[REVIEW] Call of Duty: Black Ops 6 – Een nodige homerun

Na een paar jaar was het weer aan ontwikkelaars Treyarch en Raven Software om een Call of Duty op de markt te brengen met natuurlijk hun lopende sub-franchise Black Ops. Heeft Call of Duty: Black Ops 6 de spelers weer laten zien waarom de franchise altijd als top-tier wordt beschouwd?

Dit jaar had ik nog een beetje de nare nasmaak van vorig jaar in mijn mond. Call of Duty: Modern Warfare 3 was een smet op de franchise en luidde voor mijn gevoel wellicht een tijdperk in dat Call of Duty gewoon klaar is. Dit jaar bracht Treyarch samen met Raven Software op zijn beurt Call of Duty: Black Ops 6 uit en dat gevoel werd gelijk weg geblazen. In deze review pak ik drie onderdelen. Dat is de campaign, de zombies modus en algemene multiplayer.

De campaign – bekende ingrediënten maar goed uitgevoerd

De campaign speelt zich af in 1991 (na de vorige titel, Cold War) waarbij rogue operatives Troy Marshall en Frank Woods (natuurlijk bekend van voorgaande Black Ops-games) een team samenstellen. Dat doen ze omdat ze een paramilitaire groep genaamd Pantheon neer willen halen. Pantheon is van plan om intern een aanval te plegen op de VS onder de vlag van terroristen zodat het de CIA schaadt en het misschien wel opgeheven wordt. Dat is het in een nutshell.

Na een uur van de campaign was ik eigenlijk al omver geblazen en was ik zeer benieuwd of de game dit wist vast te houden. De graphics, het geluid, de motion cap, de scènes, de onderwerpen, de omgevingen. Alles is top-tier. Het verhaal weet mij meer te boeien dan de tactische tegenhanger in de vorm van Modern Warfare, maar dat is natuurlijk persoonlijk. Ik ben meer een fan van dit soort politieke intriges met een stel ex-militairen dan met een tactisch squad op pad gaan en met nightvision aan door een buurt lopen. Als je de boeken van David Baldacci leest, dan zal je veel elementen uit het verhaal wel herkennen. Een groot gevaar op nationaal niveau, een groepje ex-militairen die zich verzet tegen de gevestigde machten van de VS plus een cast van personages die niet zou misstaan in Ocean’s Eleven. Zo moet je het verhaal ook een beetje zien. Het is geen realistische weergave van missies uit het leger, maar het is een Hollywood film.

Normaal vind ik Hollywood films in games niet zo boeiend omdat het verhaal voorspelbaar is, te veel explosies af gaan om je heen, er oneindige ammunitie lijkt te zijn en vallen van 50 meter en gewoon weer opstaan de normaalste zaak van de wereld is. De campaign van Black Ops 6 heeft zeker deze elementen, maar het weet het geheel gewoon heel goed te presenteren. Het level wat je uit de eerste trailer zag is het fundraiser gala van Bill Clinton in Capitol Station. Het kan zijn dat deze missie een half uur duurt. Ik deed er twee uur over. Hoezo? Ik ga rondlopen en kijken naar de details, de gesprekken luisteren, het gebouw aanschouwen, beetje verkennen, details opzoeken etc. Ik ben dan zo onder de indruk van zo’n setting, dat ik ruim de tijd neem om te kijken wat de ontwikkelaars allemaal hebben gemaakt. Natuurlijk weet ik ook dat niet elke speler zo is, dus het historische aspect van zo’n setting moet je maar net liggen.

De campaign is lekker afwisselend. Je hebt de wat meer lineaire missies die on-rails voelen op sommige momenten, maar je zult ook een keer lekker in een zandbak je gang kunnen gaan om wat kampen uit te schakelen en raketten te stoppen. Dat gaf een lekkere – en zeer welkome – open wereld tint aan de campaign. Het heerlijke is trouwens ook dat je alles in stealth kunt doen. Je hoeft niet guns blazing een kamp over te nemen of überhaupt een missie te voltooien. Je kan vanuit de schaduwen alles doen en verder komen in de missie. Erg fijn!

Een andere welkome afwisseling is de hideout van jouw team. Je hebt een prachtig landhuis ergens weten over te nemen en in dat huis kun je met behulp van geld wat je verzameld allerlei zaken plaatsen zoals een gear station, weapon bench en een training area. Ik heb alleen de gear station en weapon bench ontgrendeld en die voegde hele welkome upgrades toe. Meer armor, meer items dragen, sneller laden etc. Terwijl je rondloopt in het huis tussen de missies door, kun je ook elke keer met het team praten en dat levert leuke inzichten op over het personage en de bestaande dynamieken.

Al met al is de campaign dus top-tier! Het enige smetje wat ik kon vinden is dat er net iets teveel aandacht werd gegeven aan psychedelische levels en daar kwam op een gegeven moment ook te zwaar de nadruk op te liggen. Maar apart van dat is alles echt helemaal top!

Zombies vanuit alle hoeken

De Zombies-modus van Call of Duty is al jaren terug uitgegroeid tot een game an sich. Het begon ooit als extra modus met wave-based gameplay, maar het lijkt het wel een soort standalone game in een game. Met Black Ops 6 is het weer maaien geblazen. De modus is pittiger dan verwacht, maar biedt echt alles wat je maar wil om vele uren plezier te hebben. Het is typisch zo’n modus waarvan je zegt ‘nog eentje dan, nog 1 potje’ en dat je dan nog 5 keer speelt.

Het is aan het begin een beetje onduidelijk wat je nu precies moet doen behalve een paar waypoints, maar het komt er op neer dat je allerlei locaties moet ontgrendelen om uiteindelijk een exfil te krijgen uit de zone. Dat is moeilijker dan gedacht. De zombies blijven namelijk maar komen. Blijf je ergens stilstaan? Dan start er gewoon weer een nieuwe wave.

Je hebt twee levels, Liberty Falls en Terminus. Je moet weer zombies neerschieten om geld te verdienen waarmee je upgrades kunt kopen en bepaalde extra tools kunt inzetten om zombies neer te maaien. De levels zijn erg leuk. De één is licht en de ander is vrij donker. In beide levels vind je leuke easter eggs en zaken die je kunt ontdekken om de volgende keer weer te gebruiken. Elk level heeft daarnaast andere soorten vijanden. Natuurlijk heel veel zombies, maar zo heb je in Terminus ook nog eens nasty vliegende insecten en in Liberty Falls hele grote spinnen.

Hoe hoger je level, hoe meer je kunt aanpassen in je loadout en bijvoorbeeld welke Gobblegum perks je wilt. Daarnaast heb je ook nog een speciale skill als je LB+RB indrukt waarbij je andere varianten later kunt vrijspelen. Alles had echter wel iets beter uitgelegd mogen worden. Zowel in je perksysteem met de augments die je kunt researchen, als in de levels met wat er nu precies van je verwacht wordt.

Er is genoeg te doen in de Zombies mode en het biedt gegarandeerd vele uren plezier met je vrienden (hoeft trouwens niet, je kan het ook in je eentje spelen).

Multiplayer biedt weer gegarandeerd plezier en soepele gunplay

Iets waar de ontwikkelaars van Call of Duty mee pronken is het Omnimovement-systeem. Collega Jeff wilde hier bewust mee aan de gang, maar het is niet iets wat je actief doet maar wat gewoon meer bewegingsvrijheid biedt. Je kunt opzij duiken en schieten. Je kunt zelfs achteruit duiken, op je kont landen, voorbij vijanden springen, omdraaien en schieten terwijl je achteruit glijdt (en dit gebeurt vaak in multiplayer potjes).

De maps zijn heel leuk, maar soms wel wisselend qua kwaliteit. De meeste maps zijn echt geniaal, de andere heel benauwend met hele hinderende spawnpunten. Je hebt uiteraard weer Domination, Hardpoint of HQ, maar er is ook Search & Destroy en een nieuwe genaamd Kill Order-mode. Daar wordt elke keer een High-Value Target (HVT) aangewezen, maar is gewoon een soort extra dingetje bovenop Team Deathmatch. Hiernaast heb je:

• Kill Confirmed
• Hardpoint
• Gunfight
• Headquarters
• Control

Al met al biedt de multiplayer weer veel content met uiteraard een levelsysteem die dit keer beter aanvoelt dan voorgaande jaren. Natuurlijk heb je weer de frustrerende potjes waarbij matchmaking lijkt te falen en waar je alleen maar doodgaat door tegenstanders die gaan campen bij je spawnpunt, maar dat houd je altijd. De multiplayer is op z’n best als je echt een squad hebt van 6 personen die het dan tegen een andere squad opneemt.

Er zal in de toekomst ongetwijfeld wat meer gebalanceerd worden qua wapens en spawnpunten in een map. Nuketown vraagt er natuurlijk om dat je alleen maar neergeknald wordt, maar bij andere maps kan het wel verbeterd worden.

Conclusie

Call of Duty: Black Ops 6 is een compleet pakket van plezier. De campaign zit goed in elkaar en is voor mij een persoonlijke favoriet. Het verhaal is al genoeg reden om even Black Ops 6 binnen te halen als je Xbox Game Pass hebt. Naast de blockbuster avonturen van de campaign, kan je gelijk door met de multiplayer. De Zombies mode is leuker dan ooit met soepele gameplay en leuke levels. Gegarandeerd veel uren spelplezier.

Als je dan nog niet verzadigd bent, dan is er natuurlijk de klassieke multiplayer om op terug te vallen met genoeg modi en progressie van je levels om je zoet te houden. Call of Duty: Black Ops 6 laat weer zien waarom de franchise zo wordt gehyped elk jaar.