Review: Battlefield V – Qua Patet Orbis

Terug naar de roots van vele shooters, de tweede wereldoorlog. Een oorlog die we van alle oorlogen het beste kennen, waar rijen films, docu’s en boeken aan gewijd zijn. Battlefield V is here.

De jaarlijkse dans draaiend om de beste shooter is weer van start gegaan. Het blijft toch een strijdpuntje, Call of Duty vs Battlefield. Voor mij is dit jaar die strijd verre van aanwezig. Het zijn gewoon twee totaal andere shooters en eigenlijk niet meer vergelijkbaar met elkaar.

Battlefield V (Vie dus), ik weiger echt om het Battlefield 5 te noemen omdat V (for Victory) mij meer verbindt met de 2^e wereldoorlog. De game is het bekende recept in een wat aangepast jasje. We betreden de slagvelden van Europa en Noord-Afrika en zien beelden die we kennen uit de vele Hollywood films.

War Stories

Laten we aftrappen met de singleplayer in de game. Net zoals in BF1 zijn de War Stories terug. En hoe. Voor mij, als groot geïnteresseerde in de 2^e wereldoorlog, is het kijken door de ogen van getuigen altijd indrukwekkend. Want dat is wat War Stories met mij doet. Het neemt me even mee in het leven van zomaar een slachtoffer, een strijder.

War Stories is ongelofelijk knap neergezet. Prachtige cutscenes die in menige A-film niet zouden misstaan. Daarin vermengd zijn thema’s waar we tot op de dag van vandaag nog steeds mee worstelen. We noemen de drie verhalen die nu speelbaar zijn even vlug. Als eerste start je in een soort Inglorious Bastards verhaal. Een eigenwijze Engelse crimineel wordt gerekruteerd voor de in de kinderschoenen staande special forces. In dit eerste verhaal ”Under No Flag” ga je op weg naar Noord-Afrika om daar wat doelen uit te schakelen. Grafisch is het smullen en het verhaal is vermakelijk en best lastig te noemen. Prachtige dialogen waarin je als jonge Engelsman in een keer volwassen moet worden.

In de tweede story gaan we wat meer het gevoel in. We krijgen een inkijkje in het verzet in Noorwegen. Dat niet alleen, het is ook een verhaal over familie, over heldinnen i.p.v. helden. Over opoffering. Wederom mooi in elkaar gezet en zeer geloofwaardig omdat men gelukkig bij DICE altijd kiest voor de oorspronkelijke talen. Een extra optie is dat je met je hoofdrolspeelster kan skiën. De ruige natuur speelt een grote rol in dit stuk. Sneeuw, stormen, overleven in de kou, het zit er allemaal in.

Het derde verhaal draait om racisme. Om de vergeten groepen strijders. We zien een regiment jonge Senegalezen die in de Franse Koloniale troepen vechten. Ver weg van hun geboorteland komen zij als Fransen hun ‘moederland’ verdedigen. Maar al snel blijkt dat ze in Frankrijk tweederangs soldaten zijn die door hun blanke medestrijders niet worden gerespecteerd. Ook dit snijdt een onderwerp aan wat nog steeds actueel is. Strijders die stierven voor een land wat hen niet wil respecteren in de hoop hierdoor respect te krijgen. Een zeer actueel onderwerp als we de berichten uit de VS volgen. Sterven voor een land mag, maar er inwoner van zijn, dat is een andere zaak.

Natuurlijk is er de klacht dat dit niet echt één verhalende singleplayer is. Maar dat vind ik niet echt belangrijk. Zolang je je maar in een verhaal, hoe kort ook, kan identificeren met hoofdpersonen. Als het verhaal het vermogen heeft je te raken, je aan het denken te zetten, dan vind ik dat een prestatie op zich. Er komt nog een vierde War Story waarbij je in de huid kruipt van een Duitse soldaat die aan het eind van de oorlog twijfelt over waar hij de laatste vijf jaar voor gevochten heeft. Ik kan niet wachten.

Multiplayer

Hoe interessant de War Stories ook zijn, in de basis is BF V een multiplayer titel. De game bevat in beginsel 8 maps. Variërend van woestijn, stad, platteland en bergen. Daarnaast zit er een aardig aantal modes in die weer ondergebracht zijn in voorlopig drie hoofdcategorieën. Van Infantry modes waarin geen voer- of vliegtuigen te vinden zijn tot de Grand Operations die meerdere stages oftewel dagen beslaat.

Die laatste, Grand Operations, boeit mij het meest. Laten we Rotterdam nemen. Naast dat het dicht bij huis is en we eindelijk in een shooter door de straten van een Nederlandse stad kunnen rennen, is de strijd om die stad voor mij extra speciaal. Mijn opa was marinier en vocht tijdens deze strijd om de Maasbruggen van Rotterdam. Dit neem je toch mee. Als je daar rond rent en kogels ontwijkt, is er ongewild de gedachte dat je eigen opa dit dus echt heeft meegemaakt.

Tuurlijk, Battlefield V is geen kopie van de echte strijd. Het ‘raakt’ de echte strijd maar mist ook best veel. Zo waren er in die dagen geen Engelse troepen in Rotterdam. Misschien een leuk idee voor DICE om ook Nederlandse strijdkrachten in dit stuk te laten strijden of Nederlandse uniformen mogelijk te maken zoals in CoD: WW2?

Classes

Maar goed, je strijdt dus als een van de vier bekende classes, Recon, Assault, Medic en Support. Een oud recept van vorige BF-games. Het is herkenbaar en je weet direct waar elke class voor staat. Dan komen we ook direct bij de vernieuwingen binnen BF V.

Het menu, de customization van je character en je wapens, de vereisten voor een volgend wapen zijn helderder in beeld gebracht. In het menu hebben we The Company. Hier vind je al je soldaten, je wapens en voertuigen. Wapens hebben ook een skill-tree waarmee je bepaalde eigenschappen kan unlocken.  Overzichtelijker en beter te begrijpen.

Daarnaast kan je nu allerlei uniformen, helmen, facepaint, enz unlocken waardoor jouw soldaat een eigen smoel krijgt. Vandaar mijn eerdere verzoek tot Nederlandse uniformen.

Ook voor de dames die de game spelen is er nu een rij aan vrouwen in de game verwerkt. Dit is ook gelijk een van de concessies die de game doet aan de geschiedenis. Ik stoor mij daar niet aan want dit blijft een game dus het historisch correct laten zijn is ondergeschikt aan andere voor de game nodige aanpassingen. Ik kan heel goed begrijpen dat onze gamergirls gewoon hun eigen sekse willen kunnen kiezen.

Terug naar Grand Operations en Rotterdam met je totaal gepersonaliseerde character. De operatie beslaat 3 dagen in de game. In tegenstelling tot dezelfde mode in BF 1 heeft Battlefield V in deze nieuwe versie meerdere modes in Grand Operations. Het vertelt ook meer een verhaal waarin je jezelf ziet als een radertje in een groter geheel. Omdat je elke mode kan tegenkomen in Grand Operations, is het een geweldig startpunt voor elke nieuwe speler. Zo zie je welke mode je meer ligt.

De modes die je tegen kan komen zijn:

Conquest waarin je met 64 spelers bepaalde posities moet handhaven. Frontlines waarin je verbonden punten moet veroveren. Elk veroverd punt geeft je toegang tot de volgende. In Domination zie je een kleinere versie van Conquest waarin vooral het voetvolk een rol speelt. Het bekende Team Deathmatch waarin je gewoon zoveel mogelijk vijanden te pakken moet nemen. Airborne is een nieuwe mode en het speerpunt van een Grand Operations waarin je als paratrooper in vijandelijk gebied landt. Breakthrough is een mode waarin je alle controlepunten moet zien te veroveren.

Als laatste, op dag drie, eindig je met Final Stand. Door betere prestaties zal je voordelen krijgen met je team. Geen respawns en verminderde munitie geeft je echt het gevoel de laatste strijd van de operatie te voeren. Deze modes zijn natuurlijk ook allemaal afzonderlijk vertegenwoordigd in de game dus als je er een geweldig vindt, kan je uiteindelijk kiezen die te blijven spelen.

Gameplay

De gameplay is vloeiender gemaakt. We zien andere spelers rollen en opzij springen al moet ik eerlijk zeggen dat ik dat in de controls niet helemaal terug kan vinden. Het beeld wat je van anderen ziet klopt wel beter. Het bewegen, vooral het klimmen, blijft een ding in BF. Ik kan nog steeds niet helemaal inschatten wanneer ik wel op een bepaald punt kan springen en wanneer dat compleet mislukt.
Ook de gunplay is verbeterd. Mits je niet van heel veraf schiet is het punt van richten ook het punt van inslag. Dit maakt dat je sneller reageert en je meer kills maakt. Dit merk ik echt tijdens het spelen. Ik ben geen geweldige speler en zal nooit de 70 kills halen die de eerste in de lijst meestal heeft staan. Maar ik zie nu al dat ik aanzienlijk meer kills maak ten opzichte van de voorganger.

Ik heb ontzettend veel plezier gehad in deze Grand Operations. Het is veelzijdig en de maps veranderen ook nog eens. Midden in de Grand Operations in Rotterdam wordt aangegeven dat men, als doorslaggevend aspect, Rotterdam heeft gebombardeerd. Wat we daarna zien is een totaal verwoest Rotterdam waarin we de laatste strijd voeren. Best confronterend als je beseft dat dit de Rotterdammers echt is overkomen in de meidagen van 1940.

Je merkt ook dat men de focus meer op teamplay probeert te leggen. Helaas zal dit volgens mij bij Battlefield nooit echt werken. Teams werken eigenlijk nooit echt samen en je zal, mocht je dat toch graag willen, echt een vaste groep communicerende Xbox Live vrienden moeten hebben om elke class en elke strijd helemaal tot zijn recht te doen komen. Hoe vaak ik niet kermend gewond op de grond heb gelegen terwijl mijn team bijna over mijn lichaam struikelt maar mij vervolgens wel laat liggen, is niet te tellen. Ik heb de echte teamplay maar half half gezien.

Ook de andere delen van de wereld in Grand Operations hebben zo’n opeenvolgend verhaal waarin telkens de twee maps in die regio worden gebruikt. Grand Operations zal later overigens opgaan in de komende Tides of War mode. Deze is op dit moment nog niet live. Deze zal een aardig aantal nieuwe zaken leveren zoals maps en wapens.

Sound and graphics

Grafisch gezien geniet ik ontzettend van BF V. De details zijn overal aanwezig. Gras, sneeuw, bomen, struiken, velden koren of klaprozen, het is allemaal mooi neergezet. De characters laten wel wat vlakkere minder gedetailleerde gezichten zien maar ook dat is geen dealbreaker. Als we het over grafische hoogstandjes gaan hebben, de manier waarop explosies en vernietiging in beeld worden gebracht is echt geweldig. Geen voorgeprogrammeerde ineenstortende gebouwen. De nieuwe physics worden beïnvloed door factoren zoals materiaal en de hardware die gebruikt wordt. Ook daarin zien we wel wat onlogische dingen gebeuren. Een panzerfaust die recht een gebouw ingeschoten wordt, doet weinig schade. Dus het ligt erg aan het gebouw. Ook zitten in dit fenomeen wat bugs. Het totaal vernietigen van een kerk op het Franse platteland laat een geweldig realistische instorting zien. Alleen jammer dat de kerkklok in het luchtledige blijft hangen.

Deze vernietigingen kunnen trouwens wel gecounterd worden. Een nieuw aspect in de game is namelijk het bouwen van fortifications. Op bepaalde sleutelpunten kan je zandzakken plaatsen, antitank obstakels bouwen of prikkeldraad uitrollen. Dit beschermt je object en zorgt voor dekking.

Qua geluid is BF V fenomenaal. Man, met een headset op en de stand op 3D headset, zijn de geluiden om je heen belachelijk realistisch. Explosies, langs fluitende kogels, geschreeuw en bevelen, het zet je midden in de actie.

Conclusie

Battlefield V is de bom, om maar in toepasselijke termen te blijven. BF 1 vond ik al geweldig, BF V is nog een tandje beter. Natuurlijk is het voornamelijk Battlefield zoals we dat kennen. Het blijft schieten, vliegen of met je tank rotzooi trappen. Het blijft een feest der herkenning.

Maar de details, de geweldig grote maps, de veelzijdigheid van Grand Operations wat ook nog het gevoel van een doorgaand verhaal in zich heeft, zijn goed verbeterd.

Zet daarnaast de weer zeer indrukwekkende War Stories en het is voor mij een grote winnaar. Ook omdat men bij DICE van het hele Premium fenomeen is afgestapt, krijg je nu een totaalpakket voor je aankoop. Tides of War is simpelweg een geweldige en vooral gratis vervanger. In maart komt er ook nog eens de zo populaire Battle Royale mode Firestorm bij. De game is meer dan waar voor je geld.

Gaan we dus van de gebruikelijke markering ‘direct kopen’, ‘wachten op de budgetbak’ of ‘nooit aanraken’ uit, dan is het nu wel duidelijk. Kopen die game!