Review: The Witcher 3: Wild Hunt, kennis is macht

The Witcher, wat moeten we er eigenlijk nog over zeggen. In de tsunami van previews, hands-ons, reviews en meer nieuws is deze review niet meer dan een druppel op een zeer gloeiende plaat. Maar we doen hem lekker toch.

The Witcher 3: Wild Hunt is nu iets meer dan een week oud. Ik heb lang gedraald voordat ik de eerste letters hierover aan het beeld wilde toevertrouwen. Want de game is huge. Eigenlijk kan je over deze game pas echt iets zinnigs schrijven als je er minstens 50+ uren aan bezig bent geweest. Maar helaas heb ik meer te doen op een dag dus, jullie moeten het doen met een impressie-review. Mooi woord toch?

Eigenlijk moet je mij dit niet laten schrijven, want ik ben een huge fan. Erger nog, deze game, deze serie, laat alle andere games in een vaal licht achter. The Witcher 3: Wild Hunt is episch. Je kan het niet anders omschrijven dan dat. Het is een game die overweldigend is. De tutorial is goed en prachtig ingebed in de start van het verhaal. Fundamenteel anders dan deel 2 waarin de tutorial echt een apart iets was. De tutorial laat gelijk zien waarom deze game niet voor iedereen is weggelegd. Ik ken mensen die hem na een paar uur spelen al weer verkocht hebben… SHOCK!! Het geeft aan dat je in deze game moet groeien en daar geduld voor moet hebben. Dat je de kennis die er in verborgen ligt, moet opnemen en gebruiken. Simpel los gaan op het hoofdverhaal, zorgt dat je al snel de draad kwijt bent en verzandt in het vele malen herhalen van een gevecht omdat je telkens op je lazer krijgt. Het is geen hack en slash spel. Je kan gevechten nooit winnen door in een hoog tempo op aanvalsknoppen te rammen. Zeker niet in de wat hogere moeilijkheidsgraad. De wereld die je ingaat is immens en gevuld met vele verhalen.

De dialogen zitten vol informatie en keuzes die bepalen hoe je een gevecht of een situatie in gaat. Het verhaal draait allemaal om Ciri en de Wild Hunt. Ciri is de protegé van Geralt. In een terugblik, waarin we Ciri als kind zien, zie je hoe deze relatie in elkaar steekt. Wie Ciri is, wie Yennefer is en vooral wie Geralt is. Je komt zelfs meerdere keren in de voetsporen van Ciri te staan waarbij je als dit character speelt.

Keuzes

Ik zit nog aan het begin van het verhaal. Om meerdere redenen, A. ik ben niet zo heel goed in de gevechten en B. ik doe heel veel side-quests die op zichzelf eigenlijk weer een verhaal zijn. Wat mij vooral opvalt is dat deze zij-verhalen geweldig mooie verhalen in zich hebben en soms gewoon lachwekkend zijn. Het ophalen van een weggelopen geit waarbij je als een soort malloot het dier met een belletje achter je aan lokt, zijn grappig. Zo’n grote stoere, zwaar bewapende vent die een geit, die dan ook nog eens Princess heet, achter zich aan lokt, het is geen gezicht.

De goede beslissing in een dialoog maakt het verschil tussen een lastig gevecht of een simpelere oplossing. Dus maak je keuze wijs. Vanaf de start zijn quests vaak lastiger en hoger ingeschaald dan het level wat je op dat moment bent. Schroom dan niet van die weg af te wijken en even aan de slag te gaan met je level, je skills en je alchemie. Hoe verder je komt, hoe meer je kan maken. Iets wat de gevechten en de missies een stuk makkelijker maakt. Een groep soldaten te lijf moeten gaan omdat je Axii sign nog niet ontwikkeld is, maakt dat je het moeilijker krijgt dan nodig. Die Signs zijn juist datgene waar de kracht van de Witcher in schuilt. De subtiele vinger en handbewegingen die een stroom vuur of een hypnotische vloek op iemand afvuren, zijn prachtig weergegeven. Die niet ten volle kunnen gebruiken is een gemiste kans. Dus stap dan even weg en kies om die quest af te breken. Want doodgaan in deze game is frustrerend. Niet alleen omdat doodgaan sowieso niet echt prettig is, maar omdat het laden van een savegame tergend langzaam gaat. Eén van de minpunten die ik tot nu toe ben tegengekomen. Een bug? Of gewoon iets waar we, vanwege de grootte van de game, mee moeten leven. Bugs ben ik wel al tegengekomen maar gelukkig niet in de mate van savegames kwijt zijn en dergelijke. Waarschijnlijk omdat ik mijn Xbox sowieso altijd in energy-saving stand heb staan en deze dus totaal afsluit als ik stop met spelen. Ik ben wel al wat grafische onregelmatigheden tegengekomen. Een merchant die ineen een Siamese tweeling krijgt en met twee hoofden in beeld is. Een zwevende paardenstaart. Storend? Neuh. Ik heb dit geaccepteerd als kleine onvolkomenheden die in het totaal van het spel eigenlijk niet zoveel voorstellen.

Studie

Het spelen van The Witcher vergt studie. Je moet je inlezen in de monsters en hun zwakheden. Je moet het hele alchemie deel goed doorkijken en doorlezen. Wat kan je maken, wat doet het? Heel duidelijk is dat voor mij, zelfs als diehard Witcher fan, ook niet. Zo heb ik nu twee oliën in mijn inventory zitten waarvan het gebruik mij niet helemaal duidelijk is. Dus zelfs ik heb soms het geduld niet dat even rustig uit te zoeken. Kennis nemen van de Bestiary is echt een noodzakelijkheid. Wat gebruik je bij welk monster om deze uit te schakelen.

Leer je Signs goed, die zijn heel belangrijk. Het gevechts-systeem is prachtig. Leer te wisselen tussen aanval en defensie. Duik weg, stap opzij, sla toe. Dat is een beetje het systeem wat je in deze game moet gebruiken want elke andere weg is fataal. Ik moet eerlijk zijn, ik heb al in twee gevechten uiteindelijk de moeilijkheidsgraad tot nul verlaagt omdat ik het na voor de 20^e keer down te zijn gegaan, wel een beetje zat was. Dus een tip van de meester, voel je niet bezwaard om soms je moeilijkheid omlaag te gooien. Zorg ook voor genoeg voedsel en drank want je levensstroom daalt zeer snel in gevechten. Als je deze niet goed in de gaten houdt, kan een volgend gevecht heel kort zijn. Neem ook de tijd om even te mediteren, dat vult je energie weer totaal aan.

Cutscenes

De dialogen in The Witcher zijn magnifiek. Ik kan intens genieten van de gelaatsuitdrukkingen, de manier waarop gezichten zijn vormgegeven, de kleine details daarin. Maar ook de gesprekken zijn prachtig. De manier waarop met de Engelse taal wordt omgegaan vind ik echt subliem. De verschillende dialecten waardoor je direct hoort of je met adel of met het volk te maken hebt, worden goed neergezet. En net zoals in deeltje twee wordt het woord ‘plough’ regelmatig gebruikt, een synoniem voor ‘fuck’ of ‘de daad van liefde’, zoals je dat mooi kan zeggen. Het is één van de woorden die je het gevoel geven echt in een andere wereld te zijn.

Sherlock

Naast magie en brute kracht is er in deze game ook nog een detective element toegevoegd. Het onderzoeken van Crime Scenes waarin elke aanwijzing iets betekent, geeft je het gevoel dat je echt iets te weten aan het komen bent. Dat je dieper in de zaak duikt. Het stap voor stap, alsof je in een autopsie van CSI zit, ontleden van een lijk waarin elk lichaamsdeel je iets vertelt over wie de aanvaller was en hoe dit arme wezen aan zijn einde is gekomen, is mooi neergezet.

Grafisch

Over het grafische deel van de game is al genoeg geschreven op het net. Nee, het is niet zoals de eerste beelden maar blijft subliem en prachtig. De wereld waar je in rondreist is zo immens mooi en zo vol van leven. De dorpjes en steden en hun inwoners leven echt. Het is geen herhaling van zetten maar telkens net even anders. De cutscenes zijn, zoals eerder gezegd, grafisch mooi en goed gedetailleerd. Zonder patch zelfs want die is er op het moment van schrijven nog niet. Zoals ik al eerder schreef, ik heb nog niet veel uren op mijn teller staan dus schrijf ik vanuit hetgeen wat ik tot nu toe beleefd heb.

The Witcher 3 is een must-have. De standaard voor RPG’s, Het verhaal is prachtig en heeft vele twists waarin je telkens, om je hoofddoel te bereiken, net weer even een zijstraat in moet waarin weer een verhaal zit. Het hoofddoel, Ciri vinden en behoeden voor de Wild Hunt, is voor mijn gevoel nog ver weg, al geeft het verhaal je wel het idee steeds dichterbij te komen. Elke dag een stapje dichterbij. Met een game van 100+ uren heb ik dus nog wel even te gaan. Zeker omdat dit voor mij het dubbele betekent en ik dus dubbel mag genieten.

met dank aan Gameresource