Retro: Super Mario 64 was een revolutie

Een stukje schrijven over je favoriete retro game is alles behalve een makkelijke opgave, want er zijn werkelijk godsgruwelijk veel goede retro games geweest. Hoe tof echter de 2D Super Mario games waren, of de Mega Man games, kan er natuurlijk maar één de winnaar zijn. Super Mario 64….een ware revolutie voor gaming!

Ik was een kleinduimpje van vijf jaar toen ik voor het eerst Super Mario Bros. 2 bij een kennis zag en ik weet nog hoe subliem het was om dat voor het eerst te zien. Mijn broer en ik hadden toen zelf nog geen spelcomputer, maar toen uiteindelijk de Super Nintendo uitkwam en we die met Sinterklaas kregen van onze ouders, was het raak. We kregen Super Mario World erbij en man oh man, dat waren echt verschrikkelijk mooie tijden. Nog mooier echter was de transitie van 2D naar 3D in gaming en wat mij betreft is dat niet begonnen met Tomb Raider, maar juist met Super Mario 64.

Toen het bekend werd dat bepaalde gameshops de Japanse Nintendo 64 gingen verkopen, besloot mijn broer ervoor te gaan. Hij kon gewoonweg niet meer wachten en spendeerde er 1100 gulden aan uit. Ik zal het nooit meer vergeten hoe magisch het was om Mario voor het eerst in 3D te zien. Ten eerste het main menu scherm wat bestond uit Mario’s gezicht volledig in 3D en met het handschoentje kon je aan zijn oren, neus, snor etc trekken. Een simpel, maar leuk bedacht geintje van de maker.

Na deze lol was het tijd om aan het echte werk te beginnen. Daar stond hij dan, onze favoriete loodgieter in een prachtig kleurrijk gebied met bomen, water en natuurlijk het kasteel. Voor het eerst gewoon 360 graden kunnen rondbewegen, springen, rennen, al die vrijheid. Dat was echt iets nieuws! Het kasteel diende als een soort hub wereld voor alle levels en deze levels zaten verborgen in de muur en in schilderijen. Zoals altijd in Mario games was ook het verhaal in Super Mario 64 heel simpeltjes, maar het deed zijn werk. De game begint met Mario die een brief van Princess Peach ontvangt en in de brief is een uitnodiging om in haar kasteel een taart te komen eten die zij speciaal voor hem heeft gemaakt. Bij aankomst echter komt Mario erachter dat Bowser het kasteel heeft overvallen en de prinses en haar hulpjes gevangen heeft genomen, met de kracht van de 120 Power Stars. Aan onze loodgieter om alle sterren te vinden en de prinses en haar hulpjes te redden.

Waar je in de Super Mario Bros. games en Super Mario World gewoon nog een timer had, kon je in Super Mario 64 gewoon naar hartenlust je gang gaan en de prachtige open gebieden verkennen zonder te hoeven haasten. Ik en mijn broer waren dan ook de eerste tijd alleen maar aan het rondlopen en aan het verkennen, niet omdat er nou zo extreem veel te verkennen was, maar puur die vrijheid om te gaan en staan waar je maar wilde was magistraal. Mario kon voorheen alleen naar links en rechts rennen, springen en soms vliegen en dat was het. De mogelijkheden qua bewegingen leken soms wel eindeloos. Ineens kon Mario naast gewoon lopen en rennen ook kruipen, hurken, zwemmen, klimmen, schoppen of zelfs stompen. Daarnaast konden er ook special jumps uitgevoerd worden zoals een double en triple jump. De allerbekendste move is toch wel de wall jump. Veel games beschikken hierover tegenwoordig, maar wie kwam daar het allereerst mee? Juist, Super Mario 64.

Ik zal het daarom altijd blijven zeggen, Super Mario 64 heeft veel betekend voor de games van vandaag de dag. Super Mario 64 was voor het platforming genre een ware revolutie, maar als je het mij vraagt was dat het ook voor gaming in het algemeen. Vrij gauw na Super Mario 64 kwamen andere ontwikkelaars met vergelijkbare platformers, ik noem een Crash Bandicoot bijvoorbeeld. Nou betrof het hier niet een game die de vrijheid bood van Super Mario 64, maar ontwikkelaar Naughty Dog heeft overduidelijk gekeken naar de game. Later kwam Rare met Banjo Kazooie en dit was ook een game die duidelijk inspiratie uit Shigeru Miyamoto’s meesterwerk had gehaald.

Helaas is het 3D-Platformer genre vandaag de dag nog amper relevant te noemen en dat vind ik zelf doodzonde. Extreem blij dat ik was toen Microsoft een Banjo Kazooie game voor de Xbox 360 aankondigde een aantal jaar geleden, maar de teleurstelling was groot toen ik erachter kwam dat ze het totaal verpest hadden en het weinig tot niets met een echte 3D-platformer te maken had. Ook een ontwikkelaar die ik eerder al noemde, Naughty Dog, die met het geweldige Jak & Daxter, Jak 2 en 3 kwam, heeft dit genre volledig opgegeven. Er lijken signalen te zijn dat Banjo Kazooie een terugkeer gaat maken en misschien een aankondiging krijgt tijdens E3, of wie weet Conker the Squirrel, maar voor nu zijn dat geruchten en is er niets concreets. Het is dus eigenlijk wederom aan Nintendo om een echte 3D Mario game zoals Super Mario 64, Mario Sunshine of Mario Galaxy aan te kondigen voor de Wii U tijdens E3.

De release van Super Mario 64 was iets magisch voor mij en mijn broer. Ik heb het er zo nu en dan ook over met mijn vrienden, dat er nooit meer een game gaat komen die dezelfde impact gaat brengen zoals Super Mario 64 deed. Het is dan ook zonder enige twijfel in mijn boekje de allerbeste (3D) platformer ooit! Thank you Shigeru Miyamoto-san.