Het jaar 2016 is alweer bijna over en daar hoort traditioneel een top en flop bij. Kiezen welke game nu de mooiste was van het jaar is bijna onmogelijk maar ik ga het toch doen. Veel plezier!
Omdat ik lang niet alles heb gespeeld van wat er afgelopen jaar is uitgekomen, beperk ik mezelf tot het kiezen van de games die ik juist wél heb gespeeld. Ik ga beginnen met mijn flop van het afgelopen jaar, aangezien af en toe even lekker zeiken gewoon oplucht.
Flop
Helaas moet ik hier direct al een beetje vals spelen. Games kosten geld, en geld kunnen we maar één keer uitgeven. Daarom heb ik een hoop titels links laten liggen en alleen de echte toppers er een beetje uitgevist. Daar bovenop heb ik nog een redelijke back log. Daarom heb ik van het jaar 2016 niet echt een hele dikke flop. Wel een game uit 2015 die ik in 2016 pas heb gespeeld.
Vandaar dat ik voor deze categorie nomineer: Just Cause 3.
De waardeloze voice acting, het slappe verhaal, allemaal dingen die deel 2 ook had. Maar die game vond ik wel heel tof. Er was in deel 3 gewoon veel minder te doen. Er waren minder dorpjes om in de vernieling te leggen, alleen het wingsuit was echt nieuw en het gevoel van been there, done that bekroop me dan ook gewoon steeds meer. Daarbij waren de challenges tergend en bijna allemaal op dezelfde, goedkope manier uit te spelen. En breek me de bek niet open over de vehicle challenges. Bleeegh! Nee, Just Cause 3 was voor mij de absolute tegenvaller van het afgelopen jaar.
Teleurstellend
Ok, vanaf nu ga ik volgens de regels spelen. Ik heb dit jaar namelijk nog wel een 2016 titel gespeeld waar ik heel veel zin in had, maar die me achteraf eigenlijk een beetje tegenviel. Absoluut niet genoeg om flop genoemd te worden maar wel genoeg om voor mij de teleurstelling van 2016 te zijn.
Deus Ex: Mankind Divided
Na het briljante Human Revolution keek ik enorm uit naar het vervolg. Klaar voor weer een meeslepend verhaal en urenlange stealth actie begon ik aan Mankind Divided. Veel te snel daarna was het avontuur ook alweer voorbij. Ik heb niet vaak zo verbaasd naar de aftiteling zitten kijken. De gedachten “nu al klaar?” spookten door mijn hoofd.
Deus Ex: Mankind Divided is geen slechte game. Alles werkt zoals het moet, stealth werkt prima, er zitten een aantal vette nieuwe augmentations in, maar de game is gewoon veel te snel afgelopen. Ik vond de missies kort en hoewel ik het algemene thema van de game nog wel weet (de apartheid tussen augmented mensen en non-augmented) en ook gedeeltes van een aantal missies nog wel voor de geest kan halen, ben ik de verhaallijn van de game al helemaal kwijt. Het abrupte einde viel me ook niet goed. Vandaar de titel, meest tegenvallende game van 2016.
Verrassend
Genoeg geklaagd nu. Er zijn namelijk ook zo veel goede games uitgekomen in het afgelopen jaar, dat we ook weer niet te lang moeten blijven mekkeren. De game die mij het meest heeft verrast, in positieve zin is: Unravel.
Ik speel zelden tot nooit indie-games. Op de een of andere manier ben ik altijd wat huiverig voor die term. Het feit dat ze nooit op disc geleverd worden helpt ook al niet.
Unravel heeft mij bewezen dat die angst ongegrond is. Het is een heerlijke, rustgevende platformer en het wordt allemaal zo ontzettend schattig gepresenteerd. Je krijgt af en toe oprecht medelijden met Yarnie, het levende bolletje wol, wanneer die in al zijn goedheid weer eens belaagd wordt door een reusachtige mol. Of een kraai. Of een vis.
Deze game bewijst voor mij dat ook indie-titels af en toe enorm de moeite waard zijn en heeft ervoor gezorgd dat ik me nu vaker aan dit soort titels waag. Met recht mijn meest verrassende game van 2016.
Top
Tien jaar geleden werd ik gebeld door een maatje van me. Hij had een Xbox 360 gekocht met Gears of War en of ik ook zin had om die game te proberen. Dat wilde ik wel! Ik had nog geen next-gen console dus een uurtje later was ik bij hem en drukten we de Xbox aan. Ik kreeg de controller in handen gedrukt en wist in 10 minuten tijd ook wel 10 keer te sterven. Ik stond op en drukte de console weer uit. “Vind je er niks aan?” vroeg mijn maat me. “Jawel hoor”, antwoordde ik. “Wat ga je doen dan?” vroeg hij, terwijl ik de kamer uitliep. “Ik ga ook een Xbox kopen”.
Zo kwam ik dus aan mijn Xbox 360 en ik was direct fan van Gears of War. Deel 2 en 3 waren voor mij net zo gaaf. Judgement was voor mij dan weer een tegenvaller, maar ondanks dat had ik wel weer heel veel zin in Gears of War 4. En die game heeft mij niet teleurgesteld! De actie is nog steeds lekker lomp en bruut, schieten werkt nog altijd fijn en voelt lekker krachtig aan en in tegenstelling tot Judgement, waar je met losse levels werkte, heeft Gears 4 weer een doorlopend verhaal. Inderdaad, net als bij de originele trilogie. Dit was voor mij ook weer een schot in de roos. De game doet weinig nieuws, maar if it ain’t broken, don’t fix it is wat mij betreft van toepassing. Als de ontwikkelaar wel met nieuwe toevoegingen komt in het volgende deel, dan juich ik dat uiteraard toe. Maar dan moet het wel bovenop de solide basis van de game komen te liggen.
Al met al is Gears of War 4 dus gewoon mijn topper van het jaar 2016! Ik kan al bijna niet wachten op de vervolgdelen uit de nieuwe trilogie.
Andere toppers
Tot slot wil ik nog een klein stukje wijden aan een aantal andere toppers die ik ook prachtig vond. Final Fantasy XV was namelijk bijna mijn topgame geweest. Nostalgie en fanboy-ism heeft er echter voor gezorgd dat ik toch Gears of War 4 verkoos. En wat te denken van Forza Horizon 3? Ik heb de game nog lang niet zoveel gespeeld als ik zou willen maar ook dit was een topper hoor! En dan vergeet ik ook nog bijna mijn toetreden tot de redactie van Xbox Nederland, ook een top gebeurtenis!
Kortom genoeg gave games het afgelopen jaar. Laten we hopen dat 2017 ons net zoveel gaafs gaat brengen. Zijn jullie het trouwens een beetje met dit lijstje eens? Of snap ik er gewoon helemaal niks van? Gooi het in de comments.
