Afgelopen week is Infernax op het Xbox-platform uitgegeven. Op verzoek van de XBNL-redactie is community member DM4S met deze game aan de slag gegaan. In deze review lees je zijn bevinden.
Als retro liefhebber ben je vast met de Castlevania serie bekend. Deze serie die al uit het 8-bit tijdperk stamt, werd voor het eerst in 1987 uitgebracht. En samen met de andere grote topper uit die era genaamd Metroid hebben ze een genre weten te creëren, de Metroidvania. Dit genre is tot op de dag van vandaag bij velen een geliefd genre. De nieuwe Infernax is ook een Metroidvania. Weten de ontwikkelaars van Berzerk Studio met Infernax deze rijke geschiedenis eer aan te doen?
8-bit retro love
Infernax is ontwikkeld door Berzerk studios en door The Arcade Crew uitgegeven. Berzerk studios bestaat uit een 3-koppig team die met het ontwikkelen van Infernax een ode wil brengen aan het 8-bit era.
Als je de game voor het eerst opstart krijg je meteen dat heerlijke 8-bit gevoel en zou je bijna denken dat je de nieuwste entry in de Castlevania serie aan het spelen bent. Het verhaal in Infernax draait om crusader Alcedor die net van een lange oorlog terugkomt. Bij aankomst komt hij erachter dat zijn land in gevaar is omdat een eeuwen oude artefact de poorten naar de hell heeft opengezet en het land bezaaid met demonen en ondoden bezaaid. Het is aan Alcedor om zijn land te redden van demonen.
Aan alles in de game voel je de liefde voor het genre. Dat begint al met de moeilijkheidsgraad van de game. Je kan ervoor kiezen om infernax in classic mode of in casual mode te spelen. Kies je voor classic mode (en ik raad je aan om deze mode als eerste te spelen om het echte gevoel te krijgen die de makers willen) dan is de game net zo genadeloos als de games uit de jaren ‘80. Je zal met regelmaat het onderspit delven, maar je zult nooit het gevoel hebben dat het oneerlijk is. Ga je dood? Dan komt het echt door je eigen toedoen. Gelukkig heeft Infernax een mooi level systeem waardoor je uiteindelijk steeds een stukje sterker zal worden en je minder vaak het loodje legt.
Voor elke vijand die je omlegt verdien je experience. Deze kan je vervolgens uitgeven bij een shrine die fungeert als zowel save point als upgrade point. Je kan bij deze shrines je kracht, leven en magie upgraden. En in de diverse dorpjes die je doorkruist kan je je armor en weapons upgraden of nieuwe spells kopen. In deze dorpen pik je ook diverse quests op waarmee je geld kan verdienen. Het leuke aan deze quests is dat je deze op verschillende manieren kan voltooien. Wil je de goedzak uithangen? Dan zorg je dat je de quest in het voordeel van de vragende partij voltooid. Heb je hier geen zin in en wil je een dikke vinger aan al die brave burgers geven. Dan kan dat ook, en zal je als wrede heerser in de boeken komen te staan. Dit zorgt meteen voor flink wat replay waarde. Om alle eindes te zien moet je de game namelijk 5 keer uitspelen!
Good vs Evil meets Gorefest
De enemies zijn mooi gevarieerd en bestaan uit simpele zombies tot groteske demonen en zelfs leden van een cult (waar je ook lid van kan worden als je wilt). Omdat Infernax ook een dag/nacht cyclus hanteert, zijn de vele buitenlevels verschillend op elk tijdstip. Waar je overdag een enkele zombie tegen kan komen, zul je op dezelfde locatie in de nacht demonen zien verschijnen. Enigszins irritant is dat je het filmpje van dag naar nacht of nacht naar dag niet kunt skippen (dit wordt storend na de zoveelste cyclus)
De vele levels worden met uitdagende dungeons afgewisseld. Speel je op classic mode en delf je halverwege het onderspit? Helaas, dan mag je weer helemaal opnieuw beginnen bij je laatste save point en verlies je alle tot dat moment vergaarde experience en goud. Blijkt dit allemaal te moeilijk dan kan je in-game je moeilijkheidsgraad omzetten naar casual en krijg je meerdere save points en deels behoud van experience en gold. Een kant tekening hierbij is dat je dan helaas de game niet meer terug naar classic mode kunt zetten (maar hé een echte gamer laat zich niet kennen toch?).
De vele bazen in de dungeons zijn lekker pittig en gevarieerd. Delft een eindbaas het onderspit dan gaat deze ten onder, onder het genot van ontzettend veel gore. Hier onderscheidt de game zich in. Het gore gehalte is hoog en niet geschikt voor jonge kinderen (ook al zijn het pixels; bloed is bloed). De vijanden spatten uiteen en spuiten liters bloed over je protagonist heen. Als dit alles nog niet genoeg is dan zijn er in de game ook nog diverse cheat codes te unlocken waarvan één ervoor zorgt dat het bloed gehalte nog eens vertienvoudigd wordt. De game bevat ook een prachtige soundtrack die zoals je mag verwachten van een 8-bit game aansluit bij de grafische stijl.
Endings achieved
Als we kijken naar de achievements hebben we een mooi gevarieerd lijstje die je alle aspecten van de game laten zien. Er zijn diverse achievements verbonden aan het uitspelen van de game in good, ultimate good, evil of ultimate evil moraal. Ook zijn er diverse achievements gekoppeld aan de vele side quests in de game. Je wordt zelfs gemotiveerd om cheat codes te gebruiken en het mooie hieraan, je kan gewoon achievements blijven unlocken als je ze activeert (maar een echte baas speelt de game natuurlijk eerst eens uit zonder cheats 😉)
Conclusie
Infernax is in de 20 uur dat ik hem heb gespeeld uitgegroeid tot een, wat mij betreft, potentiële game of the year kandidaat (ja ik weet dat we pas in februari zitten). Met zijn vele story mogelijkheden, strakke gameplay en prachtige 8-bit graphics/sounds en vele gore kan ik deze game aan iedereen die een grote liefde heeft voor retro games en metroidvania’s aanraden. En mede omdat hij in gamepass zit is er geen excuus om hem niet te spelen.
