Review ReCore

ReCore, de game waarmee Microsoft je al een jaar lang mee om de oren slaat maar waarvan niemand eigenlijk precies weet wat het nu eigenlijk is. Laat staan of het wat voor jou is. Laat ik deze vragen dan maar beantwoorden voor jou.

ReCore, wat is het?

Een post-modern action-adventure role-playing-platformer, oftewel een PMAARPP. Ik schud de termen gewoon uit m’n mouw, maar het is wel de correcte beschrijving van de game. De game neemt je mee op een avontuur waarbij je ondertussen vijanden om het leven moet brengen en puzzels moet oplossen.

Joule & co.

We spelen als Joule die na een paar honderd jaar wakker wordt op Far Eden, de kolonie waar de hele bevolking naartoe zou moeten verhuizen. Dat is niet gelukt want de werkzaamheden zijn half afgerond en er is verder geen hond te vinden. Niet helemaal waar, want je eerste compagnon is een robot-hond, een goedaardige zogenaamde corebot. De rest van de planeet is overgenomen door vijandige corebots die er in alle soorten en maten zijn en die je regelmatig tegen het lijf loopt.

Het is aan jou de taak om uit te vinden wat er gebeurd is en waar de hele mensheid zich bevindt. Daarvoor ga je op ontdekking in de uitgestrekte wereld van Far Eden. Tijdens deze ontdekkingsreis komt Joule andere overlevenden tegen en krijgt ze ook andere corebots als compagnons, ieder met zijn eigen unieke vaardigheden.

Far Eden

De wereld waar het zich allemaal afspeelt is erg sfeervol. Denk aan lange uitgestrekte woestijnen, hier en daar half-mechanische constructies en wapperende kapotte doeken, allemaal onder begeleiding van goede audio en prima visuals. De game is niet volledig open-wereld, maar bestaat uit verschillende gebieden, vergelijkbaar met Borderlands.

Hoewel bepaalde gebieden zullen worden vrijgespeeld bij het volgen van het verhaal ben je verder vrij om te gaan en staan waar je maar wilt. In de wereld zijn verschillende dungeons te vinden die eigenlijk allemaal wel een puzzel aspect bevatten, de één is bijna volledig puzzelen en bij de ander met je ladingen corebots neer maaien en een uitgang zoeken naar de volgende ruimte. ReCore is een echte platformer, alle puzzels bestaan op de één of andere manier uit een aantal platformen en daarom werkt de game ook aardig de hoogte in.

Toch viel het me echt op dat geen dungeon hetzelfde was. De ontwikkelaar heeft absoluut moeite gestoken om de game zo gevarieerd mogelijk te maken. Elke keer wordt je brein op de proef gesteld en je zult nooit het gevoel hebben dat je het truukje inmiddels wel kent.

Vijanden

Datzelfde geldt niet voor het vechten met enemies. Er zijn veel verschillende types vijandige corebots. In de dungeons krijg je natuurgetrouw aan het eind te maken met een eindbaas en tussendoor worden de kleine vijanden afgewisseld met tussenbazen. Die kleine vijanden duiken ook redelijk vaak voor je op in de open wereld en voor iemand met lichte OCD (elke gemiddelde gamer dus) is het lastig om die te negeren. Zo loop je aardig wat tijd te vergooien aan deze simpele wezens waarvan de combat op een gegeven moment wel wat eentonig wordt.

Rood, geel en blauw

Een belangrijk onderdeel van de games zijn de cores die je verzameld. Dit doe je door de wereld te verkennen en corebots kapot te maken. Rood, geel en blauw, dat zijn de kleuren die het RPG-element van ReCore invullen. Je gun kan op deze kleuren worden ingesteld. Je companions hebben ieder hun eigen kleur, vijanden hebben één van deze kleuren en in de wereld zijn de verschillende kleuren cores te vinden. Zoals je al wel kunt raden is je gun op rood  zetten en je rode compagnon bij je hebben het meest effectief tegen rode enemies.

Je weet alleen nooit wat voor type enemy je kunt verwachten en als je in gevecht bent met meerdere corebots zijn het vaak verschillende kleuren. Dat betekent dus dat je veel zult moeten switchen tijdens gevechten. Dit maakt de intense gevechten echt spannend en lekker lastig.

Upgrades

ReCore heeft een level-systeem, waar jij, je gun en je companions aan mee doen. Daarnaast zijn je companions volledig aan te passen. Het blijven robots en zodoende zijn alle onderdelen te vervangen met sterkere onderdelen. Die onderdelen moeten in je thuisbasis worden gemaakt met blueprints. Het materiaal wat je daarvoor nodig hebt is te vinden in de wereld. Naast het materiaal is er een aantal cores van een bepaalde kleur nodig om het onderdeel voor je corebot te maken.

Ook zijn de verschillende corebots die je hebt sterker te maken met de cores die je onderweg hebt verzameld.

Het leuke is dat je companions op deze manier helemaal naar wens aan te passen zijn. Er zijn veel verschillende types benen, lijven, koppen, etc.

Onoverzichtelijk

De game probeert geleidelijk aan steeds een nieuw aspect en kleur te introduceren. Dit lukt in bepaalde mate, want het duurt even voordat je alle kleuren op je rifle en alle hulpjes hebt vrijgespeeld. Je wordt alleen wel direct geconfronteerd met alle verschillende kleuren, omdat je die simpelweg in de vorm van vijanden en cores tegenkomt. Ook heb je direct te maken met de bediening van je rifle, je eerste hulpje waar je verschillende onderdelen voor kunt maken, verschillende cores die je in hem kunt investeren en de superpower die hij heeft.

Ook verzamel je direct al allerlei verschillende cores en zie je bij elke core verschillende pijltjes staan. Helemaal chaotisch werd het toen er naast geel, rood en blauw ook ineens paars en groen bij kwam kijken: “wat moet ik hiermee?” Het duurde voor mij even voordat het kwartje viel, maar naar mijn idee had de game me daar wel een beetje bij kunnen helpen.

Een ander punt van overzicht, het is niet direct duidelijk hoe goed je bent tegenover het gebied of de dungeon waar je in wilt gaan. Dit zou je moeten bijhouden maar ik heb geen zin om de levels van Joule, de rifle en de companions bij te houden zodat ik dat kan spiegelen met het level monsters die zich in het gebied bevinden om zo te bepalen of ik nog verder ga.

Voor alle bovenstaande punten geldt dat de ontwikkelaars hier wat beter over na hadden moeten denken, niet dat de game daarom niet leuk is.

Lange laadtijden

Om maar met een negatieve noot te eindigen. De game kent (zoals je misschien al wel gelezen hebt in het nieuws) verschrikkelijk lange laadtijden. Dat zijn geen grappen meer. Van het ene gebied naar het andere reizen, wat gelukkig niet storend vaak voorkomt, kost je behoorlijk wat tijd. Je kunt gerust even een biertje pakken, naar de plee en Dumpert checken want daar is genoeg tijd voor.