Uniek en prachtig, kort maar krachtig, simpel maar machtig. Gris staat garant voor een paar uur wegdromen.
Het doel van de credits-artikelen is om de games te bespreken waarvan we de credits hebben laten rollen. Vorig jaar heeft collega Rik dat met 50 games gedaan en we zullen zien of mij dat ook lukt. Dit jaar is een uitdaging want er komen ongetwijfeld meer titels op de stapel terecht dan dat ik uit kan spelen. Maar mijn goede voornemen is om de credits te laten rollen, inclusief credits op de PlayStation, Switch en pc (hoewel ik voornamelijk op Xbox speel). Let’s go!
Wanneer ik de game opstart, zie ik al Devolver Digital staan. Dat is de uitgever van veel prachtige indie games als The Plucky Squire, Weird West, Trek to Yomi, Death’s Door en laatst Neva. Die laatste game is eigenlijk de titel die na Gris komt van de ontwikkelaar Nómada Studios (en moet dus nu eigenlijk ook op mijn backlog, FFFUUU-), maar Gris stond al jaren op mijn backlog (de game kwam uit in 2018). Ik wist niet echt wat ik moest verwachten behalve 2D kunst op mijn scherm à la Child of Light. Daar zat ik niet ver van af wat betreft kunst, maar wel qua gameplay. Gris is namelijk een ultra lite Metroidvania game. Ik zeg ultra lite omdat er niet echt veel backtracking in zit, maar je wel degelijk alle kanten op kunt waar je niet ver zult komen zonder bepaalde krachten die je eerst moet unlocken. Maar waar draait de game eigenlijk om?
Het verhaal
Wanneer ik zeg dat Gris 2D kunst is op je scherm, dan lieg ik niet. Net als met kunst is het vrij aan interpretatie wat je nu ziet en dat geldt ook voor het verhaal van Gris. Als je dit tussendoor wilt spelen om de mooie werelden en platform elementen, dan kan dat prima. Als je echt geïnteresseerd bent in het verhaal, dan zal je na het uitspelen (na 4 uur al) eens goed moeten denken wat je nu precies allemaal hebt gezien. Zoals ik het interpreteer gaat het over een traumatische event waar je in een soort negatieve spiraal valt in een wereld zonder kleur. Het is aan jezelf om kleur te geven aan je wereld en dat is precies wat je in deze game moet doen. Elke nieuwe regio heeft een eigen kleur en dat biedt weer een opstapje naar de volgende regio.
Tijdens jouw reis naar de kleuren word je achterna gezeten door een soort zwarte inkt die je kan interpreteren als het gezicht van depressie, angst en woede. Hier en daar heb je wat encounters met deze gedaante in de vorm van boss fights. Zo vecht je je een baan door de werelden heen.
Conclusie
Het is een kort avontuur, maar door de leuke platformactie, puzzelelementen, krachten, kleuren en vormgeving is het een absolute aanrader! Gris zit in de Game Pass en kan je op een rustige zondagmiddag helemaal uit spelen. Een goede dus voor je backlog om even snel af te kruisen.
