In mei 2011 kwam het legendarische Rockstar Games met een nieuwe, veelbelovende free roam game: L.A. Noire. De game draaide om politieagent Cole Phelps die zich steeds hoger opwerkte in de politiemacht van LA. Nu is de game geremastered terug. Maar is de game nog steeds goed, of had deze beter in de ijskast kunnen blijven?
Ik rij met m’n partner over straat als een melding binnenkomt. Een paar straten verderop is geschoten. We gaan erop af en voor een winkel zien we een man op de grond liggen. Hij is duidelijk geraakt door kogels en hij leeft niet meer. Ondanks dat ik een gewone agent ben besluit ik wat dingen uit te zoeken. Ik zie namelijk een kogel liggen en in de vuilnisbak ligt een pistool. In de winkel zit een vrouw te huilen, een getuige? We gaan deze moord oplossen!
Je hoort het al, de gameplay van L.A. Noire is steengoed bewaard gebleven. Met de hoofdpersonage Cole Phelps wordt je meegenomen naar de jaren 40. Dit wordt direct duidelijk, want men heeft zeer goed nagedacht over de sfeer. Zo rijden er natuurlijk klassieke auto’s, is automatisering nog nauwelijks aanwezig en zie je mensen gebruik maken van typemachines. Ik kwam zelfs tijdens een zaak een folder tegen, waarin men een cv-ketel kon kopen voor $82.50. Een cv-ketel was een luxe in die tijd!
Wat daarnaast direct opvalt is de Motion Scan technologie. Dit was bij de release van de originele L.A. Noire een technologie waarbij 32 camera’s de acteurs filmden. Hierdoor werd de gezichtsuitdrukking van personages zeer realistisch in beeld gebracht. Deze technologie weet in de remaster nog steeds te verbluffen en zou voor sommige games een goed voorbeeld zijn.
Detective spelen
Als echte detectivegame bestaat L.A. Noire eigenlijk uit meerdere onderdelen. Het eerste onderdeel is het verzamelen van bewijs. Dit wordt aangegeven met een onheilspellend deuntje. Wanneer je bewijs gevonden hebt is het vaak zaak om de zogeheten clue te vinden. Dit kun je doen door objecten te draaien, open te maken of door puzzels op te lossen.
Het tweede onderdeel is het verhoren van verdachten en getuigen. Hierin heb je als detective drie opties:
Good Cop – Je gelooft dat degene die je verhoort de waarheid spreekt
Bad Cop – Je hebt je twijfels bij het verhaal van degene die verhoort wordt
Accuse – Je denkt dat degene die je verhoort liegt en gaat het bewijzen met bewijzen die je in je notitieboekje hebt staan
Welke keuze je maakt heeft invloed op het gedrag van verdachten. Beschuldig je iemand ergens van en heb je keihard bewijs? Dan zal degene aan de andere kant van de tafel net even wat meer informatie loslaten. Maak je een verkeerde keuze? Dan heb je de kans dat je nooit de echte dader te pakken krijgt. Ja, je leest het goed. Vaak ga je namelijk een dader aanwijzen en je kan ook de verkeerde aanwijzen.
Oh ja, en dan zijn er ook nodige achtervolgingen en schietpartijen, waarbij je gebruik maakt van een coversysteem en op moet passen omdat elke kogel je laatste kan zijn!
Intuïtie
Dit heeft vervolgens weer invloed op je rating. Aan het eind van een zaak wordt namelijk beoordeeld hoe je de zaak hebt aangepakt. Heb je al het bewijsmateriaal gevonden? Heb je de juiste vragen gesteld? En heb je trouwens met je dienstwagen schade gemaakt aan eigendommen van de overheid? Al deze dingen worden meegenomen in jouw beoordeling. Dit wordt vervolgens omgezet in xp waarmee je een rang omhoog kan gaan. Bij elke rang die je stijgt krijg je als speler een cadeautje. Dit kan een nieuw pak zijn die je bijvoorbeeld beter laat schieten, of een nieuwe auto.
Daarnaast krijg je hiermee de zogeheten ‘intuition points’. Deze kun je inzetten om hints te krijgen naar bewijsmateriaal. Je zet ze trouwens in via een klein boekje. En dat is direct een hele sterke eigenschap van de game, want via dit boekje stel je bijvoorbeeld vragen aan verdachten, zet je waypoints en onderzoek je clues. Het is een klein detail, wat perfect past bij de game en de sfeer.
Oproep
Ben je even zat van het oplossen van alle zaken? Dan zijn er nog leuke, kleine side quests. Wanneer je in een dienstauto rijd wordt je namelijk vaak opegroepen voor assistentie. Met een druk op de knop reageer je op de oproep en verschijnt er een waypoint op de map. Sidequests kunnen bestaan uit het stoppen van een bankoverval, tot een verwarde man die vanaf een dak aan het schieten is. Het gaf een meesterlijk gevoel mee om de sirenes aan te zetten en met gierende banden op een oproep af te gaan.
Daarnaast heb je als speler ook nog de mogelijkheid om kranten te verzamelen. Deze geven een korte, maar leuke video die een verfrissende background blik in de wereld van L.A. Noire geven.
Remastered
Waar je natuurlijk extra naar kijkt bij een remaster is hoe de game er grafisch uitziet in vergelijking met zijn voorganger. In 2011 was L.A. Noire grafisch superieur. De remaster van L.A. Noire werd daarnaast aangekondigd met ondersteuning voor 4K, wat helemaal veelbelovend was.
Wat me in de remaster is opgevallen is dat personages en gebouwen er samen met de film noire stijl enorm goed uitzien. Je ziet de details in de pakken die Cole draagt, je ziet hoe kleurrijk LA is en je ziet veel details in gebouwen. De straten zijn soms behoorlijk ongedetailleerd. En dan praat ik niet alleen over afstanden, maar ook als je er van dichtbij naar kijkt. Wellicht is dit te verhelpen met een patch, daar sommige straten juist weer heel veel details tonen.
Conclusie
De remaster van L.A. Noire is een nostalgisch en welkom weerzien. Mijn enthousiasme was al gewekt toen eindelijk bekend werd dat deze game geremastered zou worden en Rockstar Games heeft goed zijn best gedaan er toch weer een topgame van te maken. Eerlijk toegegeven, grafisch hadden sommige dingen nog net iets beter gekund. Maar het fantastische verhaal, met de ijzersterke gameplay zorgen ervoor dat je de zaak zeker eens verder moet onderzoeken!
