Met GRID heeft Codemasters de tijd genomen om opnieuw naar de serie te kijken. Wat maakt de serie leuk om te spelen? Wat maakt het bijzonder? Ik denk dat ze hun antwoorden hebben gevonden.
GRID staat voor puur raceplezier en spektakel, dat staat na mijn eerste speelsessie wel vast. Met fijne vindingen wil Codemasters de sensatie die Race Driver: GRID uit 2008 je gaf terugbrengen. Van gedeukte Amerikanen, zwart van het rubber, tot klassieke Le Mans prototypen, de game staat voor diversiteit, opschudding op de baan en brokstukken. GRID is contactsport.
Allereerst zorgt Codemasters er voor dat het gevoel met de auto vertrouwd is voor spelers van de serie. Hiervoor hebben ze de hulp ingeschakeld van het team dat de handling in Dirt Rally 2.0 heeft verzorgd. Een hele andere discipline natuurlijk, maar in Dirt hebben ze het in ieder geval voor elkaar gebokst. Op basis van mijn 2 uur durende speelsessie heb ik met verschillende setups kunnen stoeien.
Planken
GRID bevindt zich ergens in het Sim-Arcade spectrum. Door assists uit te zetten ga je meer naar de sim kant, krijg je meer feedback maar wordt je ook meer afgestraft voor je fouten. Het is leuk om hiermee te spelen en de beleving te vinden die jou het beste bevalt. Voorafgaand aan de race kun je je tune aanpassen in een overzichtelijk menu met 5 sliders. Net als in Dirt Rally 2.0 trouwens. De ratio van je versnellingen, veren en dempers, stijfheid van het chassis en de rembalans. Genoeg opties om mee te spelen, maar ook weer niet zoveel dat je overdonderd raakt.
Indien gewenst kun je je kwalificeren voor een evenement, maar als je van een beetje ellebogenwerk houdt kun je er ook gelijk voor kiezen om de race te starten. Dan valt op dat de laadtijden lekker kort zijn. “Ik begin voorzichtig”, hoor ik mezelf denken. Met een voorwielaangedreven en uitgeklede Mini start ik m’n eerste race. Vlammende pijpen en vonken, overal. Schouder aan schouder de eerste bochten door. Al in de eerste ronde zie ik een tegenstander 3x over de kop slaan. Een beste prestatie, de Mini ligt best stevig op de weg. Als je al te scherp instuurt voel je duidelijk dat de neus de andere kant op wil. De auto voelt dus aan zoals ik denk dat een Mini aan moet voelen. De auto geeft vertrouwen en elke ronde neemt m’n rondetijd af.
Het volgende event start ik met een Toyota GT86 tussen de Japanse tuners. Met de sfeer in de game zit het wel goed. De omgevingen zijn kleurrijk, het commentaar schalt over de baan en het publiek langs de baan is enthousiast en luidruchtig. Diep inremmen is bevredigend, ik rem er twee tegenstanders uit, maar dan.. sta ik achterstevoren. Zo’n achterwielaangedreven bak vergt toch een andere aanpak. Middels het Flashback-systeem waarmee je terug in de tijd kan is een fout makkelijk te corrigeren, maar online ben je je tegenstanders dan natuurlijk kwijt. Flashback is overigens optioneel, ook het aantal keer dat je het per race kunt gebruiken kun je geheel naar wens aanpassen. In bepaalde omstandigheden was het duidelijk dat er nog aan de handling wordt gesleuteld, maar de eerste indruk is absoluut veelbelovend. Het racen is opwindend en je ontvangt net zoveel feedback als je maar wilt.
Spektakel
Gedurende de races zie je de AI ook (spectaculaire) fouten maken. Dit is het gevolg van een nieuw systeem dat Codemasters introduceert, de choreograaf. De choreograaf zorgt voor onvoorspelbare momenten in de race. Een voorbeeld hiervan is de flippende Mini waar ik eerder over schreef. Maar het kan ook zijn dat ze een bocht te ruim nemen of dat een lekke band optreedt. Codemasters geeft aan dat het P1 niet beïnvloed, en dat je de winst dus niet in de schoot geworpen zult krijgen. Ik ben wel benieuwd in hoeverre het je race wel beïnvloed. De balans hierin is mij nog niet helder. Vooropgesteld: het zorgt voor brute en soms angstige momenten.
Als onderdeel van een raceteam zijn er momenten waarop je tijdens de race samenwerkt met teamleden. Codemasters heeft 400 AI ‘profielen’ samengesteld. Hier vallen zowel je teamleden als tegenstanders onder. Zo’n profiel houdt bijvoorbeeld in hoe agressief of defensief de AI in kwestie is. En over agressiviteit gesproken, als je niet oppast heb je naast een baan vol rivalen ook een heuse nemesis aan je broek.
Als je hem net te vaak schampt of hem een keer hard hebt afgesneden dan ziet de AI witheet van woede. Z’n vaardigheden nemen dan toe en hij wordt zowel op de minimap als middels indicatoren geduid als nemesis. Niet alleen is hij dan moeilijker te verslaan, je hebt ook nog eens kans dat hij je van de baan probeert te drukken. Bij twee opeenvolgende races probeerde m’n nemesis mij bij de start al te rammen. Nou nodigen de physics en het schademodel ook wel uit om dat zelf te proberen. Ik ben benieuwd in hoeverre die rivaliteit blijft bestaan gedurende je verder komt in de carrieremodus.
Verder heb je dus teamleden waarmee je kunt samenwerken tijdens een race. Hoewel ik dit tijdens mijn eigen speelsessie niet heb geprobeerd is het mogelijk om ze een opdracht te geven. In het menu Driver Roster heb ik wel gezien dat je rijders kunt inhuren (signing fee), dat ze elk een specialisme hebben (stock cars, gt, tuner, ..) en een bepaalde kans hebben om inkomsten binnen te brengen. Ook kennen ze een mate van loyaliteit en dat kan voor het nodige ongemak op de baan zorgen, stel ik me zo voor.
Voortgang
Tijdens het racen verdien je punten in drie verschillende categorieën. Speed, technique en bravery. In hoeverre dit systeem invloed heeft op je voortgang in de game is me nog niet helemaal duidelijk, of je er bijvoorbeeld unlocks of currency mee verdient. Het geeft wel aan welk type rijder je bent. Dicht op je tegenstander rijden, binnendoor inhalen (Verstappen!), draften en het houden van je racelijn levert punten op in de verschillende categorieën. Persoonlijk leidt dit mij af van de actie, zeker als je jouw racelijn houdt in een combinatie van bochten en de meter gaat lopen, dan wil je de ‘combo’ eigenlijk ook vasthouden.
Ook in de vorm van objectives krijg je in GRID uitdagingen voorgeschoteld. Denk hierbij aan het 250/500/1000 maal perfect nemen van een bocht voor een bronzen, zilveren of gouden medaille. Of het spenderen van een x aantal minuten op een bepaalde baan of in een bepaalde modus. Deze medailles kun je vervolgens weergeven op je profielpagina, drie stuks tegelijk. Zo kun je andere spelers tonen wat voor een racer je bent.
Competitie
Naast de modi Career en Free Play is er de multiplayer. Bij het opzetten van een lobby kun je voor vrij wilde namen kiezen voor je lobby als Shock N Roar of Rail Riders. Het is een eerste indicatie van wat je tijdens de race te wachten staat. Je kunt uit diverse raceklassen kiezen: stock, tuner, touring, gt en invitational. Elke categorie kent weer voertuigklassen. Voor stock zijn dat bijvoorbeeld de muscle cars, oval stocks en pro trucks. Ook aan circuits valt er genoeg te kiezen. Er zijn fictionele stedelijke omgevingen maar ook bekende circuits als Sepang, Brands Hatch en Silverstone.
Met je verdiensten in de verschillende modi kun je jouw eigen garage vullen. Diverse raceklassen betekent ook een divers wagenpark. Wat dacht je van een Lancia Stratos Turbo Le Mans? Er zitten ook Japanse time attack auto’s in. En als klap op de vuurpijl de Renault R26 uit 2006, de bolide waar Fernando Alonso zoveel succes mee heeft gekend. De grootmeester heeft een adviserende rol in de ontwikkeling van GRID.
Persoonlijk kijk ik erg uit naar de elfde van oktober wanneer GRID verschijnt. Ten aanzien van de choreograaf en de punten die je kunt verdienen met je rijstijl heb ik wel nog een paar kanttekeningen. Ook is de build van rond de E3 die ik heb gespeeld nog vrij buggy. Ondanks dat ik vertrouwen heb in de ontwikkelaar zegt mijn gevoel dat oktober misschien nog wel te vroeg komt. Met de AI en het gevoel dat je met de auto’s hebt zit het in ieder geval wel snor, de basis voor een hele lekkere racer staat.
