel weer de moeite waard… meestal dan..

Flop

Laten we maar met het slechte beginnen, dan kan het alleen nog maar beter worden… toch? Jongens, jongens wat heb ik hier naar uitgekeken. Ik was zo blij als een kind toen ik de reviewkopie kreeg en dat ook nog eens de “gold edition” bleek te zijn. Nou, daar heb ik uiteindelijk geen fuck meer mee gedaan. Wat ben jij een kutgame zeg, For Honor. Met je samoerai met scherpe zwaarden en stoere Vikingen met lange baarden. Allemaal schijn en bedrog, want achter die mooie graphics schuilt een game die eigenlijk weinig goeds te bieden heeft voor mij. Van serverproblemen tot microtransacties, For Honor heeft het allemaal. Laat ik wel eerlijk zijn: toen ik de game mocht reviewen was ik best positief over de game. Helaas veranderde dat kort na de review en ligt de game flink stof te happen. Ik durf ook niet te zeggen of alle problemen inmiddels zijn opgelost, ik durf de game namelijk niet meer op te starten…

Verrassing van 2017

Laat ik beginnen met het feit dat ik gewoon NIET kan kiezen. 2017 was een jaar met ongelofelijk veel verrassingen (en tegenvallers) en ik ben nou niet bepaald de beste in het maken van keuzes. Armello, What Remains of Edith Finch, Observer, Tacoma, Rime… allemaal games die een plekje in mijn hart hebben verdiend. Toch kan er maar één de winnaar zijn…

Little Nightmares, wat was jij prachtig. Een luguber verhaal over een meisje in een gele regenjas dat moet ontsnappen uit “The Maw”, een plek waar iedereen haar liever dood dan levend ziet. Little Nightmares is voor mij een van de voorbeelden hoe er aan een game gewerkt moet worden. De passie die de ontwikkelaars hadden bij het maken van dit meesterwerk spat van je scherm af. Ondanks dat de game in een avondje uit te spelen is is hij zeker het geld dubbel en dwars waard en raad ik iedereen aan die ook maar een beetje van horror houdt hem NU voor 10 euries te kopen! Gewoon niet verder lezen, KOPEN! 

Top

Shadow of Mordor was een gave game. Helaas liet de game voor mij toch wat steken vallen op het gebied van speelduur en de wereld zelf. Ik vond de wereld behoorlijk kaal en raakte snel uit gekeken op Mordor. Gelukkig wist Monolith met Shadow of War heel wat in te halen en hebben zij dit jaar een ongelofelijk vette game neergezet, holy shit! Ik heb behoorlijk wat uurtjes in Shadow of War zitten en met de DLC’s die eraan komen ben ik voorlopig nog niet klaar. Wat mij betreft heeft deze game alles wat een goede open-wereld game zou moeten hebben: prachtige graphics (helemaal op m’n 4k tv), goede controls en een sterk verhaal met intrigerende personages (vooral Shelob, holy shit, wat is zij vet neergezet!).

Teleurstelling van 2017

Je zou verwachten dat hier slechts één game zou komen te staan. Eigenlijk is dat ook de bedoeling en ben ik nu dus volledig de regels aan het overtreden, maar goed… het is maar één keer 2017 en hopelijk ook maar één keer zo’n kutjaar als deze. Sorry dat ik het zeg, of eigenlijk helemaal geen sorry. Ik vond 2017 namelijk toch echt wel een van de slechtste jaren die de gameindustrie heeft gekend. Zo hadden we het totaal niet realistische en haast onspeelbare Verdun. Moesten we onze creditcards trekken om Battlefront 2 te kunnen spelen en was Destiny 2 een slap aftreksel van zijn voorganger. Maar ook Agents of Mayhem, Lego Worlds, Lawbreakers en Andromeda. Bijna allemaal games van grote uitgevers die er simpelweg een zooitje van hebben gemaakt. Jammer jongens… heel jammer.

Nieuw jaar, nieuwe kansen

Het is bijna 2018 en god, laten we hopen dat dit nu eindelijk weer een jaar voor ons wordt. Een jaar voor de gamers, van de gamers. Een jaar waarin we de held mogen uithangen in Far Cry 5, ons voor mogen doen als cowboy in Red Dead Redemption 2 en hopelijk ontsnappen uit de gevangenis in A Way Out. Dit zijn slechts een aantal van de titels waar ik ONWIJS naar uit kijk en hopelijk, heel misschien… weet 2018 ons niet teleur te stellen. Wat denk jij? Voor dit jaar ben ik even klaar met gamen en zal mijn console ergens in januari het licht weer vinden. Fijne feestdagen allemaal, geniet van de mensen om je heen.