Toegeven aan 30fps? Zijn we helemaal knettergek geworden?

Ik weet het nog goed, het was zaterdag 26 september 2015, nadat ik in de tuin bezig was geweest met kwalitatief uitermate teleurstellende klusjes kroop ik eindelijk achter mijn pc. Ik deed mijn routine: Dumpert, Autoweek, Torrentz.eu en uiteraard eigen site XboxNederland. Op die laatste opende ik een bericht die mij nogal aansprak ‘Console gaming hoort 60 fps te zijn’ en ik sloeg stijl achterover van wat onze eigen fucking redacteuren schrijven over 60 fps.

Het gaat over de uitspraak ‘Console gaming hoort 60 fps te zijn’ van Digital Foundry. Niels en Rob geven beiden aan niet zoveel waarde te hechten aan 60 fps. Wat? ’60 fps is een “luxe”‘? ‘We zien toch geen verschil tussen 30 fps en 60 fps’? ‘We zijn verwend door technologie’?

Zijn we helemaal knettergek geworden?

Zet mij achter een game en binnen 3 seconden kan ik je vertellen of het 30 of 60 fps is. Niet dat ik van die super-ogen heb, want een beetje gamer vertelt je het verschil. Ik kan me ook niet anders herinneren dan dat 60 fps gewoon de standaard is. Al vanaf de eerste shooters zoals Unreal Tournament en Medal of Honor begint de telling bij 60. Op een gegeven namen de consoles de wereld over en op de consoles heb je simpelweg te maken met zwakkere hardware en daar konden sommige ontwikkelaars niet dezelfde 60 beeldjes per seconde uitpersen, terugschakelen naar 30 fps dan maar. Prima, we kunnen er wel mee leven, de game is nog prima speelbaar, maar ontwikkelaars gaan er vanuit dat 30 fps nu de ideale framerate is. Als kers op de koeienvlaai kregen we Ubisoft die vorig jaar aangaf dat Assassin’s Creed Unity met z’n krappe 30 fps en regelmatige framedrops zo een mooi cinematisch effect gaf. Wait wut!? Wie hou je hier voor de gek?

60 fps als uitgangspunt

Dat 60 fps toch prima haalbaar is bewijzen verschillende games maar weer. Hoewel ik wel een keer klaar ben met de gameplay van Call of Duty (al zag de trailer er vandaag wel leuk uit) krijgen de heren van Treyarch, Infinity Ward en Sledgehammer het wel voor elkaar om prachtige graphics op 60 fps te tonen. Straks krijgen we een prachtige Halo en een goed recent voorbeeld van een rete-stabiele 60fps en 1080p is Forza 6.

Toen ik op de Gamescom met de ontwikkelaar van Forza 6 sprak gaf deze ook aan dat ze aan het begin van het ontwikkelproces uitgaan van 60 fps en niet met minder genoegen nemen. “Andere ontwikkelaars beginnen met het ontwikkelen op 30 fps en denken het later nog te kunnen optimaliseren, dat lukt niet!” gaf Dan Greenawalt aan. 60 fps hoort echt bij snelle games zoals shooters en racegames, ik kan er prima mee leven dat een “trage” game, zoals een rpg op een lagere framerate draait, maar ook daar zie je dat er soms met veel moeite net een 30 aangetikt kan worden, dat is geen goed teken.

Postmodernistische hyperrealisme

Even terug naar het bullshit-artikel over het toegeven aan 30 fps. Op een gegeven moment worden fancy termen zoals “postmodernistische hyperrealisme”, “technologisch deterministisch” en “simulacra” van Jean Baudrillard uit de kast gehaald om een beetje indruk te maken en de lezer van het artikel mee te krijgen, het wordt gebruikt om aan te geven dat we eigenlijk maar verwend zijn en dat we maar geluk hebben dat Microsoft en Sony hun console voorzien van nieuwe hardware. Nou, wat zijn we blij en verrast, jeuj…

Al die dure termen hierboven beschrijven theoretisch hoe de wereld met betrekking op techniek en realiteit tegenwoordig werkt. Dat we films of games als een soort van realiteit zien en altijd op zoek zijn en uitgaan van nieuwe techniek. Dat klopt helemaal, we willen ons verliezen in een game net zoals in een boek of film. We willen graag dat het steeds realistischer wordt, dat zien we ook in films en series. Zo is het gewoon op dit moment en dan kun je daar als console-maker maar beter op ingaan. En dan kun je lekker makkelijk zeggen dat de “giganten Microsoft en Sony op de behoefte van de mens teren,” zoals in het artikel staat, maar als één van beide fabrikanten hier niet in meegaat dan kun je inpakken en aansluiten bij Nintendo in de rij voor goedkope kiddo-games.

Moore’s law

De wet van Moore wordt aangehaald, dat wordt niet helemaal correct gedaan want niet de processorkracht verdubbelt elke twee jaar, maar het aantal transistors en dat is wel even anders. Deze theorie, die aangeeft dat de technische mogelijkheden in een rechte lijn omhoog schiet, is nog altijd van kracht.

We mogen er gewoon vanuit gaan dat er elk jaar snellere mobieltjes op de markt komen, dat doen we ook en dat is ook vanzelfsprekend en terecht.
Ik kan er vergif op innemen dat de volgende iPad weer een stuk sneller is. Zo werkt de wereld al decennia, dus deal with it!

Ik vind het ook bijzonder interessant om te zien welke slimme trucjes ontwikkelaars wel niet uithalen om een goede framerate te halen. Quantum Break, wat er fantastisch uitziet, gaf laatst aan dat het de belichting op een lagere resolutie rendered, niemand die het ziet want het is een laag op het scherm. Of 343 die met hun dynamic resolution scaler slim omgaan met de kracht van de console om een stabiele framerate te halen, respect!

Business-case voor gameontwikkelaars

Gelukkig vormt de behoefte naar meer realisme (lees: betere graphics voor het gemak) in combinatie met steeds krachtigere technologie een prachtig business-case voor elke gameontwikkelaar. Gewoon beter die graphics! En hou de framerate nou maar lekker op 60 fps. Vooruit, 30 fps voor de games die het niet per se nodig hebben…