Review: NBA 2K16, the story of Freq

Het basketbalseizoen staat op punt van beginnen. In Nederland is er in de DBL (Dutch Basketball League) weer de dans over te late werkvergunningen van de oh zo nodige Amerikaanse spelers, in de NBA worden de laatste deals gesloten en de eerste pre-season wedstrijden gespeeld. Ik heb alvast een voorzetje gemaakt met NBA 2K16.

https://www.youtube.com/watch?v=gwoJJ–wOyo&feature=youtu.be

Als we al een standaard kunnen vaststellen op het gebied van sportgames komt de NBA-serie van 2K daar absoluut voor in aanmerking. Elk jaar leggen zij de lat weer mega-hoog. Hoe goed EA ook zijn best doet, zelfs de beste EA sportgame komt niet in de buurt. Niet qua gameplay, niet qua graphics, niet qua commentaar, eigenlijk op geen enkel vlak. Vorige week kwam de 2016 versie van de NBA serie uit. Een vast gegeven in de maand september/oktober. Vlak voordat de echte NBA van start gaat.

NBA 2K16

Wat moet je er eigenlijk over zeggen zonder in superlatieven te vervallen? Ja, ik ben iets bevooroordeeld, want A. ik ben een groot basketbalfan en B. ik ben gek op de NBA 2K-serie. Elk jaar wordt er een grote naam aan NBA 2K vastgebonden. Meestal waren dat muziekproducenten zoals Jay-Z of Pharell Williams die dan garant staan voor de muziek die we in de game horen. Maar dit jaar was er een vreemde eend in de bijt, regisseur Spike Lee, die naast het films maken ook nog een groot fan is van mijn ploegie, de New York Knicks. Wat moet een regisseur in een sportgame? Dat vroeg ik mij ook af. Wat kan die nu voor een aanvulling zijn op een game die puur over het spelen van wedstrijden gaat en weinig met een verhaal te maken heeft.

MyCareer goes Hollywood

https://youtu.be/iiH7Hb30TeQ

Wil je, voordat je dit gaat lezen, even mijn video-introductie van MyCareer zien? Kijk dan even hier!

Die veronderstelling was compleet fout. Want de makers van NBA 2K hebben een in mijn ogen briljante move gemaakt. Als je toch een carrière modus in een game maakt die behelst dat je als een jonge speler op weg gaat naar NBA fame, waarom daar dan geen verhaal omheen breien. En dat is precies wat Spike Lee heeft gedaan. Hij heeft het gegeven van een jonge succesvolle High School basketballer die op weg gaat naar de NBA genomen en daar een real-life soap van gemaakt. Een real-life documentaire in een sportgame. Met behulp van motion capture pakken en een aantal goede acteurs is er aan het stuk carrière maken een verhaal toegevoegd om zo de MyCareer mode te in te luiden. Ik kan niet anders zeggen dan, briljant!

Je speelt in het verhaal, wat de naam “Livin ‘Da Dream” draagt, de jonge basketballer “Freq”, een afkorting voor Frequency Vibrations, de vreemde naam die je draagt in de game. Spike Lee neemt je mee in zijn wereld. Geboren in Harlem NY en onderdeel van een liefhebbend gezin met een vader, moeder en een tweelingzus, maak je zijn weg mee en wordt je geconfronteerd met zijn worsteling tussen het geliefde basketbal, de weg naar het succes en de liefde voor zijn naasten. Dat dit elkaar soms in de weg zit, dat wordt in dit verhaal pijnlijk duidelijk. Ik ga er verder niet teveel over vertellen omdat dit teveel prijs zou geven over het verhaal en dat willen we niet. Dit moet je gewoon zelf ervaren.

Sommige reviewers vinden dat dit MyCareer verpest, dat het vol clichés zit, vol met Amerikaans drama. Ach, welk verhaal is geen cliché of drama. Ik deel die mening dus niet en vind het een ontzettend slim gevonden toevoeging die MyCareer net iets interessanter maakt. Een kijkje in het leven van de straatjochies die ineens groot geld gaan verdienen. Want hoe je het ook wendt of keert, dit is wel de realiteit. Het is vergelijkbaar met de jochies uit de mindere buurten in Nederland die ineens veel geld gaan verdienen bij de grote voetbalclubs. Ook daar zie je vaak de ontsporingen en problemen en komen ze ineens in het nieuws omdat ze een agente in elkaar timmeren.

Kan je dan totaal geen kritiek hebben op het verhaal? Ja, dat kan je. Het verhaal heeft bijna geen interactief tintje. Je gaat gewoon mee met onze Freq op een al vastgelegd traject. Hoogstens de keuze voor het team maak je zelf. Dat deze mode voor sommige (lees blanke) MyCareer spelers een identiteitscrisis kan opleveren, is bijna onvermijdelijk. Als je er voor kiest om als blanke jongen (mits je dat ook zelf bent), dan wel niet met het face-beeld wat je maakt met je Kinect in MyPlayer of door het zelf bouwen van je gezicht, mee te gaan spelen wordt dit Spike Lee stuk een vreemd verhaal. Dit speelt zich nu eenmaal af in een Afro-Amerikaanse familie, compleet met de wat donkere stemmen en de slang die daarbij hoort.

https://youtu.be/uMSFuLD4awI

Zetten we op Freq een blank gezicht, dan wordt het geheel gewoon vreemd en vraag je je af wanneer hij geadopteerd is en waarom hij een donkere (en leuke) tweelingzus heeft. Daarom heb ik maar voor een donkere hunk met lange rasta-lokken gekozen (zie banner). Ook is het High School en College basketbal deel niet helemaal helder. De ranking die je krijgt na elke wedstrijd begint pas zichtbaar te worden in de NBA fase. Daarvoor heb je geen idee of je het goed genoeg doet. Uiteindelijk beslaat het verhaal één seizoen en daarna gaat de normale MyCareer modus in werking. Daar zijn wel wat verbeteringen in aangebracht en dan met name op je gedrag buiten de wedstrijden. Zo kan je je skills verbeteren door gericht te trainen, wat trouwens ook grafisch weer geweldig wordt weergegeven, je richten op de grote merknamen en daar zaken mee doen of je focus leggen op je relatie met je teamgenoten en andere grote namen in de basketbal-wereld. Je keuze zal vooral bepaald worden door wat jij als belangrijk ervaart. Een beroemd mediapersoon of een groot sportman worden bijvoorbeeld. Het mooie van MyCareer en elke ander modus als vaste speler in het team, is dat je meer snapt en leert over de vele aspecten in de aanval van het basketbal. Het blokkeren van de verdedigers om zo vrije banen te creëren voor de aanval, is essentieel in dit spelletje. Die ervaring kan je alleen krijgen als je een vaste speler bent en niet als heel team speelt. Een groot persoonlijk irritatiepunt is de ranking die je krijgt. Hoe ik ook speel, hoe ik ook in dienst van het team speel, hoe ik ook punten scoor, de ranking op het gebied van team chemie blijft meestal op poor oftewel slecht staan. Ik heb geen idee waar dit op gebaseerd is en het zou prettig zijn als 2K daar wat meer licht op zou schijnen.

Mooi is wel dat nu alles wat MyCareer en MyPlayer behelst, via meerdere menu’s te benaderen is. Zo kan je naadloos in MyPark terecht komen, de straatbasketbal plek waar je met vrienden potjes 2 vs 2 of 3 vs 3 online kan spelen. Zeer populair en ontzettend leuk om te doen.

Modes

Verder hebben we de altijd aanwezige MyLeague of MyGM mode in de game. In MyLeague speel je met een club van jouw keuze het huidige seizoen. MyGM tilt dat een standje hoger en daar ga je de manager uithangen van één club waarbij je de keuze kan maken om dat een leven lang te doen en elk seizoen weer beslissingen te maken tussen de club waar je zit of de club waar je graag voor wil werken. Zoals in de meeste Amerikaanse sporten is het lastig om de transfermarkt te begrijpen. Er wordt altijd met caps gewerkt, een maximum aan de waarde van je team wat maakt dat je soms spelers niet kan kopen omdat ze te veel waard zijn of je trades/ruilingen moet doen met andere teams van meerdere spelers tegelijk. Eén hele goede voor drie mindere goden. De mode zit verder zeer goed in elkaar en ik speel deze dan ook graag. De manier waarop de modus wordt weergegeven, dit maakt dat ik vind dat deze game de standaard is. De gameplay tijdens het wedstrijden spelen is subliem. In tegenstelling tot MyCareer, speel je hier met het hele team en ben jij altijd in controle. Het spelen gaat zeer intuïtief, al heb je wel wat tijd nodig om het onder de knie te krijgen. De plays zitten onder 1 klik verborgen en de pick-and-roll, een beweging die regelmatig wordt toegepast, is simpel af te roepen. Er is niets zo bevredigend als het maken van een Alley-Oop. De bewegingen zijn zeer realistisch en de animaties geweldig. Het over elkaar heen buitelen zoals in FIFA is iets wat 2K niet kent. De botsingen zijn zeer echt en zelfs als je buiten het veld op de eerste rij terecht komt, zie je het publiek echte opvang en wegduw bewegingen maken. Dit laatste geeft al aan hoe af NBA 2K16 is. Er is echt niets vergeten. De AI is ontzettend goed. Zeker in de wat hogere moeilijkheidsgraad laat je computergestuurde tegenstander de meest realistische combinaties zien en krijg je de meest waanzinnige dunks voor je kiezen. Het blijft show.

Alles klopt

Waar de 2K15 versie nog erg beperkt was tot de pre-game show, heeft 2K16 een pre-game, halftime en post-game show waarin je wordt meegenomen naar de 2K studio en informatie krijgt over de game en de spelers van commentatoren Shaquille O’Neal, Ernie Johnson en de nieuw toegevoegde Kenny “The Jet” Smith. Op het veld is het publiek prachtig vormgegeven, zijn de refs en alle nodige vrijwilligers met goede animaties aanwezig en hebben de cheerleaders een make-over gehad en meer choreografieën gekregen. Het commentaar is geweldig en heeft erg weinig herhalingen en is zodanig (lees dit goed EA) goed opgenomen dat het enthousiasme helemaal klopt. De reporters gaan echt uit hun dak, hebben lol en lachen zich rot om de grappen van de ander. Je krijgt nooit het gevoel dat dit in een studio is opgenomen zonder dat er maar een bal in de buurt was.

https://youtu.be/TBh1zCKT1kc

Laten we eerlijk zijn, Amerikaanse sporten zijn show en als je ooit het voorrecht hebt gehad om zo’n wedstrijd bij te wonen, dan weet je dat Amerikanen niet alleen voor het spelletje gaan maar dat het een avond uit is, met eten, drinken en entertainment. 2K wil dat entertainment gevoel graag overbrengen. Het is gewoon zo goed en tot in de puntjes afgewerkt. Trainers hoor je tips geven tijdens een time-out, er zijn interviews op het veld zelf en de hele show is van begin tot het eind in beeld waarbij echt niets is vergeten. Voor veel sportgame spelers zal dit overbodig zijn en vooral veel irritatie en geram op de skip-knop veroorzaken maar ik hou ervan. Het neemt me mee in de basketbalwereld en geeft me een lekker sfeergevoel.

Verder heb je de nodige Online plays, iets wat ik eigenlijk zoveel mogelijk mijd omdat ik afgemaakt word door de ruim aanwezige Amerikaanse game community die het spelletje, de lopen en de tactieken, nu eenmaal veel beter snappen. Nieuw is de 2K Pro-Am, een modus waarin je met z’n vijven een team kan oprichten en een online competitie in kan gaan.

FUT voor basketballers

Elke game moet natuurlijk zijn ‘bouw-je-eigen-team-met-kaartjes’ modus hebben. In NBA 2K16 is dat MyTeam. Eigenlijk een bekend concept. Je krijgt een basisteam en gaat dan met VC (Virtual Currency) die je verdient tijdens het spelen van de game, nieuwe kaarten kopen, een beter team bouwen, waarmee je wedstrijden speelt. Die VC verdien je trouwens in elke mode en deze is ook in MyCareer/MyPlayer te gebruiken om kleding of tattoos te kopen, of om je skills te verbeteren. Natuurlijk komt daar het commerciële aspect ook weer bij kijken want die VC kan je ook kopen met echt geld. Oh ja, je verdient ze ook via de NBA 2K16 app voor op je smartphone of tablet.

NBA 2K TV

Als laatste bespreek ik snel even het NBA 2K TV onderdeel. 2K TV is voor mij een leuke toevoeging waarin de zeer bevallige Rachel A. DeMita, die zelf 8 jaar basketbal heeft gespeeld en beroemd is geworden als vlogger, achtergrondinfo geeft over de game. Dit doet ze door de ontwikkelaars, spelers en fans te interviewen. Ik adviseer je om de uitzendingen te bekijken omdat ze je tips over het spel geven of je inzicht geven in het basketbal. En Rachel zelf is best leuk om even een kwartier in beeld te hebben.

Conclusie

Elk jaar vraag je jezelf weer af hoe 2K zichzelf nog kan overtreffen met de volgende uitgave. Met 2K16 hebben ze dit ruimschoots gedaan. Het speelt als een trein en neemt je echt mee in de wedstrijd. Niets is vergeten en alles klopt. De MyCareer story is een welkome verandering en toevoeging die ook in FIFA best leuk zou zijn. De gameplay is soepel en de AI is ontzettend goed. Ik kan niet anders dan een laaiend hoog cijfer geven. NBA 2K16 is zoals een sportgame zou moeten zijn.