Een game waar menig co-op fan al lang op zit te wachten, A Way Out. De makers beloofden een filmische meeslepende ervaring waar het juist om verhaal en samenwerking draait. Maken ze die belofte waar of was de hype voor niks?
Jaren geleden, toen games steeds meer online werden gespeeld, nam het aantal couch multiplayer en daarmee de couch co-op games flink af. Gelukkig worden er nog steeds games gemaakt waar er wordt geprobeerd om de beste co-op ervaring neer te zetten. Zo’n game is A Way Out, van Hazelight Studios (bekend van Brothers: A Tale of Two Sons). Maar lukt het ook om van de co-op een goede ervaring te maken of is het een gimmick?
Samen op avontuur!
Laten we met het verhaal beginnen. Je speelt samen met je gamebuddy de rol van twee mannen, Vincent (in dit geval het personage van redacteur Domingo) en Leo (mijn personage). Vincent komt net de bak in voor een akkefietje met een man genaamd ‘’Harvey’’ wat hij niet heeft gedaan, maar waar hij wel mee te maken had . Leo zit heel toevallig ook in de bak door diezelfde man. De twee kunnen dus niet wachten om uit de gevangenis te breken en wraak te nemen op Harvey. Wat er volgt is een goed verhaal met de nodige diepgang van Leo en Vincent als personages. Je krijgt door opmerkingen en kleine gesprekken tussendoor te horen waarom ze in de bak zitten, wat voor familie ze hebben en wat hun stiekeme angsten zijn. Het verhaal blijft tot aan de laatste seconde van het spel boeiend. Het verslapt niet en vervalt ook niet in de bekende triviale criminaliteitskwesties. En als dat wel gebeurt, dan is dat met opzet om het er even dik boven op te leggen. Dit verhaal is geen standaard Prison Break verhaal (hoewel er in het begin zeker een paar vergelijkingen te maken zijn). Verder zeg ik niks, dat moet je zelf ontdekken.
Gameplay met je game buddy!
Het hele spel is gemaakt voor pure co-op gameplay. Je zou denken dat als je online co-op speelt, dat je dan het hele scherm voor jezelf zou hebben. Maar je ziet de hele tijd slechts de helft van het scherm. Zo kan je dus ook zien wat de ander doet, maar ook hoe je elkaar moet helpen. Ik heb mij geen enkele keer gestoord aan de halvering van het scherm en vond het juist wel vet dat je apart zit van elkaar, maar toch ‘samen’ op 1 scherm speelt. Dit spel kan overigens online en local (offline) gespeeld worden.
Dat het spel gemaakt is voor co-op merk je aan de manier waarop de vooruitgang in de levels is geregeld. Je kan soms even niet verder zonder dat jouw partner je helpt met bijvoorbeeld een deur openen of iets op te tillen. Dit wordt echter nooit irritant, gezien het niet te vaak gebeurt. De rest van de tijd heb je elkaar ook nodig om in het verhaal verder te komen. Denk bijvoorbeeld aan een situatie waar de een op de uitkijk staat, terwijl de ander een gat in de muur maakt in de gevangenis. Het blijf verhaaltechnisch ook gevarieerd genoeg om niet in herhaling te vallen.
Gameplay-technisch is de game ook vrij gevarieerd. Je loopt vrij vaak rond in een level en probeert verder te komen in onmogelijke situaties. Maar dit wisselt af met scènes waar je in een voertuig zit of dikke shoot-outs hebt. Dit komt ten goede van het tempo in de game. Het wisselt heel fijn en vaak genoeg tussen rustige scènes waar de twee mannen leuke gesprekken hebben en scènes waar er achter elkaar actie plaatsvindt.
Is het allemaal scripted? Ja en nee. De game is natuurlijk zo lineair als het maar zijn kan, met hier en daar een uitschieter wat betreft hoe je een situatie gaat aanpakken (Leo’s manier of Vincent’s manier, de spelers kunnen samen kiezen). Toch voelt het vaker als een ‘natuurlijk’ en vloeiend verhaal in plaats van een aaneenrijging van lineaire levels en scènes. Dit neemt niet weg dat er zeker momenten tussen zitten dat je denkt ‘’oh ja, scripted scène’’.
Een klein minpuntje wat ik zelf ook wel weer een pluspuntje vind, is dat je de game enkel met een ander kan spelen. Er zit geen singleplayer in of een optie dat je met de computer kunt spelen. Maar ja, aan de andere kant, het blijft een co-op game! Een ander puntje is dat je niet aparte savegames tegelijk kan hebben met meerdere game buddy’s. Je kan wel aparte hoofdstukken selecteren, maar toch is dit best een gemis. Je bent gebonden aan het starten en eindigen met een speler. De enige manier om dat te omzeilen is meerdere gamertags maken.
Leuke achievements!
Ik kijk in een game bijna nooit naar achievements, totdat het ook echt bepaalde activiteiten in de game aanmoedigt en typeert, zoals in A Way Out. Gelukkig zitten er geen ‘’Je hebt je eerste stap gezet – 50G’’ achievements in of van die automatische achievements die je na een level krijgt. Nee, in A Way Out krijg je achievements door bepaalde, niet zo makkelijk te vinden, interacties in een level. Dit gaat dan om interacties tussen de twee spelers, maar ook in het level zelf. Dit stimuleert ook zeker om in een level, als je de kans hebt, eens rustig rond te kijken. Staat er een piano en banjo waar je op kunt spelen? Dan kan het zo maar zijn dat daar een achievement achter zit (inclusief easter egg). Dit nodigt uit om allerlei interacties uit te voeren en met objecten te spelen in een level. Er zitten een paar hilarische achievements tussen en deze zorgen voor veel lachmomenten. Helaas zijn ze soms ook bugged en moet je het level herladen om hem alsnog te krijgen.
Graphics en geluid
A Way Out heeft een aparte stijl graphics, maar ziet er soms echt bizar mooi uit. Enkele landschappen uit de game kan je makkelijk vergelijken met Far Cry 5. Doordat de game geen open wereld biedt, is het makkelijk om kleinere mooie en rijk gevulde gebieden te maken. Deze zijn overigens heel erg gevarieerd. Er is niet één type level of omgeving, wat de ervaring van de game verrijkt. Het geluid en de muziek is ook van hoge kwaliteit. De muziek is niks unieks trouwens, maar past wel bij de scènes die zich afspelen. Gelukkig leiden de graphics en muziek nooit af van het verhaal en is het puur ter ondersteuning van de ervaring.
Conclusie
Ik kan een hele lange review schrijven met beschrijvingen van situaties, maar dat ga ik niet doen. De game speelt gewoon straight-forward zonder RPG elementen of verdieping in de gameplay en dat is ook niet nodig. A Way Out doet precies wat het moet doen, een co-op ervaring bieden die je mede dankzij het verhaal niet zo snel meer vergeet. Waren er maar meer spellen zoals A Way Out! Gewoon verhaal, afwisseling en genoeg variatie in de levels om het interessant te houden. Ben je dus een co-op fan, dan mag A Way Out niet ontbreken in jouw collectie!
