Al sinds de eerste trailer van RAGE 2 kijk ik er naar uit om de game te spelen. Dikke chaos, felle kleuren, leuke wapens, krachten, etc. Maar kan de game het gevoel van de trailers waarmaken? Je leest het in deze review.
RAGE 2 heb ik begin dit jaar nog bij Bethesda op kantoor gespeeld en toen gaf ik aan dat de gameplay veel goede elementen bood, maar dat de graphics tegenvielen. Nu de game uit is, kom ik op hetzelfde uit, maar ik heb natuurlijk veel meer gezien van de gameplay en het overkoepelende verhaal.
Goed verhaal, lekker kort
In RAGE 2 krijg je een degelijk en verder prima verhaal gepresenteerd. Jij bent één van de laatste Rangers genaamd Walker (ook al kroon je jezelf als het ware een Ranger). Nadat de ‘bad guy’, General Cross, een grootschalige aanval uitvoert op de basis waar jij training krijgt, is het tijd om terug te slaan. Jouw taak is om Operation Dagger uit te voeren, een plan waarmee jij General Cross in de game kan verslaan door middel van een grootschalige aanval. Voor deze operatie heb je drie hoofdpersonen nodig die je als Rage fan al eerder hebt gezien. Voor deze hoofdpersonen voer je missies uit zodat Operation Dagger uiteindelijk kan worden uitgevoerd. In het verhaal merk je al snel dat jouw personage (man of vrouw – in mijn geval een man) een behoorlijke mond er op heeft zitten. Denk aan woordgrappen en oneliners zoals je die gewend bent uit games als Bulletstorm en Borderlands. Dat is een beetje een ‘hate it or love it’-kenmerk van het personage en in mijn geval houd ik daar wel van. Het maakt het geheel lekker luchtig en ook niet al te serieus.
Het is alleen jammer dat het verhaal niet echt diepgaand is en ook nog eens vrij kort. Na 10 tot 12 uur is het verhaal eigenlijk wel klaar. In mijn geval meer richting 15 tot 18 uur gezien ik allerlei sidequests doe. In Rage 2 is er namelijk genoeg te doen en te zien. Zo heb je ‘bandit dens’, schuilplaatsen van vijanden, waar je even de bezem doorheen moet halen (en dus iedereen een kopje kleiner moet maken). Daarnaast zijn er nog races, convoys die je moet onderscheppen (met lekkere gevechten op de weg) en bijvoorbeeld ook het hilarische MutantBashTV. Dat houdt in dat je mutanten aan de lopende band moet vermoorden voor punten. Het lijkt een beetje op GenkiTV van Saint’s Row, maar dan met meer vijanden en minder obstakelkoersen. Zie mijn eigen filmpje hieronder.
Hoewel het verhaal dus kort is, blijft er genoeg te doen in de wereld. Bij elke activiteit of sidequest krijg je een beloning om weer meer vaardigheden vrij te spelen. Laten we daar even dieper op in gaan.
Hoog tempo en veel knallen
Je kan in de game door missies en activiteiten onder andere ‘Feltrite’ verdienen en punten voor je vaardigheden. Je krijgt punten door hoofdmissies te spelen waarmee je vaardigheden kunt ontgrendelen en met Feltrite kan je juist deze vaardigheden upgraden. Het upgradesysteem in Rage 2 is niet heel complex en dat vind ik wel fijn. Ik houd niet zo van duizend vakjes waar ik overal moet lezen wat ik er eventueel mee kan krijgen. Ook jouw eigen voertuig, de Phoenix, kan je helemaal upgraden met betere wapens en zwaardere bepantsering. Rijden met de Phoenix is trouwens even wennen. Rage 2 heeft echt de meest basis autobesturing ooit, maar het werkt. Je kan lekker crossen in het landschap met de boost functie en omdat de omgevingen vol zitten met allerlei schansen heb je ook veel mooie sprongen.
In de game ben je dus een Ranger en die heeft toegang tot Arks. In deze kleine ruimte-unit zitten upgrades voor jouw pak of betere wapens. Hoe meer Ark-units je dus ontdekt en ontgrendelt, hoe meer upgrades en betere wapens je tot je beschikking hebt. Als je je eenmaal tot de tand toe bewapend bent en enkele krachten hebt vrijgespeeld, merk je al snel dat je een soort goddelijk wezen bent in vergelijking met je vijanden. Het schieten voelt superlekker aan en de krachten voelen intuïtief genoeg om die tijdens je gevechten goed te gebruiken. Wat dat betreft verveelt Rage 2 niet snel. Maar wat betreft de moeilijkheidsgraad ben ik minder enthousiast. Ik heb de game op ‘Medium’ gespeeld voor de review en dan heb je eigenlijk alleen maar je Assault Rifle nodig om alle vijanden door hun kop te schieten, wat nog steeds de meest efficiënte manier is om hen te verslaan. Ter illustratie een video hieronder.
Helaas zijn de vijanden niet heel sterk en ook niet echt gevarieerd. Er zijn zeker wel een aantal types met wat verschillen, maar het blijft allemaal redelijk hetzelfde. Zelfs de tussenbazen bieden geen variatie waardoor je dus op een gegeven moment wel door hebt hoe hij verslagen moet worden en waardoor je later in de game geen uitdaging meer ziet. Over zien gesproken (sorry, slechte brug), laten we het eens hebben over het audiovisuele gedeelte.
Veel kleuren, maar wel onscherp
Wat gelijk opvalt als je RAGE 2 op je Xbox One opstart is dat de game vrij wazig oogt. Helaas ben ik zelfs met de Xbox One X jaloers op de pc, want die krijgen namelijk wel 4k. Ja, je leest het goed. Op de Xbox One X kan je RAGE 2 hooguit in 1080p spelen maar wel met 60fps. Dat de framerate soepel is (en blijft) voelt wel goed, maar de wazigheid is wel echt zonde. RAGE 2 voelt soms echt aan als een game uit 2015. Je treft regelmatig lelijke wazige textures aan in de game omdat die nog ingeladen moeten worden. Als het dan eenmaal scherp is, is het eigenlijk nog niet top. Dit viel mij vooral in het begin op, maar na een tijdje raakte ik op zich wel gewend aan de graphics.
Als je verder kijkt naar het design van de game en de geloofwaardigheid van de wereld, dan word ik al een stuk enthousiaster. Zo zijn de personages, voertuigen en basissen mooi neergezet en geheel in de stijl van de game. Het doet heel erg denken aan Mad Max en soms is RAGE 2 eigenlijk nog een betere Mad Max game dan de officiële game van Warner Bros. Overigens heeft RAGE 2 wel nog wat bugs hier en daar. Dat is niet onverwachts met een grote open wereld, maar soms wel irritant.
Voor de console versies is dus gekozen voor framerate, namelijk 60fps voor de Xbox One X en 30fps voor de Xbox One en One S. Als ik een beetje dieper duik in het engine verhaal van RAGE 2, dan kan ik eigenlijk wel de keuze van de ontwikkelaar waarderen om voor framerate te gaan. De engine (APEX) van RAGE 2 is namelijk een stuk beter dan RAGE 1. De gehele stijl is nog best discutabel. Zo is Rage 1 een stuk meer bruin-grijs en geeft het gevoel van het oude Westen. RAGE 2 heeft veel meer kleur (vooral roze) en heeft de oude stijl van Rage 1 dus compleet achter zich gelaten. Maar we zien in RAGE 2 wel betere animaties, betere physics, betere reflecties in de regen, betere schaduwen (hoewel dat soms heel erg tegenvalt in de grotere steden), beter vuur en over het algemeen gewoon een stuk meer anno 2019. Je ziet het dus op het eerste gezicht niet door de wazigheid, maar RAGE 2 heeft wel degelijk een moderne graphics engine. Daar komt overigens nog bij dat je geen enkele laadtijd zal hebben en dat is in een open wereld-game best indrukwekkend. Alleen als je doodgaat of fast travel gebruikt, dan zie je een laadscherm.
Waar ben ik zelf blij mee? Zoals ik al zei kan ik de wazigheid na een tijdje wel van mij afschudden. Het racen en vooral het schieten in 60fps is een betere keuze dan scherpere textures (ja, dit komt van de redacteur die ooit zei dat 60fps geen fuck uitmaakt – ik neem mijn woorden terug).
Is het dus zonde dat de game niet in 4k wordt weergegeven en geen HDR heeft? Ja, soms wel, maar de wereld is in ieder wel degelijk gevuld met bijvoorbeeld allerlei troep in het landschap. De beboste gebieden zijn ook echt vol met bomen zodat het geheel nog enigszins spectaculair kan ogen. Dus het is niet een algeheel drama.
Geen multiplayer?
Het is jammer dat RAGE 2 geen multiplayergedeelte heeft. De gameplay leent zich er namelijk erg goed voor. Daar komt nog bij dat de game voor een open-wereldopzet vrij kort is. Begrijp mij niet verkeerd, ik heb liever 10 tot 15 goede uren gameplay dan een langdradig verhaal dat nergens over gaat. Maar het is bijna zonde dat er zo’n wereld is gemaakt om maar circa 15 uur in rond te lopen. Volgens mij hadden de ontwikkelaars hier meer uit kunnen halen. Zelfs naast de huidige extra activiteiten die je kunt doen.
Conclusie
RAGE 2 is voor mij een typisch gevalletje ‘gameplay over graphics’. Had ik het allemaal liever iets scherper gezien? Ja. Maar de gameplay maakt veel goed en de engine is in ieder geval goed genoeg. Het is heerlijk om in deze game te schieten en dat is maar goed ook, want schieten zul je in deze game veel doen. Het verhaal is luchtig en kort, maar dat mag de pret niet drukken. Er is namelijk genoeg leuks te doen in de wereld. Het nadeel is alleen wel dat je niet per se de beloningen nodig hebt van alle extra leuke activiteiten. Je voelt je vanaf het begin al vrij overpowered.
Door het korte verhaal en de ontbrekende verlengende gameplay zoals bijvoorbeeld een multiplayermodus behoort RAGE 2 misschien wel tot de categorie ‘wachten tot hij in de budgetbak ligt’. Later komt er wel DLC beschikbaar, maar daar is ook de vraag hoe lang dan zo’n uitbreiding duurt.
