Na een turbulent gamejaar doet 2024 het de eerste twee maanden van het jaar een stuk rustiger aan qua game releases. Gelukkig is daar Garden Life: A Cozy Simulator om ons te vermaken en te laten relaxen, toch?
Mensen die mij kennen weten dat ik enorm fan ben van Harvest Moon en Story of Seasons. Ik haal er plezier uit om van niets uiteindelijk iets te maken. Het is echt geweldig om je fantasie in zulke games de vrije loop te kunnen laten. Daarom was ik dan ook er blij met de aankondiging van Garden Life, een game die ik vanaf de aankondiging in de gaten heb gehouden.
Het verhaal van Garden Life wordt simpel en kort uitgelegd. Jij krijgt als speler de verantwoording om de vervallen gemeenschappelijke tuin eens grondig aan te pakken en weer om te toveren tot een droomtuin. Hiervoor had de tuin een opzichter genaamd Robin, maar deze is helaas niet meer onder ons.
Wat direct opvalt is hoe makkelijk de game op te pakken is. Ja, er zit een korte tutorial in de game, maar eigenlijk ga je deze helemaal niet nodig hebben. Het wijst zich namelijk allemaal wel vanzelf. Mijn eerste uren in de game bestonden voornamelijk uit het opruimen van de tuin en het leren kennen van de characters. De tuin stond namelijk vol met onkruid en overal lagen stenen, dus het was tijd om de handen eens flink uit de mouwen te steken.
Al gauw kreeg ik een mooie tuin die vol stond met bloemetjes, planten en prachtige (zelf gemaakte) decoraties. En het werd ondertussen steeds harder werken. Meer planten betekende meer water geven. Daarnaast levert het verkeerd knippen van de bloemen je bladeren op waar je op je beurt weer compost van maken om je bloemen en planten sneller te laten groeien. En planten werden ook bijna dagelijks geraakt door insectenplagen die met een spray werden verjaagd.
Daar bleef het niet bij, want al gauw had het hele dorp gehoord dat er een nieuwe opzichter was in de gemeenschappelijke tuin. Dit resulteerde er in dat ik al gauw verzoeken binnen kreeg van mensen. En des te uitgebreider het verzoek, des te meer florins (in game valuta) het me opleverde. Dit geld kon ik vervolgens investeren in het moderniseren van de tuin en het vrijspelen van nieuwe gebieden. De tuin stond daarom eigenlijk nooit stil, want waar ik begon met het handmatig water geven van de planten kreeg ik al gauw de beschikking over een sprinkler en een tuinslang. Daarnaast zorgde het hebben van een eigen winkeltje in het nabij gelegen dorpje al gauw voor een constante cash flow.
Sprookjesachtig
De pracht en praal van het hebben van zo’n prachtige tuin mag je overigens doen in een sprookjesachtige setting die goed bij de game past. Dit oogt kleurrijk, vrolijk en zeer pittoresk. Dit allemaal in combinatie met de Unreal Engine zorgt er voor dat de game er fantastisch uitziet. Bomen worden scherp en gedetailleerd vrijgegeven en het water ziet er samen met zijn reflexties zeer rustgevend uit. Hier kan menigeen piratengame nog wat van leren. Ondertussen lopen, liggen en klimmen er overal katten rond en hoor je de rust van de flora en fauna om je heen.
Afhankelijk van de seizoenen kleurt je tuin anders en hoor je andere dieren om je heen. De karakters zijn trouwens ook allemaal ingesproken! De muziek is ook volledig gericht op relaxen en zo komt het voor dat je muziek wordt afgewisseld met het geluid van een stromende beek, een koekoek of een krekel. Garden Life mag zich om die reden met recht A Cozy Simulator noemen wat mij betreft. Heerlijk!
Frustratie Simulator
Als je bovenstaande hebt gelezen dan klinkt het allemaal fantastisch. Helaas blijft het dat niet. De game brengt na een aantal uur spelen namelijk ook een grote hoeveelheid irritaties en zelfs frustraties met zich mee. Zo komt de focus na een verloop van tijd echt alleen nog maar op het grinden te liggen.
Dit werd pijnlijk duidelijk toen ik een nieuw gebied had ontdekt waarbij ik ook toegang kon krijgen tot een green house. Hiervoor moest ik meerdere boeketten van bloemen maken, maar ook dingen craften. Hiervoor moest ik niet alleen een aantal spullen kopen bij Leslie (de lokale winkelier) maar ook een aantal kleuren bloemen ontdekken die ik nog niet had en waarvan ik de zaden ook niet kon kopen. Leslie verkoopt namelijk alleen de originele kleuren van de zaden en voor de rest zul je de boel moeten kruisen en een beetje geluk moeten hebben. Om hier in verder te komen ben ik uiteindelijk 2,5 uur bezig geweest met grinden en hopen op de juiste kleur bloemen..
Dan mijn grootste irritatiepunt: de inventory. Je hebt namelijk standaard een action bar en een tas met beperkte ruimte die samen je inventory maken. Heb je iets nodig uit je tas, dan kun je dat verplaatsen naar je action bar en vice versa. Gecombineerd heb je hierdoor 17 vakken voor je inventory, een aantal wat al snel te weinig bleek te zijn.
Verder heb je in je tuinhuisje een seed storage en een decor storage. Naast zaden bleken ook alle bloemen die niet in mijn inventory pasten hier naar toe gestuurd te worden. Boeketten en alle tuindecoratie werden vervolgens naar de decor storage gestuurd. Ondertussen stapelden de verzoeken vanuit de dorpsbewoners zich op en iedereen heeft weer wat anders nodig. Zo heeft de één zaden nodig, weer een ander decoratie en weer een ander een boeket.
Wat blijkt? Je inventory zit zo vol en met name je seed storage puilt binnen no time uit met bloemen en zaden. En je moet niet denken dat de werkbank even de bloemen uit je seed storage pakt als een shared inventory hoor. Nee dan is het dus gewoon naar je opslag lopen, de bloemen eruit pakken en weer naar de work bench draaien om daar het boeket te maken. En dat doe je niet één keer, maar op een gegeven moment constant. Ook de eerder genoemde winkel waar je je spullen kan verkopen kun je alleen maar vullen met spullen uit je rugzak en action bar. Dus heb je een goede oogst en wil je veel geld verdienen? Dan mag je talloze keren heen en weer lopen naar het dorp. Ontzettend frustrerend!
Mijn laatste punt van frustratie en dan houden we op. Deze komt weg uit het feit dat je tuin dus op een gegeven moment vol staat met bloemen en planten. Om alle planten te ontdekken en Robin’s boek te voltooien moet je planten wel kruisen door verschillende soorten bij elkaar te zetten. Maar als je intussen zwemt in de verzoeken, dan was het wel fijn geweest als de bloemen en planten een naam er boven hadden staan zodat je kon zien welke plant wat is. Dit is dus niet het geval waardoor ik meerdere malen op zoek moest naar bepaalde soorten bloemen en planten.
Conclusie
Garden Life: A Cozy Simulator weet spelers met name in het begin van de game te betoveren en mee te nemen naar een sprookjesachtige wereld. De game ziet er daarnaast prachtig uit en weet een heerlijk, rustgevende sfeer neer te zetten die toegankelijk is voor spelers. Het is alleen jammer dat de game zo snel overgaat in een grind, waarbij je het allemaal opeens maar even zelf moet uitzoeken. Daarnaast weet de game te frustreren met een onlogisch inventory systeem wat je vaak heen en weer zal laten lopen tot vervelens toe. En je planten en bloemen? Die zoek je maar lekker zelf. Hou je zelf echter van dit soort simulatiegames? Dan zou je het een kans kunnen geven, maar zoek je meer progressie? Dan laat je deze wellicht liever liggen.
