Het is bijna voorbij, het jaar 2016. In plaats van dat ik veel spellen heb uitgespeeld, is mijn backlog eigenlijk alleen nog maar groter geworden. Dat is ook niet heel gek met een koopverslaafde gamesharebuddy, maar mijn backlog was in 2015 al groot genoeg. Dit jaar zaten er wel echt topgames tussen, maar er kan maar één de beste zijn.
Net als Renco heb ik wel spellen gespeeld, maar niet genoeg om ze echt als topgames te bestempelen. Ik heb in 2016 eigenlijk meer verrassingen dan echte topgames die ik al verwachtte. Anyways, laten we maar met de topgame beginnen. Voor mij was dat Rocket League.
Top
Ik had absoluut niet gedacht dat zo’n simpel spel mij zo wist te boeien. Meestal ben ik wat meer van de serieuzere games en RPG’s, maar Rocket League is niet te missen dit jaar. Ik heb al heel wat potjes gespeeld en ik ben eigenlijk altijd wel in voor een potje Rocket League, wat neerkomt op voetbal met auto’s. Geen uitgestrekte landschappen, diepe verhalen, complexe personages zoals in The Witcher 3 (mijn Game of the Year 2015), maar gewoon Rocket League. Als een spel zo simpel is en zo boeiend blijft, dan heb je het gewoon goed gedaan. Er zijn ook genoeg updates om het leuk te houden en met multiplayer onderling is dit gewoon fantastisch.
Verrassing van 2016!
Houd je vast, het zijn er heel veel. Soms denk ik gewoon dat ik te pessimistisch ben en weinig verwacht en dat veel spellen daarom verrassen. Dit jaar is het een beste lijst. Zo vond ik de singleplayer campaign van Call of Duty: Infinite Warfare verrassend leuk! Goede cutscenes, leuke non-lineaire keuzes van missies er in verwerkt en alles was levendig en mooi vormgegeven. Een tweede verrassing is eigenlijk een gevalletje ‘beter dan verwacht’ en dat is Forza Horizon 3. Het voorgevoel was absoluut positief en ik wist dat het een leuk spel zou worden, maar zo groots, complex en vloeiend had ik niet verwacht. Nog even een laatste verrassing, Watch Dogs 2. Het spel leek mij wel leuk, maar ik wist niet dat het zo goed zou zijn afgewerkt qua gameplay (bugs niet meegerekend). Gewoon co-op, leuke missies, prachtige stad, leuke extra activiteiten en grappige personages. Helemaal goed!
De grootste verrassing voor mij was eigenlijk The Division. Ik had gehoopt dat het vet zou zijn, maar het bleef een gok. Gelukkig wist The Division mij echt te boeien en voelde de gameplay lekker aan. Multiplayer werkt zoals het hoort en de sfeer is helemaal top. Graphics zijn niet altijd helemaal top (downgrade is aanwezig) maar dat woog niet op tegen de sfeer. Binnenkort maar weer eens oppakken na alle updates.
Flop
Er zijn leuke spellen uitgekomen in 2016, maar ook echt grove kutgames die gewoon niet werken! Eigenlijk heb ik meer kandidaten voor deze categorie, maar bij één game was ik bijna boos dat het zo kut werkte… The Technomancer. Wat verwachtte ik toch veel van deze game en wat was ik teleurgesteld dat de gameplay leek op een spel uit 2005. Dat de graphics niet top zijn, dat kan prima. Maar dat de singleplayer gewoon niet goed werkt en dat het mij geen ene flikker kan schelen of alle mensen in die wereld nou sterven aan schijterij of dat ze juist krachtiger worden, dat is zonde. Er zat geen goed verhaal in en het tempo was kut. Er waren zoveel leuke dingen, maar de combat bleef stug en niet uitdagend. Helaas, de game werkt niet. Het kreeg geen onvoldoende van mij, maar toch doet deze titel mij het meeste pijn.
Tegenvallers
Heb je even? Jongens, wat zijn er steken laten vallen dit jaar. Het begon eigenlijk al met Homefront: The Revolution. Jongens, wat een klerezooi aan bugs. Apart van het feit dat er geeneens een fucking einddoel in het spel zit, weet het ook tijdens die missies niet te boeien. Het had zo’n goede game kunnen zijn, want de setting is echt heel boeiend. Toch is er een grote zooi van gemaakt met personages die je zo vergeet en gameplay die we al in tig andere games hebben gezien.
Dan heb je nog Mirror’s Edge: Catalyst, het schoolvoorbeeld waarom een game niet altijd open wereld hoeft te zijn. Niet elke franchise is geschikt om zelf maar te gaan en staan waar je wilt. Nutteloze extra activiteiten en een mager verhaal zorgde ervoor dat Mirror’s Edge: Catalyst niet wist te boeien helaas.
Hier moet ook nog een eervolle vermelding voor Dead Island: Definitive Collection, waar de oude games zijn geremastered en gebundeld. De ontwikkelaar heeft het voor elkaar gekregen om de nieuwe games meer bugs te geven dan er überhaupt in de originele games zaten. Chapeau!
Er zijn sowieso veel collecties die niet echt wisten te boeien. Skyrim remastered is wel mooier, maar heel veel mooier nou ook weer niet. Bioshock Collection bood twee remasters (deel 1 en 2), maar ook daar zaten nog bugs in en de textures waren niet heel erg scherp. Assassin’s Creed: Ezio Collection is ook zo’n schaamteloze ‘remaster’ met hier en daar scherpere texturen. Ik hoorde van mijn collega Domingo dat ‘Return to Arkham‘ wel echt goed er uit ziet, maar voor mij is bijvoorbeeld CoD: Modern Warfare de topper qua remaster. Zo hoort het!
Fuck you, backlog!
Het komt eigenlijk door mijn backlog en doordat ik te weinig tijd had, dat mijn lijst er nu zo uitziet. Misschien had Deus Ex: Mankind Divided er tussen gestaan of Final Fantasy XV. Spellen als ReCore, Unravel, Firewatch, Battlefield 1 en Titanfall 2 heb ik gewoon niet goed genoeg gespeeld om een oordeel te geven. Er wachten ook nog twee uitbreidingen op mij van het spel waar ik vorig jaar verliefd op was (en nog ben),The Witcher 3. Kortom, geef mij een jaartje vrij en dan kan ik eindelijk eens mijn backlog wegwerken en rustig beginnen aan de games van 2017!
