Voor de dertigers onder ons is hetgeen wat er nu met Cyberpunk gebeurt wellicht bekend uit hun jeugd. En wellicht is het niet specifiek jaren 90 want zelfs in de jaren 80 werd het gedaan en nu nog steeds. Maar dat Cyberpunk 2077 nu qua spelersaantallen weer piekt is geen toeval.
Met de komst van Cyberpunk: Edgerunners op Netflix is Cyberpunk 2077 nu populairder dan afgelopen 2 jaar en met name de periode na de lancering. De lancering was een enorme flop qua ontvangst. De game was buggy en zelfs onspeelbaar op de PS4 en base Xbox One. Qua verkoop was het een groot succes. CD Projekt RED had de inkomsten al binnen door de pre-orders alleen al. De ontwikkelaar kreeg in het jaar na de lancering een enorme lading shit over zich heen en dat was eigenlijk ook wel terecht. Cyberpunk 2077 had niet gelanceerd mogen worden in december 2020 door de staat waar het in verkeerde. Het is nu – twee jaar later – pas speelbaar zoals het waarschijnlijk ooit had moeten zijn door die laatste patch. Die patch had overigens een hele goede timing.
Onlangs is de serie Cyberpunk: Edgerunners uitgekomen op Netflix en het is echt een enorme aanrader. Serieus, Cyberpunk in een animevorm met goede visuals, een pakkend verhaal en gewoon keiharde cyberactie. Na de serie heb ik gelijk weer zin om de game op te pakken en dat zette mij aan het denken. Laatst zag ik een aflevering van ”The Toys that made us” op Netflix over mijn jeugdfavoriet Power Rangers. Ik keek het destijds op RTL5, ik zag de film, ik had videobanden en ik wilde natuurlijk al het speelgoed. Sinds ik die ene aflevering heb gezien van ”The toys that made us” dacht ik eigenlijk pas voor het eerst in mijn leven na hoe ik gewoon ‘slachtoffer’ was van kapitalisme. De makers van Power Rangers hadden namelijk wel een passie voor de franchise, maar het marketing meesterplan er achter had als prooi ‘de kinderen’ en daardoor eigenlijk de ouders van kinderen. In mijn beleving was de serie van Power Rangers op tv en kwam er daar door speelgoed zoals je bijvoorbeeld ziet bij Disney. Maar nee, ik zat er naast.
In de jaren ’80 en ’90 van de 20e eeuw (opa vertelt) kwam er ontzettend veel speelgoed op de markt. Om het speelgoed te verkopen had je echter wel een goed verhaal nodig. Waarom zou je anders random figuurtjes gaan kopen? Dus dat is precies wat er gebeurde met o.a. de Power Rangers. Om het speelgoed te verkopen moest er een Amerikaanse variant komen van de Japanse tv franchise (Power Rangers komt namelijk uit Japan). Pas nadat de serie een hit was op de tv, was het speelgoed daarna niet aan te slepen. In de aflevering over speelgoed hoorde ik ook nog het zinnetje ‘en hoe zorg je er voor dat je speelgoed blijft verkopen? Je maakt elk jaar een nieuwe variant in de vorm van een nieuw seizoen waarbij je weer alle poppen kunt kopen, alle robots, alle zwaarden etc.’. Je kan snappen dat er in mijn ziel even een traantje werd gelaten? Wat deed ik namelijk vroeger? Exact dat. Alles moest ik hebben van elk seizoen. Dus ik vroeg voor Sinterklaas, Kerst, mijn verjaardag, whatever elke keer figuurtjes van Power Rangers. En hetzelfde gebeurt er nu eigenlijk ook voor Cyberpunk 2077.
Wat is je punt?
Toen Cyberpunk 2077 uit kwam, heb ik het op de pc gespeeld en er best van genoten. Het was niet de game waar ik op hoopte, maar ook niet slecht. De wereld was overtuigend maar de inwoners niet. Het verhaal was op zich prima, maar het miste overtuiging. De side characters waren fantastisch (love Panam), maar hadden meer gefloreerd in een levendige wereld zonder bugs. Nu ik Cyberpunk: Edgerunners zie, word ik weer helemaal overtuigd van de stad Night City. Er zijn veel herkenbare punten in de anime en het bevat ontzettend veel sfeer. De serie zet mijn fantasie aan het werk waardoor ik mijzelf weer als speler wil begeven in de stad door Cyberpunk 2077 te spelen.
De serie komt nu goed uit qua timing omdat de patch ook live is gegaan waardoor Cyberpunk 2077 in een betere staat is dan ooit tevoren. Maar waarom hebben ze dit niet eerder gedaan als de lancering wel goed was gegaan? Volgens mij is de serie toegankelijker dan de game via Netflix en op deze manier voeg je een enorme beleving toe aan de game doordat de kijker en daarna speler al bekend is met de wereld. Stiekem vind ik het verhaal van de serie veel leuker om te volgen dan het verhaal uit de game (zelfs als Keanu Reeves fanboy). De serie bevat nou eenmaal maar kleur en persoonlijkheid dan bijvoorbeeld de soms levenloze stad waarbij de NPC’s tegen muren aan lopen etc.
Wellicht hebben ze juist nu dus de serie gepland om net als met de Power Rangers een boost te geven aan het product, Cyberpunk 2077. Het is in ieder geval een welkome aanvulling op het Cyberpunk universum en de uitvoering vind ik zelf echt subliem! Dus zie je Cyberpunk 2077 wel zitten? Ga dan zeker de serie kijken.
