Battlefield 1 toont ballen door diversiteit aan personages in het verhaal

De titel van het artikel is mijn statement. In de single-player trailer kon je al zien dat het verhaal meerdere personages laat zien en ook behandelt in de game en dat vereist lef. Weg met de standaard Amerikaanse Hollywood verhalen (denk ik, hoop ik). 

In een blog post van een DICE ontwikkelaar staan details over het verhaal van Battlefield 1 en vooral waarom de keuze is gemaakt voor meerdere personages i.p.v. één persoon te volgen. In de blog staat al ‘De Eerste Wereldoorlog is divers en er waren vele verschillende perspectieven en karakters in deze oorlog die we aan bod willen laten komen’. Nu krijg je eigenlijk net als de eerste Call of Duty’s (die nog over Wereldoorlogen gingen) meerdere perspectieven te zien. Daar had ik ten tijden van Call of Duty 1 en 2 al respect voor, maar nu anno 2016 nog des te meer.

Alles behalve éénzijdig

In Battlefield 1 krijg je dus een groter verhaal, verteld door de ogen van meerdere personages. Gezien een oorlog alles behalve éénzijdig is, is dat een goede manier om een verhaal te vertellen. Ik weet niet of hier boekenlezers zijn, maar als je Ken Follett fan bent, dan raad ik je de Century Trilogie aan waar alle Wereldoorlogen worden behandeld door de ogen van meerdere families op meerdere locaties. Ik dacht ook gelijk aan deze schrijver met zijn boeken toen ik het nieuws las over Battlefield 1. Een verhaal wordt veel sterker als je allerlei motieven begrijpt i.p.v. één kant belicht. Zo krijg je in Battlefield 1 te maken met een jonge Britse soldaat die als bestuurder van een nieuwe uitvinding op pad gaat, namelijk de tank. In de blog staat dat:

‘Onze protagonist heeft geen ervaring met deze moderne oorlogsvoertuigen en moet snel leren. Hij heeft moeite met het opbouwen van vertrouwen van de andere bemanningsleden. Hierdoor ontstaat er een persoonlijk verhaal met een bepaald soort sociaal dynamiek. Danny Edwards (de chauffeur van de tank) is geen sniper, geen piloot, geen bommenexpert, maar gewoon een voormalig chauffeur die zich heeft opgegeven voor de oorlog. Hij kan rijden en dingen repareren. Dat is waar we starten’. 

Waarom heeft Battlefield 1 ballen met zo’n keuze?

Nu hoor ik sommige lezers al denken ‘waarom is dit zo indrukwekkend als Call of Duty het dertien jaar geleden al deed?’. Call of Duty veranderde van personages met de missies zelf en had verder niet echt een emotioneel verhaal per persoon. Dat maakte mij niet uit, want ik vond de verschillende perspectieven al cool genoeg. Het ziet er met naar uit dat je nu met Battlefield 1 ook echt op emotioneel niveau allerlei zaken meemaakt (als we de ontwikkelaar’s blogpost mogen geloven). Je hoort in de trailer al:

‘Behind every gunsight is a human being. We are those people’

Dat is het niveau waar Battlefield 1 naar streeft. DICE heeft de ballen om te laten zien dat een Wereldoorlog een goede setting is voor een verhaal, maar dat je niet moet vergeten dat dit echt is gebeurd en dat het niet gaat om zo veel mogelijk mensen neerknallen zonder gevoel. Ze willen laten zien dat echte mensen deze oorlog hebben gevochten en anno 2016 vind ik dat een nobel streven. De angst was echt, de woede was echt, de miljoenen lijken waren echt, de oorlog was echt. Misschien zoek ik er zelf te veel achter, maar ik vind het prachtig dat DICE niet alleen dat tijdperk als goedkoop middel gebruikt om spellen te verkopen. Ze maken er echt wat van! Daarom heeft Battlefield 1, en dus DICE, ballen.