The Division 1 was in het begin een geweldige game om te spelen. Helaas was er na het verhaal niet meer dan heel veel grinden. De DLC maakten nog iets goed maar ook dat was tijdelijk. Teveel van hetzelfde. Wat gaat The Division 2 anders doen? Of is het weer teveel van hetzelfde?
Het verhaal
Zeven maanden na de gebeurtenissen die New York lam legde in deel 1, krijgt The Division een noodoproep. De regering in Washington D.C. dreigt ten onder te gaan. Jij moet op weg als agent van The Division om het land niet in totale ellende te laten vervallen en de nog aanwezige regering te beschermen. We starten de game met die hulpoproep en begeven ons richting het Witte Huis.
Eerste ervaring
In deze review in wording ga ik alleen de story beoordelen. Simpelweg omdat de Endgame, waar je mee start als de campaign over is, eigenlijk het tweede stuk is van het spel. Mijn oordeel daarover komt later.
Voor het starten mag je weer fijn een character bouwen. Deze functie is uitgebreider dan in het vorige deel. Je kan meer met het gezicht doen, er zijn wat meer kapsels, je kan tattoo’s toepassen en ga zo maar door.
The Division 2 voelt deels vertrouwd. Je herkent de speelstijl, herkent de third-person manier van spelen en de manier waarop menu’s en dergelijke zijn opgebouwd. Maar wat ik in het begin direct ervoer was dat er veel info op mij afkwam. Ja, het is vertrouwd maar er zitten ook heel veel nieuwe elementen in het spel. En vanaf het begin word je gebombardeerd met kleine tutorials over allerlei nieuwe en veranderde dingen in de game.
Zoveel info dat je dat nooit allemaal kan opslaan. Dan maar gewoon spelen.
Het verhaal in dit deel vind ik beter dan dat in deel 1. Het is omvangrijker en men heeft ervoor gezorgd dat bijna alles onderdeel is van dat verhaal. Dat is juist waar deel 1 op een bepaald moment faalde. De samenhang van wat je allemaal aan het doen was, leek niet aanwezig te zijn. Het was een nooit eindigende jacht naar de perfecte wapens en gear. Dat doe je nog steeds maar nu is het meer een onderdeel van het verhaal
Nieuw
De game heeft zoals eerder gezegd heel veel nieuwe elementen. We hebben weer een Base of Operations maar daarnaast zijn er in de stad meerdere Settlements te vinden. Vanuit de base in het Witte Huis ga je het verhaal in. In beginsel bestaat dit vooral uit het unlocken van een aantal onderdelen. Zo kan je specialisten zoeken en inlijven, die vervolgens weer nieuwe functies unlocken zoals de Dark Zone of, ook nieuw, een shooting range. Die Dark Zone is nu trouwens in het verhaal geïntegreerd. Ook daar moet je missies uitvoeren.
Ook in het aantal verhaal en de side-missions krijg je soms het gevoel dat het wat veel in één keer is. Je map staat al snel vol te staan met allerlei missies en opdrachten. Waar begin je? Wat doe je eerst?
Het is mooi dat men je de vrijheid geeft maar het zou wat mij betreft net iets minder of wat meer gefaseerd mogen. Wat ze wel heel goed doen is er een geheel van maken. Je side-missions zijn echt onderdeel van het verhaal. Maar dat niet alleen. Wat het vooral realistisch maakt is dat je onderweg van alles tegenkomt. Op weg naar een missie struikel je ineens over een executie die in uitvoering is en waar jij natuurlijk even een stokje voor gaat steken. Of je ziet een groep die supplies aan het vervoeren is, ook weer reden om de boel om zeep te helpen. Maar ook groepen good guys die aan het patrouilleren zijn of voorraad aan het zoeken zijn of je een bounty, niet de chocoladereep, geven waarmee je een grote eindbaas moet verslaan. Het is levendiger en voelt logischer aan.
Vergeet trouwens ook niet alle lore te bekijken en beluisteren. Als je dat niet doet, dan mis je echt een stukje van het verhaal. De game zit weer vol echo’s, telefoongesprekken en interessante items die je meer laten weten over hoe het allemaal zover gekomen is en hoe de regering hierin zit.
De eerste stappen
Om jullie toch een beetje te ondersteunen in de eerste stappen heb ik wat tips in deze review. Na de Washington Hotel missie krijg je toegang toe veel andere opdrachten. Pak die ook aan want het helpt je een hoger level te bereiken. De control points in Washington zijn interessant om mee te beginnen. Op verschillende punten in de stad hebben de bad guys controlepunten neergezet. Die punten veroveren betekent lekker loot scoren. Dus pak die allemaal!
Over de bad guys gesproken, je krijgt in de stad te maken met vier facties. De laagste in de voedselketen zijn de Hyena’s. Daarna volgen de Outcast, de True Sons en de Black Tusks. Naast dat ze met jou bezig zijn, vechten die ook met elkaar om de macht over de stad. Ook die strijd maakt dat het verloop in de game wat dynamischer is.
Een veel gehoorde klacht bij deel 1 was dat het schieten op de vijand vergelijkbaar was met het schieten op een spons (er gebeurde namelijk niks). Dat is in dit deel aangepakt. Je krijgt nu de bevrediging dat je echt bloed ziet spatten en stukken armor van je vijand af ziet knallen. Je ziet ook de impact van kogels op het lichaam van je tegenstander en dat maakt het natuurlijk net even wat leuker om die op je af rennende idioot om te leggen.
De AI is bij vlagen erg goed. Natuurlijk blijven er gekkies gewoon op je afrennen maar de vijand gaat ook regelmatig in cover of neemt een tactische positie in om jou te supressen. De eindbazen zijn lastig en daar zitten echt nachtmerrie types bij. Zo is er een baas die met een moker achter je aan blijft rennen, zo eentje die zwaar in de armor zit. Ik geloof dat ik die kamer waarin hij tevoorschijn kwam zo’n 300 keer heb rond gerend voordat hij eindelijk neerging omdat ik constant turrets en drones neergooide. Tot level 11 is het te doen, daarna wordt het echt pittig omdat je dan ook met de zwaardere facties te maken krijgt.
Projects
Een ander nieuw onderdeel is Projects. In dit stukje help je de Settlements in de stad. Door simpelweg goederen te doneren, unlock je nieuwe activiteiten en blueprints. Ook is het toepassen van mods op je wapens makkelijker geworden. Zodra je een bepaalde mod hebt, kan je die onbeperkt op al je wapens toepassen. Dus geen gewissel meer tussen de mods die je hebt, erg prettig moet ik zeggen.
Ook zien we nu op bepaalde wapens en je uitrusting een merk staan die je al direct in het verhaal kan gebruiken om combinaties te maken. Het is een vorm van de eerdere gear sets die we uit deel 1 zo goed kennen en die vooral het doel voor het grinden waren.
De nodige specialisten die je in je Base nodig hebt om bijvoorbeeld te kunnen craften of een clan te kunnen starten, zitten ook weer in de game. Het voelt nu wel meer immersive, meer als onderdeel van je verhaal.
Co-op en solo
Het leukste is natuurlijk om de game samen met anderen te spelen. Alleen zit daar wat betreft het verhaal een negatief puntje aan. Alles wat je bij het samenspelen verovert, inneemt etc., dat wordt alleen voor de groepsleider geregistreerd. We weten dat dit bij Ubisoft games eigenlijk altijd het geval is maar het maakt wel dat het samenspelen tijdens de campaign minder interessant wordt. Wat heb je eraan om met vrienden uren lang het verhaal te spelen en er aan het eind, qua verhaalprogressie, niets aan over te houden. Ja, je levelt up en krijgt meer en betere loot, je scoort de nodige skillpoints en de SHD caches maar qua verhaal komt je geen steek verder. Jammer want waarom kan dit niet gewoon in de game gemaakt worden?
Ik heb dus een groot deel van de story solo gespeeld. Was het in deel 1 bijna ondoenlijk om dit te doen, is dit in deel twee geen probleem. Hoe doe je dt? Regel goede skills die jou ondersteunen zoals de turret en de drone, pak de juiste perks zoals armor en snellere xp, zorg dat je de aanval goed voorbereidt en zoek een goede plek om vanaf dat punt de vijand te pakken te nemen. Neem een wapen met veel vuurkracht en kogels (een lekker machinegun werkt als een tierelier) en een sniper rifle waarmee je alvast van afstand wat vijanden kan omleggen. Doe je dat, dan is het uitdagend en soms zelfs wat frustrerend maar wel erg leuk om het verhaal door te komen. Gelukkig zijn er missies waarin je AI medestanders om hulp kan vragen. Helpt dat niet dan heeft dit deel een simpele manier om andere online spelers om hulp te vragen. Je hoort ook regelmatig de hulpoproep van anders spelers tijdens je tocht. Dan is het aan jou om je bij hen te voegen of gewoon alleen door te gaan.
Beeld en geluid
Grafisch gezien laat The Division 2 lekker veel details zien. Eindelijk geen gebanjer in de sneeuw maar een prachtig gekleurde en overwoekerde stad die vol leven zit. Herten, muizen, honden, alles rent en loopt rond in het door de natuur terug gepakte Washington.
Elke locatie zit vol met kleine details in de al bekende Division stijl. De graphics die met de Snowdrop engine zijn neergezet zijn herkenbaar als je het naast deel 1 legt. Het is niet super realistisch, het is niet super cartoony, het hangt er een beetje tussenin. Helemaal vlekkeloos loopt de game op mijn Xbox One X niet. Popups, waarbij de graphics nog moeten worden ingeladen op bijvoorbeeld een reclamebord, zijn op sommige stukken veelvuldig aanwezig en we zien ook wel wat framedrops. Ook zijn de gezichtsanimaties niet altijd even geweldig. De dame die je in de Dark Zone introduceert heeft haar waar ik geen stro van kan maken. Vreemd in elkaar gezet en volgens mij onnodig.
Om een voorbeeld van de details te noemen, als we in het mediacenter (hoofdmissie) tekeer gaan, zie je de geschiedenis van de communicatie in hun eigen museum weergegeven. Daarin zie je het oog voor details. De audio in het museum werkt nog dus je hoort de informatie bij een bepaald onderdeel vertelt worden. Of neem het museum waar de geschiedenis van de VS te vinden is en je jezelf ineens in de jungle van Vietnam met alle bijbehorende geluiden waant. Dat zorgt ervoor dat de wereld echt aanvoelt.
Ook de rest van de geluiden zijn goed verzorgd. Constant hoor je in de verte gevechten plaatsvinden. Het weer is ook constant aan het veranderen en de heftige regenbuien vergezeld van veel onweer zijn een element die weer wat meer moeilijkheid in de game brengt.
De gunsounds zijn ook weer lekker en knallen je headset uit. De muziek is verwaarloosbaar en ik vind dat wel prettig want dat leidt toch alleen maar af.
Conclusie
Is The Division 2 meer van hetzelfde? Ja, maar is dat een probleem? Je koopt de game waarschijnlijk alleen als je ook van The Division hebt genoten. En dan ga je niet teleurgesteld worden, integendeel. Deel 2 biedt in het verhaal al veel nieuwe elementen. Als je begint met de game kan het je zelfs wat overspoelen.
Daarnaast is de setting, Washington D.C., een interessante plek met al zijn regeringsgebouwen. Weg van de sneeuw zijn we de zomer ingedoken en spelen we in een groenere omgeving. Er is veel te doen, heel veel. Veel nieuwe features. Het kost je wat tijd om die allemaal te volgen en te snappen. Met het verhaal ben je al snel zo’n 30 uur zoet.
Wat voor mij telt in deze game is de funfactor. Die weegt naast alle andere zaken behoorlijk mee. En ik moet zeggen dat ik mij er opperbest mee vermaak. Het scoren van betere gear maar ook de voldoening van het neer maaien van de bad guys en het ontdekken van het verhaal maakt dat de game trekt.
Of de game na het verhaal nog interessant blijft, dat zal de volgende review behandelen. Want na het verhaal begint de Endgame, die het grinden van deel 1 moet laten verbleken. Maar daarover later meer.
