Review: The Division Underground

Ok dan, moet ik nou echt iets schrijven over een DLC? Twijfel, twijfel, ach, ik doe het gewoon.

Dat is echt mijn dilemma op dit moment. Is een DLC het waard om iets over te schrijven. Ik denk het wel zodra het een soort expansion wordt. Ik vind Underground wel in die categorie passen. Dat is prachtig maar ook wel een klein beetje oneerlijk. Ubisoft doet hier namelijk een Bungietje (Destiny) met deze uitbreiding op The Division. Uiteindelijk moet ik wel tot de conclusie komen dat The Division geen 60 euro (adviesprijs toentertijd) maar rond de 90 euro kost. Want na het loslaten van Underground afgelopen dinsdag is het pijnlijk duidelijk dat je als vaste speler die The Division een leuke game vind eigenlijk niet zonder kan. Maar genoeg gezeurd, is Underground het dan waard om een season pass aan te schaffen?

Metrostelsel

Ja, dat is het zeker. Na een wat instabiele start op dinsdag waarbij een groot aantal spelers de expansie niet kon opstarten, is hij nu dan toch compleet up and running. Underground speelt zich af onder Manhattan. Een gigantisch gebied vol met gangen, trappen en ruimtes. Manhattan heeft een zeer uitgebreid metrostelsel. Al die metrogangen en stations moeten ook via zijwegen te benaderen zijn en dat is waar jij nu in rond gaat wandelen. Underground draait op een eigen server, dit betekent dat er een bepaalde laadtijd nodig is om erop te komen. Dit doet Ubisoft eigenlijk in twee fases, allereerst ga je in de Base of Operations een trap af waarna je in een soort tussendeel terecht komt, The Terminal. Door een ‘ren-beperking’ toe te passen, geeft men het spel de tijd om naar dat deel toe te komen. Maar dan ben je er nog niet. Uiteindelijk, om de missies te kunnen doen, stap je in een lift waarna je een echt laadscherm krijgt en transfereert naar het Operations Centre. Dit startpunt is een totaal controlecentrum vol met schermen en kantoren maar ook de nodige verkopers, een crafting station en natuurlijk een startpunt voor de missies.

One Phase

Daar begint je reis naar de strijdperken onder de grond. Je start een missie en stapt de metro in en dan begint het echte werk. Underground heeft net zoals de Dark Zone een eigen level systeem. Hoe hoger je level wordt, hoe groter het aantal phases wordt. Elk nieuw level levert je ook een Underground Cache op, het verrassingspakketje van de game die we al kennen uit de Dark Zone, waarvan het altijd leuk is om die even te openen en die ook best aardige gear en wapens oplevert. Je start met de simpele missies die één phase beslaat die rond een kwartier duren. Op de eerste vaste missie na, zijn deze missies random. Dit betekent dat je telkens een ander doel krijgt maar ook dat de opbouw van de missie anders is. Je ziet wel telkens dezelfde soort gebieden maar die zijn telkens wel anders gekoppeld dus het lijkt alsof je een nieuw gebied in loopt. Dat is knap want de herhalingen binnen dit soort games zijn simpelweg altijd aanwezig en dit kan na een tijdje best geestdodend werken. Door de doelen en de weg ernaar toe telkens te veranderen is dat herhaalgevoel een stuk minder. Underground heeft, en daar komt het Bungietje om de hoek kijken, nieuwe gear sets en nieuwe wapens. Beide zijn een stuk hoger qua niveau. We zien nu 240/263 gear sets vallen en wapens die 204/220 als waarde hebben. Wat opvalt is dat je direct al hoge stukken gear of wapens krijgt, ik tenminste wel. Wat daarna opvalt is dat, terwijl je gear score met sprongen omhoog gaat, de loot die daarna valt een stuk minder interessant wordt. Het lijkt alsof de game zo is geprogrammeerd dat er automatisch een verlaging van de waarde in loot wordt gegenereerd. Dat is jammer want als je de beloning voor de behaalde doelen weghaalt, gaat de interesse ook snel weg. Het Bungietje zit hem in het feit dat je zonder die hoge gear score niet zo heel sterk meer bent ten opzichte van die spelers met Underground. In de Dark Zone kan dit een probleem opleveren al heeft de nieuwe patch hier wel rekening mee gehouden door de hoogste Dark Zone te veranderen van 201+ naar 231+. Die eerste missie is trouwens ook wel een prachtig plaatje. Je eindigt in een soort ondergrondse discotheek compleet met lasershow. Een discotheek die trouwens zeer slecht bezocht werd maar dat terzijde.

Directives

Toch heeft men bij The Division extra nagedacht hoe men de operaties interessant kan houden of maken. Dit doet men onder andere door het gebruik van bepaalde handicaps, directives genaamd. Dit kost je wel een Directive Intel die je verdient tijdens de missies. Bij het behalen van bepaalde levels krijg je de kans om de missies met een handicap te gaan doen.  Dit bestaat bijvoorbeeld uit het weghalen van de mini-map of het beperken van de munitie. Dat laatste is vooral zeer uitdagend want het erop los knallen is dan verleden tijd. Tijdens de operaties die ik met deze beperking gedaan heb, was het tegen het einde een pistoolgevecht omdat dit nog het enige wapen is waar onbeperkt munitie in blijft komen. Gelijk een indicatie dat een sterk handvuurwapen geen luxe is. Bij de operaties zijn geen checkpoints dus dood gaan met je team betekent overnieuw doen. Ook is er wederom niet echt over soloplay gedacht. Op normaal kom je nog wel ergens maar op hard is een team onontbeerlijk. Logisch, want het blijft een MMO en geen singeplayer. Matchmaking is best snel maar het werken met een random team blijft lastig omdat er teveel overachievers in de game zitten die weigeren om de wat mindere goden op sleeptouw te nemen. Dit resulteert dus in spelers die midden in de operatie gewoon het team verlaten.  Het kicken van spelers na een bossfight is trouwens onmogelijk geworden.

Een ander nieuw onderdeel is het verzamelen van Weapon kits. Die zijn namelijk nodig om je wapen te recalibreren. Want dat kan nu ook. Je kan 1 talent kiezen en die veranderen. Dit kan je meerdere keren proberen maar dat kost je dan ook elke keer meer kits (en Phoenix Credits). Mij heeft het al een goede verbetering opgeleverd.

Echte expansie

Maar dat allemaal bij elkaar opgeteld blijft Underground meer dan een simpele DLC. Het is meer dan dat. Een welkome afwisseling op dat wat The Division al in zich had. Grafisch is het gewoon een prachtig gedetailleerd onderdeel. The Division is dat in het algemeen al maar Underground doet hier in mijn gevoel nog een schepje bovenop. De kleinste details zijn uitgewerkt, van het vuil op de grond tot de gruwelijk vermoordde burgers die we tegen komen. Het zet een sfeer neer die mij het gevoel heeft dat ik in onontdekt gebied mijn missies doe. Elke hoek kan een andere situatie brengen waar ook omgevingsfactoren mee gaan spelen. Kapotte hooispanningskabels zetten je direct onder stroom als je ze raakt en de vele boobytraps maken het oppassen geblazen. Ik denk dat deze expansie weleens de redding van deze game kan betekenen. Voor velen is The Division (wederom) een tegenvallende Ubisoft ervaring geweest. Misschien dat we als gamer toch eens moeten leren om wat minder te hypen, dan kan het alleen maar meevallen. Underground is een positief puntje richting Ubi. Het maakt dat ik nu al uitkijk naar de volgende expansie.

Easter Egg

Oh ja, ook dit kwam ik tijdens het avontuur met onze redacteur zonder impulsbeperking (DomingoRushRambo) tegen in de donkere tunnels van Manhattan. Niemand minder dan Kabouter Plop die iets te diep in het glaa.. Ehhh potje had gekeken. We wilden jullie dit hilarische beeldmateriaal dan ook niet onthouden!