Eind vorig jaar wist Blasphemous 2 mij mee te nemen op een rollercoaster van emoties. Het komt namelijk niet vaak voor dat een game mij zo laat zwoegen en tot waanzin weet te drijven. Na 30 uur vol emoties die alle kanten op vlogen, wist ik uiteindelijk de eindstreep te halen. Maar blijkbaar vond ontwikkelaar The Game Kitchen dat ik nog niet genoeg boetedoening had gedaan, want onlangs brachten ze de DLC genaamd Mea Culpa uit. Of deze DLC dezelfde gevoelens bij mij weet op te wekken, lees je hieronder.
Nieuwe gebieden
De Mea Culpa DLC borduurt voort op de hoofdgame en biedt twee nieuwe gebieden, een handvol nieuwe vijanden en upgrades én een volledig nieuw wapen. Bij het opstarten van mijn huidige save werd al snel duidelijk dat deze DLC je niet aan de hand neemt. De nieuwe gebieden zijn namelijk toegevoegd aan de bestaande map, en als je – net zoals ik – de map van de hoofdgame al zo goed als voltooid had, zie je direct waar de nieuwe stukken zich bevinden.
Dit betekent dat je de nieuwe gebieden op elk moment kunt betreden, maar hou er rekening mee dat je bepaalde upgrades nodig hebt. De nieuwe gebieden in Mea Culpa schotelen je namelijk weer uitdagende platformsecties voor, waarbij je al je wapens nodig zult hebben om deze te beheersen.
Backtracken
Het leveldesign is, zoals verwacht, weer prima in orde en daagt je uit om het maximale uit jezelf te halen. Wat de DLC echter niet doet – en wat soms tot frustratie kan leiden – is je een duidelijke richting geven. Om verder te komen in de nieuwe gebieden, moet je namelijk regelmatig teruggaan naar eerder bezochte delen van de map. Daar moet je op zoek naar sleutels die vervolgens gebruikt kunnen worden om deuren te openen in de DLC-gebieden.
Ik was dan ook regelmatig het spoor bijster over waar ik precies naartoe moest. Een klein hintje hier en daar had zeker geholpen, al begrijp ik dat dit wellicht de charme van de game zou wegnemen.
Tegenvallende baas
Vanaf het moment dat ik de nieuwe gebieden betrad, werd al snel duidelijk dat de nieuwe vijanden een aardige, maar enigszins teleurstellende toevoeging zijn aan het bestaande aanbod. Het duurde niet lang voordat ik de juiste flow vond om deze nieuwe tegenstanders te verslaan. Met name bij de nieuwe bazen had ik meer verwacht. Hoewel de eerste baas me nog behoorlijk wat peentjes liet zweten, was ik vooral teleurgesteld in de laatste baas van deze DLC.
Waar de eindbaas van de hoofdgame mij tot waanzin wist te drijven, bleek het gevecht dat ik hier voorgeschoteld kreeg niet meer dan een teleurstelling. Toen ik eenmaal doorhad dat één specifieke aanval met gemak te pareren was, had ik de baas binnen enkele tellen verslagen. Je begrijpt natuurlijk dat dit een behoorlijk onbevredigend gevoel bij me achterliet.
Oordeel
Al met al heb ik me toch weer een uur of zes weten te vermaken, en er zullen vast nog een paar uurtjes bij komen aangezien ik de true ending nog niet heb gezien. Het is echter jammer dat de uitdaging die ik in het origineel ervoer, niet wist stand te houden in deze DLC.
Kun je geen genoeg krijgen van Blasphemous 2, dan mag je deze DLC zeker niet overslaan. De twee nieuwe bazen en de nieuwe platformsecties bieden een leuke uitdaging. Het nieuwe wapen, Mea Culpa, is bovendien een fijne toevoeging aan het bestaande arsenaal. Voor de doorgewinterde Blasphemous-speler kan de DLC echter wat aan de makkelijke kant zijn.
