Het is een zegen maar ook een beetje een vloek, de sportgames die in deze periode massaal uitkomen en die een review verdienen. We trappen af met de beste in de reeks, NBA 2K20.
Als je al een aantal seizoenen sportgames reviewt dan vraag je je wel een beetje af hoe je iets zinnigs over deze games moet schrijven. Laten we eerlijk zijn, het zijn toch vaak een soort updates van de eerdere versies. Uiteindelijk probeer je dan maar de nieuwe elementen te bespreken en hoop je dat de game veel beter is geworden. NBA 2K worstelt daar de laatste versies een beetje mee. De verbeteringen zijn kleiner of bestaan uit het instellen van een nieuwe mode of layout. Zouden ze dit jaar wel een echte verbetering hebben aangebracht?
Ik kan het elk jaar herhalen, op het gebied van sportgames is er geen betere. 2K brengt elk jaar weer het neusje van de zalm met hun NBA-serie. Een serie die vooral gericht is op de Noord-Amerikaanse markt. Laten we eerlijk zijn, het aantal basketbal-liefhebbers in ons koude landje is niet groot als we het vergelijken met bijvoorbeeld voetbal, wielrennen of schaatsen. In het verleden heeft NBA wel pogingen gedaan om de Europese markt erbij te halen door ook de grote Europese ploegen in de game te gooien maar echt een succes is dat nooit geworden. Dit jaar is het één groot Amerikaans feest.
Grafisch feestje
Grafisch is NBA 2K20 gewoon weer af. Hoe men zoveel elementen uit die sport zo goed in de game weet te brengen, is mij elk jaar weer een raadsel. Basketball is namelijk in Noord-Amerika niet alleen een sport, het is een beleving. Iets waarbij je tussendoor even een broodje gaat halen, wat te drinken terwijl de sport gewoon doorgaat. Het is entertainment en dat moet de game ook uitstralen.
De gezichten en bewegingen van spelers zijn goed vastgelegd met motion capture en zorgen voor een, zover een game dat kan, realistische weergave. Maar ook in de presentatie denkt men aan alles. Statistieken, extra informatie in de vorm van interviews of de bespreking in de pauze, alles klopt. Het blijft na al die jaren nog steeds een feestje om de pre-game of halftime presentatie van Ernie Johnson, the Shaq en Kenny ‘the jet’ te zien. De teksten blijven hilarisch goed en zijn ook bijna nooit herhalend. Ook zijn de halftime shows gevarieerder geworden en zijn nu aangevuld met bijvoorbeeld kids dansteams.
Dit geldt ook voor de altijd geweldige soundtrack van de game, al mag wat mij betreft er ook een ongekuiste versie van dit onderdeel bestaan. Te vaak hoor je dat er woorden in een song worden weggefilterd omdat dit de tere Amerikaanse kinderzieltje harder zou raken dan een kogel tijdens een schoolshooting. Lang leve de dubbele standaard. Maar goed, terug naar de game. Ook de andere geluiden in het stadion zijn spot on. Speakers die omroepen wat er gebeurt, de zeer authentieke geluiden van schoenen die over een vloer piepen of de doffe stuitergeluiden, het klopt gewoon. Wat deze onderdelen betreft zit de game dus wel goed.
Modi
Wat is er allemaal mogelijk in deze nieuwe versie? Laten we beginnen met een van de grotere aanwinsten in de game, de WNBA. Voor het eerst heeft men de vrouwencompetitie volledig in de game gezet. De game richt zich hiermee natuurlijk op de grote aantallen dames die actief een balletje gooien en graag met hun helden willen spelen. Je kan een heel seizoen draaien met alle bekende teams en dat is vermakelijk. De speelstijl is een stuk minder fysiek en dunks, dat ga je in deze mode niet tegenkomen. Deze league heeft ook zijn eigen commentatoren, Blake Suniga, Tim Swartz en Brian Banifatemi, gekregen die overduidelijk van mindere kwaliteit zijn dan wat we gewend zijn in de herenversie.
Waar de meeste spelers het eerst mee beginnen is natuurlijk de MyCAREER mode. Lekker je eigen MyPLAYER bouwen, zoals altijd weer met je eigen kop erin door middel van de Facescan in de NBA app. Het blijft altijd grappig om een enigszins goed gelijkende versie van jezelf in de game te zien. Wel even een tip, mocht je je eigen hoofd in de game hebben geplaatst en denk je na een paar minuten spelen, ik vind het toch net niet goed genoeg, ga dan niet zoeken hoe je een nieuwe scan kan maken. Dit lukt namelijk op dat moment nog niet. Wat je ook doet, save-games weghalen van je Xbox, data verwijderen, je eigen verkeerd gescande hoofd blijft aanwezig. Maar niet getreurd, als je een tijdje in het verhaal van de Career bezig bent, kan je dit aan gaan passen. Dus wacht dat af.
Het bouwen van je MyPLAYER is trouwens lekker op de schop gegaan. De uitgebreide skill-tree die je in het begin krijgt geeft je veel meer vrijheid en laat je zelf kiezen waar jij je punten op gaat inzetten. Zeer uitgebreid en overzichtelijk. Ook later in de game zijn de aanpassingen talrijk.
Terug naar de Career die, zoals de afgelopen jaren telkens het geval was, begint met een stuk goed in elkaar gezet verhaal die de titel When The Lights Are Brightest heeft gekregen. Hadden we vorig jaar nog de vele perikelen met relaties en familie van A.I. die het na de draft niet redde, nu ontmoeten we jouw alter ego Che die de laatste drie jaar al pogingen doet om via het College basketball een plek in de NBA te krijgen. Het verhaal is minder op de emotie gericht maar legt de nadruk de persoonlijkheid van de mens achter de basketballer. Omdat ze in de VS toch vaak als grote idolen worden aanbeden en een voorbeeldfunctie kunnen hebben, is dat stuk (wie is Che als persoon) waar het in het verhaal vooral omgaat. Met dat sausje wordt de weg die hij aflegt om aan de Draft (de grote loterij waarin deze spelers gekozen worden om een poging te mogen wagen bij de grote teams) te mogen deelnemen.
Dit doet men in 2K20 heel goed. Je maakt veel duidelijker mee wat voor weg je moet afleggen om überhaupt aan de draft mee te mogen doen. Trainingen, proeven waarin je bijvoorbeeld test hoe hoog je kan springen en oefenwedstrijden brengen je uiteindelijk naar de draft en op dat moment is het afwachten of je gekozen wordt. Maar dan is het nog niet klaar want daarna is er de Summer School waarin je moet bewijzen dat je een plekje op de bank waard bent. Dit jaar laat het bedrijf van Lebron James, SpringHill (die bekend is van Space Jam 2) een zeer geloofwaardig en goed geanimeerde aflevering zien. De meest bekende kop die we tegenkomen is die van Idris Elba die een zeer geloofwaardige coach neerzet. Het is een goed afgemeten, dus niet te lange, voorbode van wat je straks in MyCAREER verder gaat doen.
MyCAREER heeft nu ook een open ingang naar The Neighbourhood. De portal in de vorm van een plein waar je onderdelen zoals de kapper, de sportschool, Pro-Am en alles waarmee je of je uiterlijk kan veranderen of gewoon extra punten kan scoren, kan vinden. Al die punten en currency zet je in om onderdelen van je spel te verbeteren en daarmee je personage beter te maken, of mooier, dat kan ook. Het is dus voor het eerst dat je met je character direct vanuit MyCAREER over kan schakelen naar de Pro-Am velden.
De tweede populaire afdeling die er natuurlijk weer in zit is MyLEAGUE. De gewone competitie draaien met eventueel een toevoeging van max 6 zelfgemaakt ploegen. Waar ik net zoals vorig jaar weer vrolijk gebruik van maak en mijn eigen cluppie ZZ Leiden laat promoveren in de grote NBA. Een nadeel is wel dat men bij 2K geen makkelijke manier heeft om de al bestaande files met de eigen logo’s en shirts van vorig jaar over te zetten naar nu. Dus dat kostte weer even wat geknutsel. Maar dan heb je ook wat en kun je de club waar jij zo fan van bent lekker mee laten spelen met de grote jongens. In dat deel zit ook het hele WNBA seizoen.
De MyTEAM mode is ook weer terug in volle glorie. Maar niet zonder kritiek. 2K was een beetje onhandig en plaatste een promo voor deze mode online waarin men fruitautomaten liet zien om zo de kans om leuke kaarten te scoren te tonen. De connectie met Pay-to-Win en microtransactions was al snel gemaakt. Natuurlijk klopt dit ook wel. Als we kijken naar de animatie waarin het pakketje wat je hebt gekocht of gekregen opent, dan zie je aan alles dat dit zo spannend mogelijk is gemaakt. Een trekkertje voor die gamers die erg gevoelig zijn voor dit soort dingen en liever geld uitgeven aan een kans op de kaart van Stephen Curry dan dat ze er gewoon voor spelen. Het openen van pakketjes met plaatjes wordt ons nu eenmaal met de paplepel ingegoten.
Maar zoals elk jaar zal deze mode weer heel veel aantrekkingskracht hebben op spelers en, ondanks het betaalde sausje wat er overheen ligt, veel gespeeld worden. Het maken van je eigen fantasie team is nu eenmaal leuk en gelukkig voor de mindere goden, kan je deze mode totaal offline tegen AI teams spelen. Voor mij een zegen want online bak ik er geen jota van.
Gameplay
Zo, eindelijk. Na twee kantjes vol met info over wat je allemaal in de game tegenkomt is het eindelijk tijd om die veranderingen die we elk jaar beloofd krijgen te bespreken. Dit jaar heeft 2K echt zijn belofte wel waar gemaakt want de veranderingen zijn zeer merkbaar aanwezig en maken het spel intuïtiever. Zo heeft de game nu een stamina balk die echt het spel beïnvloedt. Kon je in de eerdere versies blijven sprinten als Usain Bolt met twintig Energy Drinks achter zijn kiezen, ben je in de nieuwe versie redelijk snel buiten adem. Dus je moet beter met je energie omgaan, beter doseren want anders hangt na twee minuten je tong op je schoenen en kost het je punten.
Een ander verbeterpunt is de dribbel. De dribbelacties worden nu aangestuurd door trigger en stickacties waarbij elke control zijn eigen functie heeft. Nu zal je als niet speler misschien denken, wat is er intuïtief aan het virtueel basketbal spelen? Het antwoord daarop is dat men de sticks en triggers specifieke functies toegekend heeft. De een zorgt voor de handbewegingen, de ander voor de beweging van het lichaam. Dat vergt meer timing. Bal achterlangs stuiteren? Even een tikje tegen de pook in de juiste richting. Bal achterlangs stuiteren maar nu met een beweging naar rechts? Pookje en trigger. Zo helder is het geworden. De combi’s daarin, die ook nog eens aan elkaar kunnen worden geschakeld, maken dat je een opbouw maakt die alleen bij de juiste timing lukt. Inluiden met een dribbelbeweging, aansluiten met een escape beweging naar links en dan afsluiten met de snelle voorwaartse beweging naar rechts en scoren. Dit is maar een voorbeeld van de vele manieren waarop je tegenstanders kan omzeilen. Ook zie je nu de specifieke dribbeltechniek van bepaalde spelers terugkomen zoals de bekende ‘door de benen’ move van James Harden.
Wat ook duidelijk is verbeterd zijn de zogenaamde collision mechanics. Je merkt dat men veel beter heeft gekeken naar hoe dit in real life werkt. Het omzeilen of afhouden van je tegenstander werkt nu beter en is ook grafisch veel realistischer. Niet meer dat belachelijke achterover leunen tegen je tegenstander maar echte moves waarbij de handen worden gebruikt om de tegenstander op afstand te houden. Ook het verdedigen doet daaraan mee. Dat is ook veel meer een afwisseling van de juiste trigger- en stickbewegingen om daarmee je tegenstander te volgen en uit te schakelen. Je hebt nu echt skills nodig om het allemaal op de juiste manier uit te voeren.
2K heeft overduidelijk hard gewerkt aan allerlei aanpassingen van de gameplay. Als je een beetje bekend bent met de manieren van spelen van de teams, dan merk je dat men daar ook de verschillen in heeft aangebracht.
Waar nog aan gewerkt mag worden zijn bijvoorbeeld de rebounds. Te vaak voelt het onrealistisch als die aanvaller poging na poging kan doen en telkens de bal weer vangt. Dat de AI niet altijd even logisch beweegt of in bepaalde ‘vallen’ trapt, dat is het enige puntje waar men nog aan zou kunnen werken. Al denk ik dat het in een game met zoveel actie best lastig is om dit goed te kunnen laten verlopen.
Conclusie
NBA 2K20 is er wederom in geslaagd om een aantal verrassende verbeteringen in de game aan te brengen. Het speelt beter, intuïtiever en ik heb het gevoel dat ik in deze versie meer controle heb dan in de voorgaande. Mocht je nog nooit een NBA game gespeeld hebben, dan is er gelukkig de 2KU, de basketbal tutorial die je op elk onderdeel leren hoe de controls werken.
Als sportgame raakt 2K weer alle positieve punten. Het is leuk om te spelen, leuk om alles wat er om een wedstrijd heen gebeurt te zien. NBA blijft vernieuwen en dat is bewonderingswaardig. Als je al een negatief punt wil benaderen, dan is het de AI die soms anders reageert dan je zou verwachten of dan wat logisch is. De toevoeging van de WNBA is, zeker voor de basketballende dames, een leuk extraatje waar je, ook als heer, best lol in kan hebben. Het is iets technischer en minder fysiek. Dus heftige dunks zal je er niet in vinden.
In MyLEAGUE/MyGM kan je weer lekker managen of met een zelf verzonnen of gemaakt team in de NBA aan de slag. Het creëerproces is al erg leuk om te doen en ik blijf het verrassend vinden om het team waar je zo fan van bent in de NBA terecht te zien komen. MyTEAM is minder mijn ding. Het openen van pakketjes en betalen voor een kans op een hele goede speler, stuit mij tegen de borst. Dit blijft toch een soort gokautomaat waarbij je hoopt op de jackpot. Alleen levert dit je niet meer op dan een beter potje online ballen.
Op de vraag of je deze laatste NBA 2K20 moet halen, is mijn antwoord: ja, absoluut. Ook als je de eerdere delen hebt gespeeld en je afvraagt of dit wel vernieuwend genoeg is, kan je de nieuwe versie echt wel aanschaffen. Maar speel je soms een potje en ben je niet van plan om heel veel tijd in de game te steken, dan zou ik hem lekker even laten liggen totdat hij een prijs heeft die meer bij jouw behoefte hoort.
