Het is inmiddels 17 jaar geleden dat we aan de gang konden met Dragon Ball Z: Budokai Tenkaichi 3. Nu, in 2024, krijgen we eindelijk een vervolg in de vorm van Sparking Zero! Is deze lang verwachte game alles waar we als fans op hoopten?
Voor de mensen die totaal niet bekend zijn met de vechtgames van Dragon Ball Z, zal ik even heel kort uitleggen hoe het zit. Je had de 2D fighting games uit het NES tijdperk. Die waren toen razend populair. Met de komst van de Playstation werd er een switch gemaakt naar 3D modellen met Final Bout en later kwam de Budokai-serie naar de Playstation 2. De Budokai franchise werd razend populair, maar ging nog wel uit van closed range combat. Deze serie heeft 3 delen gehad waarbij ik persoonlijk deel 3 het allerbeste vond. Je kon uit veel characters kiezen en je had een soort open wereld waar je door heen kon vliegen voor de hoofdstukken. Later, in 2005, startte de Budokai Tenkaichi-franchise van Dragon Ball Z. Daarmee werd een nieuwe standaard gezet en kon je veel vrijer rondvliegen in de arena. Het is altijd simpel qua opzet. Een knop voor slaan, een knop voor Ki blast en een combi van knoppen voor je speciale aanvallen zoals de Kamehameha of Vegeta’s Galick Gun.
In rap tempo werd Budokai Tenkaichi 1 opgevolgd door deel 2 (2006) en 3 (in 2007). Later hebben we nog titels gezien als Burst Limit op de Xbox 360 in 2008 maar die haalde het niet bij de Tenkaichi delen. En nu zijn we aanbeland in 2024 met Sparking Zero!, oftewel Budokai Tenkaichi 4. Het allergrootste verschil met de titels in de zeroes is de grote uitbreiding van het Dragon Ball universum met de komst van het Super-verhaal. Daarom heet het geen Dragon Ball Z: Budokai Tenkaichi meer, maar gewoon Dragon Ball als geheel, want het verhaal van Super zit er nu ook bij. Daarmee zijn er ook vele personages toegevoegd aan het roster. Laten we eens in de game duiken.
Verhaal – goed, maar niet top
We beginnen met het verhaal dat nu groter is dan ooit met Super erbij. In de game kan je de Episiode Battles kiezen van een personage. Ik startte met Goku en die is uiteraard ook het meest uitgebreid als hoofdpersonage. Je gaat echt van de Saiyan Saga door tot aan de Tournament of Power van Dragon Ball Super. Zo’n playthrough duurt niet al te lang, zo’n 4 uurtjes en dan ben je er wel. Het eerste wat mij opviel qua verhaal is dat je een mix hebt van vaste screens en ook echt cutscenes. De graphics van de game zorgen er voor dat de cutscenes eigenlijk mooier zijn dan de anime serie. Maar de meest grote momenten worden soms omgezet in een opvolging van screens i.p.v. de volledige cutscene. Een gemiste kans! Wie wil nou niet de scène zien van Goku die voor het eerst Super Saiyan wordt? Dat wil ik niet in screens zien, ik wil de cutscene! Vervolgens zie je van underwhelming momenten juist weer wel cutscenes. Beetje raar. Kijk hieronder maar en skip een beetje door de video, dan zie je wat voor verhalende elementen dit zijn.
Goed, apart van de presentatie is er wel veel te vertellen in het verhaal. Maar het is echt een behoorlijk rare keuze om het per personage te gaan vertellen. Hoezo? Omdat je dwars door het verhaal heen skipt als er niks met het personage gebeurt. Dus in de Frieza saga speel je als Goku pas als Frieza zijn final form heeft. Dat hele stuk ervoor is namelijk met Vegeta en die hoofdstukjes krijg je alleen maar gepresenteerd als je met Vegeta speelt. Geef dan gewoon één groot verhaal met verschillende personages tussendoor i.p.v. gefragmenteerde stukjes.
Een leuke toevoeging in deze game is de What if-scenarios waarbij je alternatieve battles vrij kunt spelen als je voldoet aan de ‘secondary conditions’. Soms krijg je simpelweg de keuze voor zo’n optie door in het dialoog een andere weg in te slaan, maar de meeste battles moet je vrijspelen. Denk aan het verslaan van je vijand binnen een bepaalde tijd. Daar zit gelijk een stuk kritiek want ik weet niet wat die tijd is. Het is mij onduidelijk waar die grens van secondary conditions ligt en soms eindigt een battle voordat je iemand hebt verslagen en is die tijd blijkbaar voorbij. Dan moet je weer door een stukje dialoog en dan pas kan je ‘retry’ doen. Een beetje hinderlijk en van die kleine quality of life zaken die je makkelijk weg had kunnen werken als je nog even meer tijd had gestoken in het testen van het verhaal.
Het verhaal kan je doorlopen via een tijdspad van het verhaal. Zo kan je makkelijk terug naar vorige battles en hop je van eiland naar eiland die elk staan voor een hoofdstuk van het verhaal. Denk aan een soort ganzenbord tijdspad met hier en daar wat aftakkingen voor de What if-scenario’s. Het is alleen wel raar dat sommige personages op een punt stoppen waar je dat niet verwacht. Zo kan je met Vegeta niet verder dan de Buu Saga terwijl hij toch echt wel onderdeel is van Dragon Ball Super. Een hele rare keuze.
Die What if-hoofdstukken kunnen wel echt heel episch zijn. Wat nou als Goku al Super Saiyan werd tegen Vegeta in de Saiyan saga?
Het verhaal bevat veel dialoog en dat werkt goed! Zelfs in de battles krijg je iconische dialogen te horen die zo uit de serie komen. Denk aan Goku die voor het eerst zijn Ultra Instinct-vorm bereikt. Dan hoor je Beerus dezelfde opmerkingen maken als in de serie. Ik speel het zelf in het Japans qua geluid, want ik kan Engels gewoon niet aan met sommige characters. Anyway, laten we eens naar de gameplay kijken.
Gameplay
De gameplay is hetgeen waar ik veruit het meest enthousiast van word. In combinatie met de prachtige graphics en animaties lijkt het soms net alsof je in de serie zit. Als fan van de franchise speel je dan de meest iconische battles met groot plezier. Stel dat je bijv. Frieza verslaat met Goku met een dikke Kamehameha, dan zou je deze game het liefst een 10 geven. Alles klopt gewoon. De snelle actie, de aanvallen, het geschreeuw, het transformeren tijdens het gevecht. Alles zit er op en er aan. Hetgeen wat de Tenkaichi-serie zo goed maakte, wordt hier nu nog eens benadrukt.
Sparking Zero is een arena vechter net als de vorige Tenkaichi delen. Dat wil zeggen dat je klappen kunt uitdelen, ki blasts kunt doen, naar boven en beneden kunt vliegen, ontwijken, blokkeren en speciale aanvallen kunt uitvoeren. Om die speciale aanvallen uit te kunnen voeren moet je Ki hebben en dat vergaar je door te chargen. Nou ziet het ‘opladen’ er al episch uit in de serie, maar in de game ziet het er eigenlijk nog beter uit! Potverdorie zeg. Het wordt gewoon nooit saai, zeker niet in de latere transformaties. Als je eenmaal een paar ki balkjes hebt verzameld, kan je doorstoten naar de Sparking-mode en dan heb je de mogelijkheid om een extra speciale aanval uit te voeren, maar het zorgt er ook voor dat je extra harde en snelle klappen uitdeelt. Sparking is dus belangrijk om te winnen!
In de game kan je zoals eerder vermeld door de Episode Battles heen, maar je kunt ook toernooien doen (offline en online) en je kan custom battles spelen. Die laatste zijn leuk als tijdvermaak om iconische battles nog eens opnieuw te doen of juist battles die in het verhaal niet voorkomen, maar wel verhaaltechnisch leuk zijn om te doorlopen. Het is ook slim dat ze spelers zelf de tools geven om deze battles te maken en online te gooien. Zo kun je makkelijk custom battles spelen die anderen hebben gemaakt. Het is niet heel erg uitgebreid qua opties die je hebt in het dialoog, maar het is leuk dat je toch zelf wat kunt maken. Soms zijn deze battles makkelijk maar ook juist extra moeilijk. En over moeilijk gesproken…
Afgelopen weken heb je wellicht berichten gelezen over de moeilijkheidsgraad van Dragon Ball: Sparking Zero. Zo heb je de battle met Great Ape Vegeta die enorm frustrerend is en waar je niet langs kan, terwijl dit één van de eerste battles is die je speelt in de episode battles. De game heeft last van difficulty spikes. Great Ape Vegeta is eigenlijk heel makkelijk, maar omdat je net de game opstart, ben je niet bekend met alle dingen die je kunt doen.
Check hieronder wel even het hilarische stukje van Mighty Keef.
De game bied je hiervoor een Battle Training aan en Super Training. Ik raad je aan om die te doen want je leert dan veel meer over de controle van je vechter i.p.v. random aanvallen te gaan doen. Zo kun je beter ontwijken, combo’s opvolgen en er voor zorgen dat je een combo van de vijand kunt breken. Die laatste is belangrijk want battles met Frieza, Goku Black, Buu en nog wat ‘boss battles’ zijn van die gevechten waar ze alleen maar op je inhakken. Het lijkt soms alsof je niet uit hun combo kunt breken. Je wordt in een hoekje geduwd en er word op je ingeramd. Als je dan zelf een keer klappen uitdeelt, dan ontwijken ze alles en rammen ze weer op jou in.
Hoe oneerlijk dit ook voelt, je kunt hier om heen. Je kan sowieso vrij makkelijk voor één battle even de moeilijkheid omlaag zetten en zoals ik al zei zijn er dus manieren om beter te worden in de game. Sparking Zero is een arena vechter en is simpel qua opzet, maar biedt best nog wel diepgang in de combo’s en het ontwijken van klappen of grote aanvallen. Als je dat onder de knie hebt, dan doe je soms battles waarbij je roept ‘dit is de beste game ooit!’. Zeker wanneer je aanvallen ontwijkt, achter je vijand teleporteert, die teleporteert weer achter jou, jij weer achter je vijand en dan deel je een harde klap uit. Het is net zo intens als in de series en dat voelt goed. Hieronder een video van mijn gevecht met Buu.
De game legt tijdens de Episode Battles niet heel veel uit. Ik kwam later in het verhaal pas achter het feit dat je bij sommige gevechten een tag team-systeem hebt. Dan verschijnt er een icoontje en kan je andere personages tevoorschijn toveren met D-pad omhoog. Ik heb op de release van de game best wat reviews gelezen en ik weet wel zeker dat er een paar tussen zaten die deze optie niet eens hebben ontdekt omdat het zo’n subtiel icoontje is waar je geen uitleg bij krijgt.
Het lijkt net alsof ze er een uitgebreider tag team-systeem in wilden verwerken, maar het blijft eigenlijk alleen bij het switchen van vechters. Leuk voor sommige battles en ook de custom battles, maar niet meer dan dat.
Graphics en geluid
Dragon Ball: Sparking Zero! is het absolute audiovisuele toppunt van alle Dragon Ball games aller tijden. Zo, statement, klaar! De game is mooier dan menig aflevering van de serie door alle prachtige effecten van het laden en de aanvallen. Als alles het doet zoals het moet doen en je bent in grote iconische gevechten bezig, dan gaat je hart als fan wel even sneller kloppen dan normaal. Het is net alsof je in de serie zit. Je hoort de muziek op de achtergrond, je hoort het dialoog wat bij het verhaal hoort en de intensiteit van het gevecht zorgt voor veel adrenaline. Dit is Dragon Ball: Sparking Zero! op z’n best! Ik heb de game op de Series X gespeeld en ben niks raars tegen gekomen. De framerate heeft geen enkele drop gehad, alles stabiel. Niks haalt je uit de ervaring van het gevecht.
Unlocks, customization en online
Mijn avonturen met de online modus zijn beperkt. Ik heb misschien een handjevol spelers verslagen, maar over het algemeen word ik keihard kapot gemaakt door online tegenstanders. Je hebt de simpele gevechten die je kunt doen, maar ook allerlei toernooien. Er is dus genoeg keuze voor online modi.
Na een paar gevechten online ben ik pas naar het customization gedeelte gegaan van de game. Je kunt allerlei personages ontgrendelen door het spelen van het verhaal of speciale What-if scenario’s. Dat zijn er veel! Maar liefst 180! Uiteraard kun je ze ook kopen met Zeni, het bekende geld van het Dragon Ball universum. Maar dit zit niet verbonden aan microtransacties gelukkig. Alle benodigde Zeni verdien je vrij makkelijk met het spelen van het verhaal en extra uitdagingen. Je kunt ook Dragon Balls vrijspelen en Shenron oproepen waar je dan ook weer om Zeni kunt vragen, dus genoeg mogelijkheden om uiteindelijk die personages te kopen.
Naast het kopen van personages en outfits kun je ook items kopen die je dan weer kunt gebruiken voor de personages. Zo heb je misschien minder Ki nodig voor een aanval, of je verhoogt je defense heel erg. Meer spelen staat gelijk aan meer ontgrendelen en dat merk je in het verhaal aan het begin het meest. Elke battle gaat dan gepaard met het ontgrendelen van items en personages. Die kan je dus later in het customization menu gebruiken om te upgraden.
Conclusie
Dragon Ball: Sparking Zero! is de natte droom van elke Dragon Ball fan. Het is de vechter van deze tijd en voldoet aan alles wat de fans wilden. Persoonlijk vind ik dat er nog wel het één en ander beter had gekund met het presenteren van het verhaal, maar voor een fighting game zit dat wel goed. Er zijn helaas wat difficulty spikes die het voor nieuwkomers vrij intens maken om door het verhaal heen te komen en misschien zelfs af schrikken. Dit lijkt mij iets wat er uit gepatched kan worden in de nabije toekomst.
Het verhaal is uitgebreid en bevat veel van Dragon Ball Super, maar had qua coherentie beter gekund door één grote campaign te maken in plaats van aparte personages. Sommige stukken van het verhaal zijn goed uitgewerkt met cutscenes terwijl andere stukken alleen plaatjes krijgen. Dat snap ik niet zo goed.
Op audivisueel vlak is Dragon Ball Sparking Zero! perfect. De animaties zijn zoals ze moeten zijn, de effecten zijn enorm spectaculair. Samen met alle snelle actie van de gameplay zorgt het ervoor dat de gevechten een episch niveau bereiken. Die gevechten is waar het om draait in deze game en dat is goed uitgevoerd. Elke Dragon Ball fan kan dus met gerust hart deze game aanschaffen en genieten van het spectaculaire gevecht op het scherm.
