Vorige week kwam sportspel nummero zoveel uit, dit keer gaan we het ijs op met NHL 17. Wederom een game die niet echt leeft in onze kikkerlandje. Maar is hij het proberen waard?
Net zoals bij Madden 17 is er weinig animo in dit land voor NHL 17. Wij zijn geen fanatieke ijshockey fans en hebben in deze sport ook weinig geschiedenis. De tijd dat we echt een actieve eredivisie hadden die volle ijsbanen trok is lang geleden. Ook deze game heeft zijn neus veel meer richting Noord-Amerika staan, de bakermat van de NHL. Natuurlijk zijn er genoeg grote ijshockey landen in Europa te vinden. Zo heeft Zweden een topteam en kunnen we Rusland ook tot de groten rekenen. Maar op club niveau geldt er eigenlijk maar één werelddeel, Noord-Amerika. Vanuit de hele wereld spelen daar de sterren en worden zij door de miljoenen fans op handen gedragen. Samen met baseball, basketbal en American football is ijshockey groot, zeker in de wat koudere staten.
De NHL-serie van EA Sports is één van hun betere sportgames en hij wordt gemaakt door EA Canada. Logisch want zij kennen de sport door en door. Ik geniet al jaren van de serie en verbaas mij telkens over de kleine verbeteringen die de game elk jaar weer laat zien. Helaas heeft men de laatste twee versies een aantal slechte beslissingen gemaakt waardoor de game toch minder presteerde als zou moeten. Gelukkig heeft men met versie 17 de goede weg terug gevonden.
Snel spel
Over de gameplay is weinig negatiefs te melden. De game loopt soepel en bij de eerste moves op het ijs lijkt het alsof de controle beter is geworden. Het schieten gaat net iets makkelijker en dat is prettig. Vooral de manier waarop men omgaat met botsingen, iets wat essentieel is in het ijshockey, is subliem te noemen. De stickhandelingen zijn lekker en voelen intuïtief aan. Wat dit betreft doet NHL het al jaren goed. Wat nieuw is in deze versie zijn de net battles oftewel, de strijd om de puck in de buurt van het doel. Het wegduwen, ruimte maken, afhouden is gewoon beter geworden. Ook de goalies hebben dit jaar aandacht gekregen. Hun saves zijn nog natuurlijker geworden en men heeft zelfs wat specifieke acties die bepaalde goalies vaak laten zien toegevoegd. Grafisch is NHL een lust om naar te kijken. Waar de andere sportsgames van EA nog wel eens wat punten laten liggen lijkt NHL deze wel op te pakken. NHL heeft ook wat verbeteringen in hun modes aangebracht en nieuwe modes toegevoegd.
Wat ik wel een beetje mis, zeker na Madden, is een wat meer aanwezig trainingssysteem. Zeker als je onbekend bent met een sport en de tactieken daarin, is zo’n trainingsysteem erg welkom. Niet dat het er niet in zit, want je kan allerlei onderdelen trainen maar in NFL 17 was ik echt blij verrast met de zeer uitgebreide stap voor stap training die je niet alleen leerde hoe je de game speelt maar ook hoe de sport in elkaar steekt. Men heeft wel een soort advies systeem in de Be a Pro mode gebouwd waarbij je telkens in beeld krijgt welke actie (met bijbehorende knop) hier nu het meest geschikt is. Ook visueel krijg je met kleuren en richtingspijlen te zien waar de puck naar toe zou moeten of waar je moet richten om te scoren. Hulp is er dus wel maar ik heb gemerkt dat, ook door de snelheid, ik die vaak niet goed kan toepassen.
Wat gaan we spelen?
Een nieuwe mode is Draft Champions. Het laat je een fantasie team samenstellen waarbij je de keuze naar eigen smaak kan toepassen. Daarmee ga je vier wedstrijden spelen. Deze mode biedt je de kans om een aantal HUT kaarten te verdienen, HUT is de Ultimate Team mode van de game. Ikzelf heb niet heel veel op met Ultimate of Draft teams. Mijn interesse ligt veel meer in Franchise of de carrière modes. Laten we beginnen met Franchise, deze mode is nog uitgebreider geworden. In Franchise, wat in eerdere versies Be a GM werd genoemd, ga je een team managen. Dat managen is uitgebreid tot de kleinste aspecten van de sport. Je bouwt een team op, handelt en doet alles om je team de Stanley Cup te laten winnen. 
Daarnaast heb je ook het beheer over je stadion, je bepaalt ticketprijzen, verbetert je stadion en je kunt zelfs het team naar een andere plaats overzetten. Zoals ik ook al in NBA 2K liet weten is dit laatste voor ons Europeanen een onbekend iets in de sportwereld. Het is alsof Feyenoord Rotterdam ineens besluit om Feyenoord Amsterdam te gaan heten. In de Amerikaanse sporten is dit niet heel vreemd. Om een voorbeeld te noemen, in 2011 verhuisden de Atlanta Thrashers naar Winnipeg en werden zij de Winnipeg Jets. Dat kan nu ook in de game. Alles draait nu om winst maken, je fans blij maken en de eigenaar van je team gelukkig te houden. Hij betaalt namelijk je salaris.
Wat ook terug is, en daar ben ik wel heel blij om, is de World Cup of Hockey die op dit moment in Toronto gespeeld wordt. Gewoon weer een toernooi met nationale teams. Lekker hockeyen met de USA of Zweden en daar de wereldcup mee winnen.
Be a Pro is de bekende carrière mode in NHL. Daarin maak je een eigen character met beperkte keuzes wat betreft het uiterlijk. Jammer dat men hierbij geen gebruikt maakt van de facescan van EA. 
Het laat je in één van de drie subdivisies starten en na een aantal wedstrijden kom je in de draft terecht oftewel ingeloot om mee te spelen in de NHL. Wat heel jammer is, vooral in de Be a Pro mode, is dat het allemaal niet zo mooi aan elkaar gekoppeld wordt. Zoals we nu zien in FIFA met The Journey, maar al langer kennen in de NBA 2K-serie, gebeurt er eigenlijk niets tussen de games in. Ja, je kan trainen en allerlei info bekijken maar er zijn geen cinematics, geen leuk tussenfilmpje waarin je bijvoorbeeld geïnterviewd wordt of een gesprek met je manager hebt. Ik merk dat ik dat nogal kaal vind. Men heeft wel een poging gedaan om iets van een ‘verhaal’ te gebruiken door middel van een soort quotes, tweets die je te zien krijgt richting de volgende wedstrijd. Maar dat is wel heel minimaal. Het spelen van een wedstrijd eindigt met je eigen stats en verbeterpunten en that’s it. Daarna moet je de game afsluiten, iets wat ik telkens heel gek vind want ik was toch klaar met de wedstrijd. Waarom krijg ik dan de vraag of ik zeker weet dat ik wil stoppen met de wedstrijd? Natuurlijk zijn dit kleine puntjes en heeft het verder niets met het spelen zelf te maken. Maar voor een gamer zoals ik die altijd zoekt naar de total package is het wat mager. EA zou daar best iets meer van kunnen maken, iets waardoor je meer het gevoel krijgt dat je echt pro bent in de NHL, onderdeel bent van een team en van een grote sport.
Verder kan je natuurlijk alle andere gebruikelijk gamemodes spelen, het seizoen (zonder extra poespas), een quickgame, Ultimate Team en Online. Allemaal modes die ik niet speel dus ik kan er niet veel over zeggen. Een extra vermelding is er voor het EASHL, de co-op hockey league die wederom is uitgebreid. Je kan er nu zelfs je eigen arena in bouwen. Deze mode is zeer populair en heeft een grote fanbase. Hier zal het wat minder populair zijn want vind maar eens een aantal vrienden die ook NHL spelen. Misschien dat de Clubs functie binnen Xbox Live hier straks verandering in zal gaan brengen.
Over to Mike
Daar zien we niet heel veel veranderingen in. Het commentaar wordt nog steeds geleverd door het drietal Doc Emrick, ijshockey grootheid Eddie Olczyk en de achtergrondreporter op het ijs Ray Ferraris en is redelijk accuraat te noemen. Zo haal ik op een bepaald moment een jonge speler uit de subdivisie (het satelietteam) naar de NHL en die scoort in zijn eerste wedstrijd. Dat wordt direct uitgebreid gemeld en het publiek laat zelfs borden zien met een welkom richting deze speler. Dit betekent dat het zich al spelend aanpast aan de situatie die jij opzet. Toch is de variatie bij het play-by-play commentaar niet zo groot want na een aantal potjes spelen vallen de herhalingen erg op. Ik blijf de real live overlay aan het begin van de wedstrijd waardoor je de twee commentatoren echt in beeld te zien krijgt, wel erg goed vinden. Maar dat dit onderdeel wel wat verfrissing kan gebruiken staat vast.
De stadion geluiden klinken goed en nemen je lekker mee de wedstrijd in. EA heeft in dit NHL onderdeel veel tijd gestopt om zo de juiste goalmuziek en publieksgeluiden voor elk stadion in de game te laten horen.
Conclusie
Kijkend naar het geheel is NHL 17 gewoon een goede game. Als je sportgames erg leuk vindt om te doen maar je al jaren vastgeroest zit aan de voetbalgames, dan raadt ik je zeker aan om NHL eens te proberen. Zeker als je EA Access hebt want dan mag je tien uur spelen en kijken of dit wat voor je is. Vooral de snelheid van dit spel is iets waar je na een paar potjes verslaafd aan raakt.
Wat ik nu wel al een aantal jaren mis is de manier waarop je pauzes ingaat en de wedstrijd eindigt. Het zou leuk zijn als daar een soort flitsend einde in zou zitten, iets met meer actie, mooi menu met een overzicht, soort eindverslag, wat dan ook. Het simpelweg terecht komen in een menu waar wel wat resultaten te zien zijn wat betreft jouw prestatie maar er verder weinig te vinden is, is gewoon teleurstellend. Zelfs de wedstrijd moet je actief beëindigen in het menu, alsof je een totaal spel afsluit. De Franchise en de Be a Pro mode mogen wat mij betreft ook wel wat levendiger gemaakt worden. Het uitbreiden van de mogelijkheden in Franchise is een goede start, nu nog de cinematics.
