De baas van Capcom gaf tijdens de Tokyo Game Show aan dat de gameprijzen te laag zijn. Er is een reden dat ik het met de beste man eens ben, maar er is ook een reden dat ik het totaal niet eens ben. Ik leg je uit waarom.
Tijdens de Tokyo Game Show gaf Capcom presidenet en COO Haruhiro Tsujimoto aan dat hij persoonlijk vindt dat de prijzen van games te laag liggen. Dat komt omdat de kosten om een game te maken zijn gestegen. De ontwikkelingskosten zijn 100 keer hoger dan die van een game op de NES 30 jaar geleden. Er moet ook geïnvesteerd worden in het personeel. Het kost wat om het juiste talent aan te trekken. De prijs omhoog gooien zou een gezonde business zijn volgens Tsujimoto.
Ergens heeft de Capcom baas gelijk
De Capcom baas heeft een punt. De prijs van games is (ondanks de 10% stijging afgelopen jaar voor de current-gen games) vrijwel hetzelfde gebleven. Ik kocht GTA3 ooit voor 149 gulden en dat is nog steeds een beetje de prijs voor huidige games (voor mensen die geboren zijn in de europeriode, dat is omgerekend 67 euro). Dat wil zeggen dat het in 22 jaar tijd (als ik GTA3 even als meetpunt pak) amper is gestegen. Leg games naast onze huidige boodschappen t.o.v. boodschappen 22 jaar geleden en dan schrik je je kapot hoeveel duurder de boodschappen zijn geworden.
Er zijn voor de huidige games meer ontwikkelaars nodig, zowel voor offline als online functionaliteiten. Er zijn servers nodig die alle online activiteiten faciliteren. Dus inderdaad, dat de game nog rond de 70 euro beschikbaar is gebleven, is merkwaardig. Maar, de games van toen zijn de games van nu niet. De hele industrie is veranderd.
Maar over het algemeen mist de Capcom baas een paar punten
De games van nu zijn misschien wel een honderdvoud complexer dan toen in de jaren ’90. Er moet langer aan een game worden gewerkt. Ze zijn door het open wereld genre ineens veel groter en alles in die wereld moet ook gevuld worden. Ik wil een paar economische redenen noemen voor de redenering van Tsujimoto en daarna een paar industrie gerichte argumenten.
Vanuit een economisch perspectief zien we dat de gaming industrie enorm is gegroeid. De industrie is zowel gegroeid in het aanbod van games en consoles als in het aantal gamende mensen. Die groeiende groep gamers zorgen voor een veel hogere afzet van de verkochte games. Dit zorgt er voor dat singleplayer games als Red Dead Redemption 2 (voordat de online modus nog op poten stond) en Cyberpunk 2077 ontzettend succesvol kunnen zijn en met de pre-orders al break-even kunnen draaien.
Als we dan een sprongetje maken naar de online games, dan zien we daar natuurlijk de freemium modellen en de season passes. Een online game kost je over het algemeen 60 euro en daarna kan je nog seizoenspassen kopen à 30 euro zodat je in de periode erna nog content kunt downloaden. Dit geldt overigens ook nog voor singleplayer games als Assassin’s Creed. De games as a service-categorie is afgelopen jaren enorm gegroeid. De grootste game hierin is Fortnite waar je de game gratis kunt downloaden, maar heel veel in-game aankopen kunt doen in de vorm van cosmetische items. Het pay-to-win model van 10 jaar geleden heeft gelukkig plaatsgemaakt voor cosmetische items en het werkt hartstikke goed. Epic harkt miljarden dollars binnen met een game als Fortnite.
Dus, meneer Tsujimoto, het zit anders…
Het hele economische model van de jaren ’90 is in de gaming industrie dus veel complexer geworden dan alleen maar de afzet van gamesverkopen. Ik kan nog een heel stuk schrijven over het economische model van bijvoorbeeld de Xbox Game Pass, maar doe ik nu even niet. Dat verhaal zou aantonen dat we als industrie zijnde op zoek zijn naar nieuwe inkomstenmodellen waarbij we inkomen kunnen generen en kwaliteit kunnen waarborgen.
Dat Capcom baas Tsujimoto het zo ziet, dat verbaast mij niet. In Japan zijn ze qua denken soms erg traditioneel en willen ze alles bij het oude houden. Dat oude model is echter niet meer te hanteren en zorgt voor beperking van groei. Dat is ook een beetje de reden dat Sony nog loopt te pochen met het aantal verkochte gameconsoles en Microsoft niet eens meer mee doet met die race en veel meer op de softwarekant leunt qua inkomsten.
Je weet wat ze zeggen: It is not the strongest of the species that survives, nor the most intelligent. It is the one that is most adaptable to change (Charles Darwin).
