Ik had het er van de week nog over met Jeffrey, we zaten in de auto op weg naar onze wekelijkse zaalvoetbalpotje op hoog niveau bij FC bal-op-het-dak 22. We hadden het over de top-en-flop’s en hoe verschillend we naar games kijken. Ik, de casual gamer wil vooral fun en heb multiplayer en teamsport hoog in het vaandel. Jeff daarentegen, is een persoon die avondenlang in een party kan zitten en gewoon vastgezogen zit in een spel, totaal niet gezellig voor wie dan ook in zijn omgeving. Dat gezegd hebbende is het dus goed om te weten dat ik totaal anders naar games kijk, niet naar graphics of framedrops, wel naar originaliteit en hoe lang ik plezier aan een game heb. Maar genoeg ge-ouwehoer, hier is mijn top 3 en flop 3.

Flop 3

FIFA 2016

Ik weet het, het is al 100 keer door ons gezegd, we vinden FIFA 2016 ruk en ik word er zelf gewoon moe van. Maar het is wel mijn numero uno flop, en waarom? Niet omdat het geen goed spel is . Ik bedoel grafisch, prima en in een aantal modi speelt het ook goed, profclubs daar gelaten, dat zuigt echt big time. Maar het gebrek aan creativiteit is toch de grote boosdoener. Dan zullen veel mensen denken: ‘het is toch perfect waarom zou je dan een spel inhoudelijk erg veranderen?’ Nou dat is nou juist het punt. Ik heb constant het gevoel dat ze bij EA denken ‘we doen een nieuw truukje en dan is het wel weer goed’. Met die truukjes bedoel ik, we hebben het verdedigen verbeterd, het gras lijkt echter, het publiek (wat na FIFA 98 niet meer is veranderd) ziet er beter uit. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Waarom kijken ze bij EA niet eens naar hoe ze het teamspel kunnen verbeteren in multiplayer (ja ja mijn parade paardje). Ga het eens belonen als iemand een Key pass geeft, zo druk je het egoïstische gedribbel de kop in, dit verhoogt het spelplezier. Zorg ervoor dat Proclubs eens zo getweaked wordt dat het gewoon werkt. Net zoals de modussen waar EA klauwen met geld aan verdient. Als het bij Ultimate Team allemaal lekker loopt met het teamspel dan kan dat in profclubs ook. ‘Maar Martin waarom speel je het dan altijd nog’. Ik zal eerlijk zijn en dit is zeker niet positief, ik game heel veel en vooral ook ’s avonds laat voor het slapen gaan. Games zoals Fallout en ARK zijn intensieve games en voor mij bepaald geen slaapmutsjes. Drie potjes profclubs op een avond is de ideale voorbereiding op een prima nachtrust. Ik val soms bijna voor de tv in slaap. Dat zegt denk ik genoeg. Dit is de flop voor 2016!

Call of Duty

Tjah ook hier geldt hetzelfde, gewoon stick to the core. Schoenmaker blijf bij uw leest. Vroegâh was alles beter, al geldt hier wel het credo: Over smaak valt te twisten. Ik vind als old school gamer dat Call of Duty gewoon lekker in WW1, WW2 had moeten blijven. Het hele moderne met het snelle schieten en het jumpen on walls is niet des Call of Duty. Mensen lachen mij uit als ik het kwa snelheid en onoverzichtelijkheid vergelijk met games zoals Halo en Titanfall waar je al jumpend, je een weg banend door het oorlogslandschap, mensen kapot probeert te schieten. Call of Duty old school was prima, als je als team opereerde had je een voordeel ten opzichte van je tegenstander. Veel actie maar wel voorspelbaar en dat was prima. Tegenwoordig moet het spectaculair en het gevaar kan van alle kanten komen. Dit misschien ook wel om het toegankelijker te maken voor eSports waarin de echte goeie spelers al springend, fast scoopend je een headshot geven, dat is leuk om naar te kijken. Het is niet mijn ding. Ik ben mij bewust dat ik net een opa ben die zeurt dat vroeger alles beter was, maar Call of Duty is wat mij betreft een flop omdat ik nog steeds terug verlang naar de oude Call of Duty tijden.

Star Wars Battlefront

Als je het over marketingstunts hebt is na Destiny, Star Wars Battlefront toch wel een van de beste marketingstunts van de afgelopen vijf jaar. De timing samen met de film is natuurlijk erg slim en de hype was real. Ik kan hier kort over zijn. De fans werden gek en dat begrijp ik. Hoe vet is het dat je in het universum van jouw helden en antihelden kan zijn, en echt het gevoel hebt dat je er middenin zit. De hectiek tijdens de gevechten, ik heb het gevoeld, de wind die mooi door de bomen en gewassen waait, de TIE fighters die keihard langs je heen vliegen, het draagt allemaal bij aan het WOW effect en dat had ik zeker weten. Ook was het weer ouderwets schieten. Maar het gebrek aan een goede solo campaign en het feit dat als je het thema Star Wars wegdenkt, je gewoon Battlefield overhoudt, is voor mij toch wel een flop waard.

Top 3

The Witcher 3

Ik hoor het mijn moeder nog steeds zeggen: ‘Koop eens een leuk boek!’ Nou mam koop eens een leuke game! Dat geldt zeker voor The Witcher 3, wat een beleving, wat een gevoel en wat een verhaal. Hier zit alles in. Laatste keer dat ik zo’n magisch gevoel had was bij games zoals Zelda op de Nintendo 64, The Witcher heeft het allemaal. Een fantastische saga, geweldige monsters, heerlijke vrouwen en het verveelt geen moment. Alleen het vechtsysteem al, is een tactische masterpiece! Het duurde even voordat ik het door had. Het is een intensieve game die het uiterste van jou als gamer vraagt. Je moet goed nadenken tijdens gevechten en gesprekken en keuzes die je maakt in de game, beïnvloeden de rest van het spel. Grafisch was het ook genieten geblazen, zo kon ik al rijdend op mijn paard genieten van de ondergaande zon en de glinstering van het water en om dan nog maar te zwijgen van het geweldige landschap. Mam koop nou eens een game!

Evolve

Voor mij de meest verfrissende en gedurfde game van 2015 die het verdient, Evolve. De game is dan ook een nummer twee in mijn toplijst. Ik hoor van veel mensen dat Evolve hun vooral erg tegenviel. Zo waren er bugs en vinden veel mensen de monsters niet goed uitgebalanceerd. Ik ben het eens over de bugs, die horen niet in een final game te zitten, maar het verhaal over het uitgebalanceerde vind ik bullshit. Als je gewoon als team goed samenspeelt met vier man dan is het prima te doen, tegen elk monster. Ook is een veel gehoorde klacht dat het monster onvindbaar was. Dat klopt, maar dat ligt wederom aan het team en de tactiek van het monster om onvindbaar te willen zijn. Waarom is dit één van de beste games voor mij? Omdat het zo vernieuwend is en verfrissend dat je het gewoon moet hebben gespeeld. Ik bedoel hoe tof is het dat je een tactisch spel speelt met vijf mensen? Dus niks geen A.I. en daarom is elk potje anders. Onverwachtse zetten van het monster, goed of slecht teamspel van de 4 hunters, het kan allemaal. Het spel leent zich dan ook heel goed voor eSports maar voor een succesvolle eSports game heb je een grote, ook spelende achterban nodig. Dat tactiek zo belangrijk is in dit spel is ook de grote zwakte van het spel. Geen goed samenspelend hunter team zorgt voor veel irritatie, daarom is dit spel ook niet zo groot geworden als ik had gehoopt. Rob en ik hebben ons best gedaan maar kregen de rest niet mee 😉

Fallout 4

Ik had nog nooit een Fallout game gedaan (shame!!) maar door alle verhalen en de presentatie tijdens de Gamescom was ik om. Zoals jullie weten had mijn naam net zo goed Martin ‘Multiplayer’ Katerberg kunnen heten. Ik focus mij namelijk normaal gesproken alleen op multiplayer games. Fallout 4 was dus echt een unicum voor mij en dat heb ik geweten. Wat een heerlijk spel, het ontdekken van een wereld, waarin je niet eens afhankelijk bent van de mainstory, is een verademing. Ik voelde mij een ontdekker in een wereld die ik ook nog eens fucking eng vond. Het gevoel wat je krijgt als je een wereld ziet die herkenbaar is en daarom dichtbij normale menselijke emotie komt is fantastisch. Een oud stel wat samen op bed ligt te wachten op hun einde en die ik later als twee skeletten zie liggen terwijl ik op zoek ben naar eten, ja dan stop ik even tijdens het gamen en snap ik waarom de makers dit hebben gemaakt. Het draagt bij aan de beleving van het spel. Ik kan mij goed voorstellen dat bij een nucleaire bom mensen van angst tegen elkaar aan kruipen in hun bed. Een soort berusting van het lot wat op hun wacht. Het hele Sims verhaal van ‘bouw een settlement’ is een genot op zich en een game in een game. De totale vrijheid die de makers van Fallout jou geven is de vrijheid die ik lang heb gemist. Ik haakte na de game (ja ja daar is hij weer) Ultima Online van het genre RPG af omdat ik de vrijheid die ik toen had ervaren nooit meer in een game heb gevoeld (tissue). Fallout 4 haalt dat niet, maar geeft een gamer weer een keuze en hoe fijn is dat? Ik heb hem nog niet uitgespeeld omdat de backlog huge is maar ik ga hier nog heel veel plezier van hebben. De numero uno van 2015 wat mij betreft.

Andere aanraders zijn: Child of Light en Need for Speed 2015.

Tip voor 2016: ARK