Oke, ga er even rustig voor zitten. Geld nodig? Blijkbaar kan je lekker verdienen als je een beetje goed bent in Fortnite. Zet je in als trainer en het geld stroomt binnen.

Net op onze eigen tv. Het hoogstaande programma RTL Boulevard had het er al over. En ook daar gingen de wenkbrauwen omhoog. De media in de Verenigde Staten kan er geen genoeg van krijgen. Good Morning America, de Wall Street Journal, allemaal hebben ze het erover. Het inhuren van trainers door de ouders van kinderen die Fortnite spelen om hen beter te leren spelen. In de eerste instantie klinkt het belachelijk. Maar als je er eens rustig over nadenkt, is dat dan wel zo?

Pedagogisch mislukt

Ouders zijn niet altijd even handig als het om hun kinderen gaat. Veel dingen waarvan ieder nuchter mens zou zeggen, als het niet om jouw kind gaat dan, ‘dat is niet echt pedagogisch verantwoord te noemen’ blijken anders te voelen als het om de eigen kroost gaat. Dan spelen emoties mee en die zorgen voor een wat vager zicht op goed en slecht. Kinderen van 6 die elkaar verrot schieten terwijl pa en ma er gewoon bij zitten, het is geen bijzonderheid. Laten we eerlijk zijn, van pedagogiek, kennis van het kinderbrein, daar hebben we als ouders toch vaak weinig kennis van. We zooien negen van de tien keer maar wat aan en hopen dat onze kinderen uiteindelijk toch goed terecht komen.

Is dit dan zo anders? Je ziet dat je kind met hart en ziel bezig is met een bepaalde hobby of sport en dat ze de wil hebben om daar beter in te worden? Dan is wat extra hulp nooit weg. Maar omdat het nu niet om de nieuwe Ronaldo gaat maar om de next world famous eSporter, dan is dat ineens raar. Terwijl er in de basis niet zoveel verschil in zit. De nieuwe Ronaldo gaat miljoenen verdienen, de nieuwe Fortnite kampioen zal er ook wel bij varen. Een nieuwe boot en een dure auto, die zitten er voor de toppers echt wel in.

De nieuwe Ronaldo

Dus zoveel verschil in die ouder die extra lessen in jongleren betaalt en de ouder die lessen om beter te worden in Fortnite bekostigd is er eigenlijk niet. Natuurlijk bestaat er het gevaar dat je als ouder in iets doorslaat. Ja, de ouder. Zoals bij het eerder genoemde voetbaltalent is het toch vaak de ouder die de nieuwe Ferrari al voor de deur ziet staan, die ambitieuzer is dan zoonlief zelf. Die in zoonlief de redding van het eigen falen ziet. Dat gedrag is schadelijker dan een paar potjes Fortnite. Daar zit het gevaar niet in.

Laten we een stukje van de Wall Street Journal er even bij pakken.

Elke zondagavond kijken JD Giles en zijn 10-jarige zoon uit naar hun Fortnite lessen met een coach die bekend staat onder de naam ‘Convertible’. Mr. Giles was eigenlijk op zoek naar een verjaardagscadeau en vond deze lessen wel leuk als presentje. Maar toen raakte ze er verslaafd aan.

“Onze skills bleven achter bij het niveau wat we wilde halen” zegt deze vader. Hij heeft ondertussen 45 dollar aan een drie uur durende sessie betaald en heeft zich vastgelegd voor de komende drie maanden. En het betaalt zich terug.

‘Binnen een week had ik mijn eerste solo win. De andere vaders waar ik mee speel, feliciteerde me. Ik steeg ook in aanzien bij mijn zoon en zijn vrienden. Mijn vrouw en dochter staken de draak met me’

Nou, dat klinkt echt ernstig. Samen met je zoon tijd steken in een hobby en daar beter in worden terwijl de rest van de familie je voor gek verklaart.

 

Wat raar is aan deze uitspraak is dat wij onze kinderen leren dat oefenen belangrijk is. Het maakt niet uit wat, oefenen is belangrijk. De maatschappij vertelt onze kinderen al vroeg dat ze in sommige dingen beter zijn en in andere dingen niet. Maar de les dat je beter wordt als je maar oefent, dat wordt vaak vergeten.

Moeten deze kinderen en hun ouders niet gewoon buiten gaan spelen?

We weten helemaal niet of ze dat doen. Maar ondertussen oordelen we wel dat iemand die 100 dollar spendeert aan het beter worden in een videospel vast een slechte ouder moet zijn. Waarom worden ouders die behoorlijke bedragen aan lezen of het leren spelen van een muziekinstrument dan niet met dezelfde kritiek bestookt? Vaak blijkt dit ook weggegooid geld te zijn want de nieuwe Andre Rieu is nog niet opgestaan. Maar goed, het publiek heeft al besloten dat videospelletjes sowieso instrumenten van de duivel moeten zijn. Slecht voor de ontwikkeling, slecht voor kinderen.

Natuurlijk kan je in je eentje beter proberen te worden. Maar iedereen die ooit naar de sportschool is geweest weet dat je met een personal trainer meer vorderingen maakt in een kortere tijd. Natuurlijk zal je ook onder de Fortnite coaches slecht en goede hebben. Dat is niet anders dan in andere gebieden.

Garantie tot aan de deur

Het zijn sowieso geen van allen garantie voor een geweldig rijke toekomst. Het percentage spelers die van Fortnite hun werk kunnen maken, die is zeer klein. Het blijft een gok maar wat staat is dat het beter worden in een game je meer plezier brengt. Zo zit de mens nu eenmaal in elkaar. Winnen is leuker dan achter elkaar verliezen.

 

Deze reactie vertelt ons meer over hoe wij kijken naar nieuwe trends dan dat we kijken naar wat deze ouders verkeerd doen. Veel van deze vervelende reacties zijn nog steeds gebaseerd op het idee dat videospelletjes verkeerd zijn en alle andere hobby’s daar ver bovenuit steken en dat het serieus spelen van videospelletjes en daar beter in worden gewoon verkeerd is.

 

Welkom, het is 2018 en videospelletjes zijn groot. Big business. De eSport floreert, de Eredivisieclubs trekken eSport profs aan om in FIFA te winnen uit hun naam, het racen via de virtuele Formule 1 is groot. Kijk naar de wat bekendere eSport evenementen en zie hoe complete stadions uitverkocht zijn, puur om naar schermen te kijken waarop een virtuele strijd plaatsvind. Gamen is groot aan het worden, een echte hobby. En daar mag je als ouder best een trainer voor inhuren. En wie weet, krijg je ooit van je zoon of dochter die Maserati waar je al jaren van droomt. Dat is dan mooi meegenomen, niet?

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

Abonneer
Abonneren op
0 Reacties
Inline Feedbacks
Bekijk alle reacties