FIFA 16 en PES 2016 mochten traditioneel gewijs het najaar aftrappen (leuke woordgrap). Naast de gewone AAA’s zoals de volgende Assassin’s Creed en Call of Duty’s komt er dit najaar ook nog een aantal hele leuke indies uit. Op 6 oktober is het de beurt aan Skyhill om zich aan het publiek te tonen. Heeft deze indie nog enige kans tussen al het najaarsgeweld?
Verhaal
De opzet van Skyhill is heel simpel. Je bent een guy die verblijft in de VIP-area van een fancy hotel genaamd Skyhill. De wereld is verwikkeld in een derde wereldoorlog, in de stad waar jij verblijft gaat een atoombom af. Deze bom zorgt ervoor dat 99% van de bevolking in het ontploffingsgebied verandert in monsters. Een paar minuten na de ontploffing hoor je al veel geschreeuw van mensen die worden opgegeten door de monsters. Jij zit lekker in je VIP-kamer weg van alle ellende te wachten totdat de kust is veilig is. Op dit moment begint de daadwerkelijke game.
Ouderwets
De gameplay van Skyhill is echt lekker oldschool, de game is namelijk point-and-click. Jouw VIP-kamer zit op de 100ste verdieping, het is de bedoeling om levend uit het hotel te komen. Je zou dan denken: “dan loop je toch lekker naar beneden?!”. Nou dat gaat niet zo makkelijk. Het hele hotel zit namelijk vol met monsters die je lekker willen opeten. Daarbij komt ook nog het probleem dat je best wel wat trek krijgt van al dat vechten met monsters. Met deze gegevens als context, gaan we over naar de gameplay.
De game is 2D, dit zorgt ervoor dat ik in het midden van het scherm een trap zie die van de VIP-kamer naar de begane grond gaat. Aan weerskanten van de trap zit een donkere kamer. In deze kamer kan van alles zitten: een monster, een stuk plakband maar ook wat te eten. Je moet dus zelf kiezen welke kamers je allemaal betreedt. Uit ervaring kan ik je aanraden sommige kamers over te slaan aangezien je niet de middelen hebt om alle monsters te vechten.
Er zijn twee bars aan de bovenkant van het scherm. Een health-bar voor het vechten tegen de monsters en een hungry-bar om te laten zien hoe hongerig je bent. Iedere keer dat je van kamer verwisselt verlies je een hungry-point. Wanneer deze op 0 staat zal er iedere keer dat je van kamer verwisselt een paar health punten van afgaan.
Wat ook echt bij het point-and-click genre hoort is het maken van keuzes. Wat je bijvoorbeeld in Skyhill gaat tegenkomen is de situatie dat je een kapotte lift kan maken. Het is niet zeker dat deze actie je zal lukken. Het kan namelijk zo zijn dat je een beetje ongeluk hebt en je zo je stukje verzamelde plakband verspilt. Je kan namelijk ook craften in Skyhill. Wanneer je bijvoorbeeld een spijker, een stukje plakband en een stuk hout vindt, kan je dit tot een epische hamer maken waarmee je de kop van een zombie mee in kan slaan. Daarnaast kan je verschillende ingrediënten ook tot een groter stuk eten maken waardoor je meer hungry-points erbij krijgt wanneer je de maaltijd opeet. Dit zijn dus allemaal voorbeelden van keuzes die je in de game moet maken. Die lift die ik net aanhaalde is ook een erg belangrijke factor in de game. Wanneer je namelijk een niveau omlaag gaat verlies je al één hungry-point. Door de lift te gebruiken kan je zo van de VIP-kamer naar bijvoorbeeld niveau 51. Je kan de lift pas naar een niveau nemen als je hier al een keer met de gewone trap bent aangekomen.
Net zoals in een echte point-and-click-RPG moet je turnbased kiezen op welk lichaamsdeel je wil proberen het monster te slaan. Meestal staat een hogere damage gelijk aan een kleinere kans van slagen. Een paar goeie klappen op het hoofd kan het monster uitschakelen maar is bijna niet te doen doordat het zo moeilijk is om het hoofd te raken. Daarnaast heeft ieder monster natuurlijk zijn zwakke plek en kan de keuze voor je wapen ook soms het verschil maken. Doe je dit fout en maakt het monster je dood is de game ook gelijk over. Het leuke is namelijk zo dat Skyhill op ieder skill-niveau ‘permadeath’ toepast (als je dood bent, blijf je dood, game over).
Sfeer
De sfeer in Skyhill vind ik heel goed uitgewerkt. Doordat de setting wat deprimerend is, is de keuze voor een duister kleurenpalet dan ook een logische. Afgezien van het feit dat Skyhill 2D en ook nog eens een indie is, kan de art ook een grimmige sfeer overbrengen. Soms kom je namelijk de trap af en zie je dat er een bloederige afdruk van een hand op de muren zit. Dit klinkt misschien een beetje cheesy maar in combinatie met de muziek en de monsters kan deze game je echt wel een beetje de kriebels bezorgen.
Degenen die de populaire anime serie “Death Note” heeft gezien zullen tijdens de game nog wel eens aan deze epische serie terug denken. De muziek, of eigenlijk het deuntje wat je buiten de gevechten om hoort, vond ik heel erg lijken op het gitaardeuntje uit deze Japanse topper. Kijk die shit als je een keertje niks te doen hebt! Door de muziek, de duistere looks van de game en feit dat je nooit weet wat er zich in de kamers bevindt, heb je altijd het idee dat je nooit alleen bent. Het is de makers van de game goed gelukt om de speler alleen al door de sfeer geboeid te blijven houden.
Conclusie
Skyhill kan zomaar de beste indie van 2015 worden. De gameplay zorgt voor een uiterst uitdagende ervaring en gooit daar ook nog eens het principe van permadeath bovenop. Het crafting-systeem zorgt ervoor dat je de game na het uitspelen van je eerste goeie run de game op een hoger niveau wilt proberen uit te spelen. Wie niet weet wat hij tot en met november met zijn vrije tijd aan moet kan ik meteen doorsturen naar Skyhill. De game komt 6 oktober uit en kan voor 15 euro worden opgehaald op Steam. De game is het dan ook meer dan waard!
