The Surge wordt veel vergeleken met Dark Souls. Op het eerste oog lijkt de vergelijking terecht, maar is dit wel zo? Ik zocht het uit!
The Surge lijkt veelbelovend op het eerste oog. Toch is het vaak zo dat deze games hun beloftes niet waar maken. Helaas heb ik zelf teveel van dit soort games gespeeld. Om deze reden begon ik dan ook sceptisch aan deze game.
De game begint. Je zit in een trein op weg naar CREO, daar gaan we het nog over hebben, en rijdt door een industrieel complex. Doordat ik nu nog niks kan doen heb ik even de tijd om de omgeving in me op te nemen. De graphics zijn mooi en strak, de belichting klopt en de omgeving voelt meteen groot aan.
De start
Jij bent Warren en bent onderweg naar een futuristisch bedrijf genaamd CREO. Wat je waarschijnlijk nog niet doorhad in de trein is dat Warren in een rolstoel zit en daar uit wil. Deze setup is slim want om dat voor elkaar te krijgen moet je al vrij snel kiezen tussen twee verschillende exo skeletten.
Na een vrij gruwelijke operatie scene wordt je buiten, in het zand, wakker. Je power core is kapot en je moet een nieuwe zien te vinden. Na onderweg een aantal keer aangevallen te zijn door drones kom je uit bij je eerste Operations!
Operations
Operations is je safe point. Elke area heeft er in ieder geval één en dit is dan ook één van de belangrijkste locaties in de game. Deze zijn vergelijkbaar met Dark Souls bonfires. Je kan hier je Power Cores level vergroten, nieuwe armor stukken maken en je wapens en armor upgraden. Je kan hier ook je tech scrap, vergelijkbaar met souls, op de bank zetten. Dit is best belangrijk omdat je ze verliest als je dood gaat.
De setting
De game speelt zich af in de nabije toekomst. In deze toekomst is het milieu door de mensheid verpest. Het bedrijf CREO probeert dit op te lossen. Zodra je wakker wordt aan het begin van de game wordt het duidelijk dat er iets vreselijk fout is gegaan. Het complex ligt voor het grootste deel in puin, veel plekken hebben geen stroom en je komt regelmatig giftige stoffen tegen.
De setting is verfrissend. Het is een duidelijke anders dan de standaard Hack en Slash games. De futuristische setting werkt goed en voelt daardoor ook meteen heel anders als bijvoorbeeld Dark Souls. In tegenstelling tot bijvoorbeeld de Japanse hack and slashers is het hier niet heel gek dat je met een gigantisch zwaard kan rondlopen. In plaats van een iele Japanse tiener is Warren een sterk gebouwde man. Daarnaast heeft hij zijn exo skelet die hem veel kracht geeft. Wapens voelen daardoor nooit raar of gek. En ook hier hebben ze het industriële sfeertje doorgetrokken. De meeste wapens zijn omgebouwde tools of gewoon onderdelen van één of ander apparaat.
Loot
Het loot systeem is voor deze game echt compleet ondersteboven gegooid, en dan op een goede manier. De game laat je werken voor nieuwe wapens en armor delen. Dit is heel anders als dat wat we gewend zijn en dit is in het begin even wennen. Door armor delen van vijanden kapot te slaan en met een finishing move die delen van ze af te hakken worden ze gedropt als blueprint. Deze kan je dan vervolgens in je Operations gebruiken om er iets van te maken.
Voor het maken en upgraden van armor en wapens heb je echter materialen nodig. Heb je een bepaald armor piece al? Dan dropt de vijand de volgende keer materials. En hoe moeilijker de vijand, hoe beter de material en hoe verder je je items kan upgraden.
Je vijanden
Hier wordt de game echt interessant! Je vijanden zijn namelijk vrij onvoorspelbaar in hun bewegingen. Voeg er aan toe dat ze een plethora (of overmaat zoals de gewone sterveling zou zeggen) aan wapens en armor hebben waardoor ze soms snel en soms traag zijn. De eindbazen zijn echt top en hebben overal wel een goede verdedigingsstrategie voor. Het loont hier dus om echt de tijd te nemen, patronen te zoeken en het juiste moment te vinden om toe te slaan.
Hou er echter wel rekening mee dat elke vijand de mogelijkheid heeft je te one hitten! Dit maakt het dan ook lastig om een deel te rushen en voorbij vijanden te rennen. De kans is namelijk heel groot dat het je niet gaat lukken en de makkelijke optie het afmaken van deze vijanden is.
De speelwereld
De wereld is mooi, de belichting is goed en om elke hoek ontdek je weer een andere verrassing. De verschillende werelden hebben allemaal hun eigen look en feel en zijn groot. Gelukkig zitten er in de verschillende werelden kleine sluiproutes waardoor je snel weer terug bent bij je Operations. Denk je echter dat deze makkelijk te vinden zijn, dan kom je bedrogen uit. Zo ben ikzelf vaker als eens via een moeilijke weg ergens heen gelopen om er vervolgens na 15 pogingen achter te komen dat er een snellere route is.
Je power core is ook belangrijk in de werelden. Meer dan eens zal je deuren tegenkomen die je enkel kan openen met een bepaald level power core. Ook krijg je op een gegeven moment een drone waarmee je nog meer locaties kan bereiken. Het loont dus ook zeker om af en toe een level terug te gaan en daar verder te gaan ontdekken.
Conclusie
The Surge is een zeer sterke en prachtig vormgegeven game. De vergelijking met Dark Souls is te begrijpen maar is naar mijn mening niet terecht. Ja, er zijn wat basis elementen die doen denken aan Dark Souls. Echter is de game verder dusdanig uniek dat dit te kort door de bocht is. De omgevingen zijn prachtig, de vijanden uniek, het combat-systeem werkt uitstekend en de setting is perfect! Het verhaal is slim en de game is dusdanig groot dat ik het na ruim een week spelen nog lang niet heb uitgespeeld. Bovendien is de game echt moeilijk, iets wat ik mis in veel games tegenwoordig.
Het enige nadeel wat ik kan bedenken aan deze game is het missen van een co-op en online multiplayer mode. Persoonlijk vind ik dit jammer, maar dit is zeker niet game-brekend. Ook ben ik in al mijn speeluren geen enkele glitch tegen gekomen!
Hierbij dus kudos voor Deck13 en voor de fans van dit genre, dit een echte must-have in je game collectie!
