Resident Evil: Village, het verhaal

Met Resident Evil Village zijn we alweer toe aan het achtste (genummerde) deel uit de serie. Veel mensen hebben echter de voorgaande titels niet of nauwelijks gespeeld. Dat kan met meerdere redenen te maken hebben zoals de tank-controls, gebrek aan tijd of de game is domweg te griezelig. Voor die mensen heb ik de hele serie uitgeschreven. Zo kun je de games toch beleven. Ik hou de volgorde van het verhaal en dus niet van de release van de games aan. Oh, en even een flinke spoilerwaarschuwing. Wil je de games zelf nog ervaren, zonder voorkennis? Lees dan vooral niet verder.

Het is zover, we zijn bij de (voorlopig) laatste game uit de serie aangekomen. In Resident Evil: Village volgen we wederom Ethan Winters na zijn perikelen uit Resident Evil VII: Biohazard. Omdat dit het laatste deel is uit deze feature ben ik helemaal los gegaan, vooral ook met screenshots. Veel plezier met dit laatste verhaal.

Het is 9 februari 2021, drie jaar nadat Ethan Winters in Louisiana zijn vrouw Mia wist te redden. Ethan en Mia zijn na hun perikelen in Louisiana door Chris Redfield verplaatst naar Europa waar ze nu, samen met hun zes maanden oude dochtertje Rosemary, een nieuw leven proberen op te bouwen.

Mia heeft Rose op schoot en leest haar voor uit een nogal griezelig boek, The Village of Shadows, en Ethan vraagt haar of ze dit wel geschikt vindt. Mia antwoordt dat de vrouw uit het dorp zei dat het een soort traditie was en dat Rose het niet erg lijkt te vinden. Volgens Ethan is dat alleen maar omdat ze het gelukkig nog niet begrijpt en vraagt zich af of Mia vergeten is wat er in Louisiana gebeurd is. Ze bijt hem toe dat er niks aan haar geheugen mankeert en vraagt of hij Rose op bed wil brengen.

Terwijl hij zijn dochter naar bed brengt overdenkt Ethan zijn relatie met Mia. Ze hebben de laatste tijd vrij vaak ruzie en het gaat altijd over het incident in Dulvey. Mia wil het er niet over hebben, maar Ethan kan het nog niet loslaten. Alsof een deel van hem nog altijd in die hel zit.

Wanneer hij weer beneden komt heeft Mia het eten net klaar. Ze vraagt hem hoe het met Rose is. Ethan antwoordt dat ze ligt te slapen als een baby. Wanneer hij wil beginnen over hun huidige leven en hoe makkelijk ze over alle gebeurtenissen uit Louisiana heen hebben moeten stappen kapt Mia hem af. Het is lang geleden gebeurd en ze wil het er niet over hebben. Voordat Ethan echter kan reageren klinkt er een pistoolschot en Mia wordt geraakt. De lichten gaan uit en ineens is het alsof ze in een oorlogsgebied zitten en de kogels vliegen in het rond. Wanneer de schoten ophouden durft Ethan een kijkje te nemen. Tot zijn grote schrik en verbazing staat Chris Redfield met een groep mannen in hun huiskamer. Ethan vraagt hem wat er in vredesnaam aan de hand is, maar Chris zegt alleen maar ‘sorry Ethan’ en executeert Mia ter plekke door een kogel door haar hoofd te schieten. Ethan wordt vervolgens gevangengenomen en meegenomen door Chris en zijn mannen. Een van de mannen komt van de trap af gelopen en heeft Rose in zijn handen. Hij geeft haar aan Chris. Ethan probeert zijn dochter terug te krijgen, maar wordt bewusteloos geslagen door een van de mannen achter hem.

Wanneer Ethan enige tijd later wakker wordt ligt hij in de sneeuw naast een gekantelde bestelbus. Er ligt een lichaam van een van zijn ontvoerders iets verderop in de sneeuw. De man heeft een mobiele telefoon naast zich liggen die over gaat. Ethan neemt op, maar de persoon aan de andere kant wil niet met hem in gesprek en hangt op. Ethan besluit om uit te zoeken waar hij is en wat er gebeurt is met Rose. Hij wil haar terug en dus loopt hij het dichte, donkere bos dat voor hem ligt in.

In het bos ritselt er van alles, maar behalve een paar dode kraaien vindt Ethan er verder niks. Na een poosje stuit hij op een huisje en besluit hij om binnen te kijken of daar iemand is die hem kan helpen. Het huisje lijkt verlaten, maar er klinken geluiden vanuit de kelder en dus daalt Ethan af om een kijkje te nemen. Hij vindt een oude kledingkast waar diverse bloedvlekken op zitten. De geluiden komen uit de kast en voorzichtig opent hij de deuren. Een dikke rat rent vlug weg. Wanneer Ethan weer naar de uitgang van de kelder loopt hoort hij een hels kabaal boven zich. Eenmaal boven ziet hij een enorme ravage. Het hele huisje ligt overhoop, overal bloed en er zit een joekel van een gat in de muur, maar van wie of wat dit heeft gedaan ontbreekt elk spoor. Ethan verlaat het huisje en zet zijn zoektocht naar hulp verder.

Iets verderop ziet Ethan een kasteel met aan de voet daarvan een dorpje. Wanneer hij hier aankomt lijkt het echter volledig verlaten. Het is er een dikke puinhoop, maar alles wijst erop dat hier tot voor kort nog wel mensen woonden. Na een tijdje zoeken treft Ethan een huisje waar een lantaarn brandt. Hij besluit om binnen een kijkje te nemen en treft hier een doodsbange oude man aan. Van buiten klinkt er plots een hoop gegrom en gehuil. De man geeft Ethan snel een pistool, maar wordt vervolgens door iets van boven gegrepen. Aan het bloed dat terug komt druipen maakt Ethan op dat de man dood is, maar op dat moment wordt hij zelf door iets gegrepen en de kelder in gesleurd. Hier liggen diverse lijken. Terwijl Ethan zich een weg naar buiten probeert te banen ziet hij verderop beweging. Zou dan toch niet iedereen dood zijn? Hij kruipt ernaartoe, maar wordt dan plots gegrepen door een woest wezen. Het bijt hem in zijn hand en dit kost Ethan twee vingers. Hij weet het monster neer te schieten. Ethan kijkt naar zijn hand, vraagt zich af wat dat voor wezen was en gaat verder op onderzoek in het dorp.

Hij komt terecht in een oude schuur waar hij wordt overvallen door een hele groep van het hetzelfde soort monsters dat hem eerder zijn vingers kostte. Hij barricadeert de boel en na een paar intense momenten geven de wezens het op. Plots klinkt er een signaal door de radio die in de schuur staat. Een stem roept overlevenden op om naar Luiza’s huis net buiten het dorp te komen. Ethan besluit dat als daar overlevenden zijn, dat zijn volgende bestemming wordt.

Voordat Ethan echter ook maar een stap in de goeie richting heeft kunnen zetten wordt hij ineens door een horde monsters aangevallen, inclusief een enorm uit de kluiten gegroeid wezen dat een joekel van een hamer met zich meedraagt. De groep is veel te groot om van te kunnen winnen en dus besluit Ethan het op een lopen te zetten. Tevergeefs, want één van de monsters weet hem met een kruisboog neer te schieten en de rest van de groep komt langzaam maar zeker op hem af. Net wanneer hij dacht dat zijn laatste uur geslagen had draaien de wezens zich ineens allemaal om en rennen weg. Ethan heeft geen idee wat er gebeurt is, maar maakt van de gelegenheid gebruik om zijn wonden te verzorgen en het dorp te verlaten.

Bij het verlaten van het dorp treft hij een oude vrouw aan. De vrouw weet hem te vertellen dat hij ‘de vader van het kind is’ en dat het hele dorp in groot gevaar verkeert sinds Mother Miranda Rose naar het dorp gebracht heeft. Plots klinkt in de verte een bel. Het geluid is afkomstig van het kasteel en in de tijd dat Ethan in die richting kijkt is de oude vrouw ervandoor gegaan. Ze heeft de poort die terug loopt het dorp in afgesloten. Ze waarschuwt hem voor groot gevaar en loopt maniakaal lachend terug het dorp in. Er zit voor Ethan niks anders op dan verder te zoeken naar Luiza’s huis om daar vervolgens hulp te zoeken voor zijn zoektocht naar Rose.

Terwijl hij onderweg is naar de rand van het dorp vindt Ethan een document waarin staat hoe de dorpelingen de monsters noemen waar hij het al een aantal keer mee aan de stok heeft gehad. Lycans. Nu hebben ze in elk geval een naam.

Even later bereikt hij de velden aan de rand van het dorp. Ook hier zitten meerdere Lycans verstopt, maar Ethan weet erlangs te sluipen. Hij besluit zich te verschuilen in een huisje aan de rand van het veld. Hier treft hij twee overlevenden aan. Een jonge vrouw en haar vader. De man is gewond, maar weigert alle hulp van Ethan. Hij vertrouwt geen vreemden. De vrouw, Elena, verteld dat ze onderweg waren naar Luiza’s huis, maar dat het hek dicht zit en dat er niemand reageert op hun aanroepen. Aangezien hun bestemming dezelfde is als die van Ethan besluit hij het tweetal te helpen. Hij weet het hek te openen en het tweetal binnen te laten. Elena begrijpt niet wat er allemaal gebeurt. Mother Miranda heeft hen altijd beschermd. Ethan besluit te kijken of ze het huis in kunnen komen.

Wanneer ze aan de deur kloppen worden ze begroet door een man met een geweer. Hij sommeert hun te stoppen met roepen, omdat ze anders de aandacht van de monsters trekken. Wanneer hij Ethan ziet wordt hij helemaal nerveus. Het lijkt erop dat ze in dit dorp niks van vreemden moeten hebben. Ook weigert de man Elena en haar vader binnen te laten. Volgens hem omdat de monsters anders het bloed ruiken. Achter de man komt een vrouw het huis uit gelopen. Hij draagt de man op om hen binnen te laten. Na een lichte aarzeling is ook Ethan welkom.

Wanneer hij de woonkamer binnenkomt blijkt dat het overige gezelschap hem niet bepaald welkom heet. De vrouw die hem eerder binnenliet is Luiza en zegt tegen de aanwezige mensen dat ze op moeten houden en dat iedereen welkom is in haar huis. Ze besluiten om te bidden aan Mother Miranda. Wanneer het gebed afgelopen is verteld Ethan over de oude vrouw die hij eerder tegengekomen is. Elena’s vader zegt dat dat mens knettergek is, maar voordat hij zijn verhaal af kan maken stort hij plots met een hoop pijn over de tafel heen. Hij stoot hierbij de olielamp om die de woonkamer in lichterlaaie zet. De man verandert langzaam in een Lycan en valt de overlevenden aan. Luiza is de eerste die sterft en al gauw volgen er meer. Ethan weet Elena mee te sleuren naar de garage. De man achtervolgt ze en grijpt Ethan, maar die krijgt plots hulp van Elena. Ze schiet het monster dat haar vader was neer met een geweer dat ze gevonden heeft in de garage.

Vlug gaan ze op zoek naar een uitweg. Aangezien alles in brand staat is de enige weg die ze uit kunnen naar boven toe. Wanneer Ethan en Elena de zolder van het huis bereiken vertelt hij haar dat hij denkt dat Rose in het oude kasteel is. Volgens Elena moet hij daar niet naartoe gaan, omdat daar niks anders dan dood en verderf te vinden is. Plots horen ze achter hun iets. Het is Elena’s vader. Ethan waarschuwt Elena dat hij niet langer haar vader is, maar het monster gromt haar naam en Elena probeert tegen beter weten in haar vader te redden. Dit pakt niet goed uit. De zolder stort in en Elena en haar vader storten naar beneden de vlammenzee in en hun dood tegemoet. Ethan vloekt. Iedereen is dood. Waarom gebeurt hem dit opnieuw? Hij weet buiten te komen en zet koers richting het kasteel.

Wanneer hij weer bij het veld aankomt hoort hij iemand schreeuwen. ‘Nee, Mother Miranda!’ Hij kijkt in de richting van het geluid en ziet nog net dat een vrouwelijke gedaante iemand anders vermoordt. De gedaante lacht en loopt het veld in. Ethan vraagt zich af wie dat was, maar omdat verder elk spoor ontbreekt zet hij zijn tocht naar het kasteel verder.

Buiten de poort treft hij de oude vrouw van eerder weer aan. Hij besluit haar te negeren en stapt het kasteel binnen. Eenmaal binnen wordt hij overvallen door een onbekende man die hem bewusteloos slaat en gevangen neemt. Wanneer hij weer wakker wordt ziet Ethan dat hij door een grot wordt meegesleept en niet veel later zijn ze op de eindbestemming. Hij kijkt rond en ziet behalve de onbekende man die Heisenberg wordt genoemd, nog een aantal andere gedaantes, waaronder een abnormaal grote vrouw, een lelijke pop, een nauwelijks menselijk gedrocht en de vrouw die hij eerder in het veld zag. Het is Mother Miranda. Ethan hoort dat er ruzie gemaakt wordt over wie met hem af mag rekenen, maar Heisenberg krijgt de eer. Langzaam maar zeker loopt de grot vol met Lycans. Ethan hoort Heisenberg aftellen en zet het op een lopen, achternagezeten door hordes Lycans. De grot zit vol met de monsters en allerlei vallen, maar Ethan weet te overleven en te ontsnappen.

Net buiten het kasteel loopt hij tegen een dikke verkoper aan die zichzelf The Duke noemt. The Duke weet vrij veel van de omgeving af en ook dat Ethan op zoek is naar zijn baby. Hij besluit Ethan bij te staan met raad en munitie. Eenmaal voorbereid stapt hij dan eindelijk het kasteel in.

Eenmaal binnen hoort hij verderop een ijselijke gil. Terwijl hij uit probeert te zoeken waar de gil vandaan komt wordt hij ingesloten door een zwerm insecten. De zwerm verandert langzaam in drie vrouwen, de dochters van de vrouwe van het kasteel, lady Dimitrescu. De vrouwen nemen Ethan gevangen en brengen hem naar hun moeder. Ethan herkent haar als de onnatuurlijk grote vrouw die hij eerder in de grot zag. Ze is maar wat blij met dit geschenk van haar dochters. Ethan wordt aan enkele kettingen opgehangen in de kamer en achtergelaten terwijl de vier vrouwen hem achterlaten om Mother Miranda op de hoogte te brengen. Hij weet echter te ontsnappen.

Kort hierna loopt hij The Duke weer tegen het lijf. Die vertelt Ethan dat het wel eens een goed idee zou kunnen zijn om in de slaapkamer van lady Dimitrescu rond te neuzen. Als Rose zo belangrijk is voor de vrouw, waar zou ze dan anders kunnen zijn? Ethan besluit dat hij geen betere aanwijzingen heeft en gaat op zoek naar de vertrekken van lady Dimitrescu.

Na een poosje door het kasteel gezworven te hebben en diverse vampierachtige monsters uitgeschakeld te hebben wordt Ethan aangevallen door Cassandra, een van lady Dimitrescu’s dochters. Wanneer hij haar probeert te verwonden verandert ze in een zwerm vliegen en dus kan Ethan haar niet verwonden. Hij besluit het op een lopen te zetten en komt terecht in de kerker van het kasteel. Hier vindt hij diverse martelwerktuigen en notities van voormalige werknemers die als de dood waren voor hun meesteressen.

Terwijl hij door de kerker loopt, op zoek naar een uitweg wordt Ethan door Bela, een andere dochter van Dimitrescu, aangevallen. Wederom probeert Ethan te vluchten en hij rent de trap op naar boven, maar dit keer wordt hij gegrepen. In de worsteling die volgt breekt hij per ongeluk een raam waardoor de koude lucht van buiten naar binnen stroomt. De kou zorgt ervoor dat Bela niet in een zwerm insecten kan veranderen en mede dankzij dit gegeven weet Ethan haar te vermoorden. Nu ligt de weg vrij naar de slaapvertrekken.

Wanneer hij daar even later aankomt treft hij een afgesloten slaapkamerdeur aan. Aan de andere kant hoor hij een kwade schreeuw; ‘Wat heb je met mijn dochter gedaan?’ De vrouwe van het kasteel is niet blij met hem. Via het balkon weet Ethan uiteindelijk bij de slaapkamer te komen. Van Rose ontbreekt ieder spoor, maar hij vangt wel een telefoongesprek op tussen lady Dimitrescu en Mother Miranda. Lady Dimitrescu is furieus op Heisenberg dat hij de gevangene heeft laten ontsnappen en dat ze daardoor een dochter verloren is. Mother Miranda vraagt haar om gefocust te blijven, dat het ritueel te belangrijk is. Ethan vraagt zich af wat voor ritueel, maar het telefoongesprek is afgelopen en een furieuze lady Dimitrescu stormt weg, vastberaden om wraak te nemen op Ethan die vervolgens de slaapkamer binnengaat, op zoek naar aanwijzingen. Hij vindt wel een wiegje, maar zijn dochter is er niet en dus gaat de zoektocht verder.

Terwijl hij de slaapkamer wil verlaten komt lady Dimitrescu net weer terug en ze is allesbehalve blij met Ethan en de kapriolen die hij uithaalt voor een dochter die niet eens in het kasteel is. Hij eist dat ze hem vertelt waar ze dan wel is, maar nog voordat hij de zin afgemaakt heeft wordt hij al door de abnormaal grote en sterke vrouw gegrepen. Die smijt hem met zo’n kracht op de vloer dat hij erdoorheen zakt en de kerker in valt. Terwijl hij overeind krabbelt om een uitweg te zoeken schreeuwt Dimitrescu naar beneden dat ze hem zal vinden. Ethan gaat vlug op zoek naar een uitweg.

Even later lijkt hij die uitweg gevonden te hebben. Hij haalt de hendel over om de poort te openen, maar plots klinkt er een zwiep door de lucht en ziet Ethan zijn eigen hand aan de hendel hangen. Dimitrescu heeft hem gevonden en met haar vlijmscherpe klauwen zijn hand afgehakt. Hij probeert het gevecht eerst nog met haar aan te gaan, maar wat hij ook probeert, de vrouw lijkt nergens last van te hebben. Alsof ze onsterfelijk is. Vlug grijpt Ethan zijn hand en zet het op een lopen. Hij weet ternauwernood te ontkomen en zet vlug zijn eigen hand weer op zijn overgebleven stomp. Sinds zijn perikelen in Louisiana heeft hij onvoorstelbare helende krachten en zijn hand zit dan ook weer in no time functioneel aan zijn arm.

Nu hij weet dat Rose niet in het kasteel is moet Ethan een manier vinden om te ontsnappen. Dit valt echter niet mee, want lady Dimitrescu en haar overgebleven dochters maken nog altijd jacht op hem. In de bibliotheek wordt hij overvallen door Daniela, maar dankzij het gevecht met Bela weet Ethan precies hoe hij haar uit moet schakelen en dit lukt dan ook zonder al te veel moeite. Nu moet hij alleen nog een manier vinden om ook lady Dimitrescu zelf uit te schakelen, maar hij heeft geluk. In een document dat hij vindt leest hij over geruchten omtrent een dolk die de Dagger of Death’s Flowers wordt genoemd. Deze dolk zou een coating bevatten die gemaakt is om demonen en monsters te doden en ergens in het kasteel verstopt zijn. Het is het proberen waard en Ethan besluit om zijn ogen open te houden.

Zijn zoektocht levert uiteindelijk resultaat op. Niet in de vorm van de dolk, maar wel in de voorwerpen die hij nodig heeft om uit het kasteel te kunnen komen. Onderweg rekent Ethan nog af met de laatste dochter van Dimitrescu, Cassandra, en dan is het tijd om weg te wezen. Met de eerder gevonden voorwerpen weet hij een deur te openen die hem naar buiten leidt, naar de toren van het kasteel. Wanneer hij hier naar binnen stapt ziet hij een graftombe staan. Hij besluit hem te openen en in de tombe ligt een dolk. Het is de Dagger of Death’s Flowers. Terwijl hij hem staat te bekijken wordt hij gegrepen door lady Dimitrescu. Ze is razend op Ethan, maar die bedenkt zich niet en steekt de dolk in de zij van de vampierachtige dame. Ze gilt het uit en gooit Ethan weg, maar lijkt dankzij de steekwond ook niet langer onkwetsbaar. Ze transformeert in een gigantisch, grotesk, vleermuisachtig wezen en grijpt Ethan. Ze gooit hem boven op de toren weer neer en omdat daar niet een snelle route vandaan is zit er weinig anders op dan het gevecht aan te gaan. Na een intense strijd weet hij de vrouwe van het kasteel te doden, maar niet voordat zowel de monsterlijke Dimitrescu en hijzelf met een flinke klap van de toren storten.

Wanneer hij de toren en het kasteel wil verlaten vindt hij nog een vieze, vierkante fles. Wat er in zit weet hij niet, maar iets dat zo hevig bewaakt werd moet wel belangrijk zijn en dus besluit Ethan de fles mee te nemen terwijl hij het kasteel verlaat.

Hij komt terecht in een tunnel die terugloopt naar het dorp. In de tunnel treft hij de oude vrouw die hij al een paar keer eerder tegengekomen is. Hij vertelt haar dat hij bijna dood was geweest en dat Rose niet in het kasteel was. De vrouw glimlacht en zegt dat hij te laat is en dat Rose gebruikt zal worden als offer. Uitleggen wat ze daarmee bedoelt doet ze niet en Ethan blijft gefrustreerd achter terwijl ze wegloopt. Wanneer Ethan niet veel later de tunnel verlaat komt hij uit bij een soort altaar. Hij heeft geen idee wat daar de bedoeling van is, maar het logo dat er op staat komt hem vaag bekend voor. Het heeft wel iets weg van een paraplu. Omdat hij hier nu toch niks kan zet hij zijn tocht terug naar het dorp voort.

Terug in het dorp loopt Ethan The Duke weer tegen het lijf. Hij vraagt Ethan hoe het gegaan is en die antwoordt dat alles voor niks was. The Duke zegt dat hij anders toch echt iets waardevols mee terug genomen heeft. Ethan vraagt hem of hij de fles bedoelt en The Duke zegt dat hij maar eens wat beter naar de fles moet kijken. Ethan veegt het label schoon en schrikt zich lam. Op het smerige etiket staat: ‘Rosemary Winters, hoofd’. Het hoofd van zijn dochter zit in deze fles. Ethan wordt overspoeld door emoties, maar volgens The Duke is zijn dochter nog altijd te redden. Haar krachten zijn erg sterk en erg bijzonder. Hij stuurt Ethan terug het dorp in op zoek naar een specifieke bewoner. Daarna zullen ze hun gesprek voortzetten.

Nadat hij in het dorp nog de nodige Lycans van zich af heeft moeten houden weet Ethan uiteindelijk het huis te vinden waar The Duke hem heen stuurde. Van de bewoner ontbreekt ieder spoor, maar Ethan weet wel een dagboek te vinden. In dit dagboek wordt beschreven hoe de schrijver een aantal voorwerpen voor Mother Miranda moest maken. Toen hij dit ging bezorgen zag hij de vier Lords en Mother Miranda. Miranda hield een kind in haar armen en dat veranderde in kristal. Vervolgens heeft ze elke Lord een deel van het kristal gegeven. De schrijver is ernstig geschokt, maar volgens Mother Miranda hoeft hij zich geen zorgen te maken. Het kind zal uiteindelijk haar oorspronkelijke vorm weer aannemen. Ethan is geschokt. Het is tijd voor een nieuw gesprekje met The Duke.

The Duke weet hem te vertellen dat Rose inderdaad te redden is, maar dat hij dan eerst de overige flessen moet zien terug te krijgen van de overgebleven lords. Hij vertelt Ethan over de lords zijn en ook waar hij ze kan vinden. Lady Dimitrescu heeft hij al gevonden en uitgeschakeld, maar er zijn er nog drie over namelijk, Donna Beneviento, Moreau en de gevaarlijkste van hen allemaal Heisenberg. Ethan besluit om dan eerst achter de gestoorde poppenmaker Donna Beneviento aan te gaan.

Onderweg naar het huis van Beneviento krijgt Ethan last van hallucinaties. Hij ziet zijn vrouw Mia die Rose vasthoudt. Mia zegt dat Rose anders aanvoelt en dat hij haar moet maken. Ethan vraagt zich af of hij compleet gek wordt, maar weet wel het huis van Beneviento te bereiken.

Het huis lijkt verlaten te zijn, dus dat geeft Ethan mooi de kans om rond te snuffelen, op zoek naar de fles met daarin een deel van Rose. Hij weet helaas niks te vinden op de begane grond en de bovenverdieping, behalve overal dezelfde gele bloemen en griezelige porseleinen poppen, en dus besluit hij om eens een kijkje te nemen in de kelder. Hier heeft hij meer succes. Hij ziet een griezelige pop die de fles in haar handen heeft. Wanneer hij de fles probeert te pakken gaat het echter mis. Het licht gaat uit en iemand spreekt hem vanuit het duister toe. Dat zij een veel betere dochter zou zijn dan Rose en of Ethan niet wil blijven. Wanneer het licht weer aan gaat ontbreekt van de pop en de fles ieder spoor. Ethan merkt ook dat hij zijn wapen kwijt is en dat de deur waardoor hij binnengekomen is op slot zit. Voor hem op een tafel ligt een pop en een foto van zijn neergeschoten vrouw Mia. De pop is zo opgemaakt dat ze op Mia lijkt. Er lijkt een heel ziek spel gespeeld te worden met Ethan.

Wanneer hij de pop verder inspecteert lijken hier diverse voorwerpen in verstopt te zitten die hij nodig heeft om de kelder te kunnen verlaten. Hoe meer voorwerpen hij uit de pop haalt, hoe griezeliger de omgeving wordt. Lampen die beginnen te flikkeren, schilderijen die van de muren vallen en de stem van Mia die te horen is.

Tijdens de zoektocht naar een uitweg vindt Ethan een oude filmprojector. In de film die er nog inzit is een oude put te zien. Zodra het beeld de put ingaat eindigt de film. Niet veel later stuit Ethan op deze put die zich diep in het huis bevindt. Naast de put staat een oude wieg, maar die is leeg. Ethan besluit om eens een kijkje in de put te nemen. Op de bodem weet hij een sleutel te vinden waarmee hij de kelder weer kan verlaten. Hij klimt uit de put, maar dat is het moment dat de hel losbarst. Een gigantisch, grotesk monster, een karikatuur van een baby kruipt nu door de kelder op jacht naar Ethan. Hij weet ternauwernood uit de kelder te ontsnappen. Het koude zweet loopt hem over zijn rug, maar wanneer hij op de begane grond aankomt blijkt de nachtmerrie nog steeds niet voorbij. Al die griezelige poppen lijken tot leven gekomen te zijn en lachen hem uit. Eentje van hen, Angie, daagt hem uit voor een spelletje verstoppertje, maar als Ethan haar niet snel vindt dan vermoorden haar vriendjes hem. De pop vliegt weg en Ethan gaat naar haar op zoek. Hij weet haar te vinden en steekt een schaar in het hoofd van de pop. Die sterft krijsend en bloedend en dan is het ineens stil. De nachtmerrie stopt en Ethan ziet de pop op de grond liggen met daarnaast het lichaam van een dode vrouw. Donna Beneviento sprak door de pop en dat deed ze met behulp van de gele bloemen die overal in huis verspreid stonden. Deze gaven een soort hallucinerende sporen af.

Ethan weet de fles met een deel van Rose daarin te vinden en maakt dat hij wegkomt. Terug naar het dorp. Onderweg komt Ethan nog enkele ondode vijanden tegen, maar daar rekent hij vlug mee af. De volgende lord waar hij achteraan gaat is Moreau. Moreau houdt zich schuil in de mijnen net buiten het dorp en dus is dat de volgende bestemming.

Het duurt niet lang voordat Ethan Moreau weet te vinden. Nog een meevaller is dat de lelijkerd tv zit te kijken en de derde fles voor het grijpen staat. Ethan bedenkt zich niet en jat stilletjes de fles uit het hutje van Moreau. Voorzichtig probeert hij weg te glippen, maar Moreau heeft hem opgemerkt en verspert hem de weg. Ethan weet desondanks te ontkomen, maar moet nu nog uit de mijnen zien te ontsnappen en dat valt niet mee met Moreau zijn hielen.

Wanneer hij uit de mijnen weet te komen staat Ethan in een ondergelopen dorpje. Volgens een briefje dat hij vindt in een vissershutje zwemt er een reusachtige vis in het water rond die al eerder een visser, met boot en al, opgegeten heeft. Ethan moet dus een weg naar de andere kant zien te vinden zonder in het water te vallen. Hij weet een klein vissersbootje te vinden en begint aan zijn tocht door het water. Niet veel later schuurt er iets langs zijn bootje. Ethan vangt een glimp op van inderdaad een enorm visachtig wezen. Hij besluit dat het ook met een bootje niet veilig is en vaart een grot in.

In de grot staat een tent en Ethan besluit om daar eens een kijkje in te nemen. In de tent staat allerlei apparatuur zoals radio’s, laptops en microscopen. Ook staat er een mand waar een soort boomwortel in ligt te pulseren. Het heeft wel wat weg van de schimmel die hij in Louisiana voor het eerst zag. Voordat hij verder kan kijken wordt Ethan gegrepen. Na een korte worsteling wordt hij overmeesterd. Hij is geschokt als blijkt dat Chris Redfield toe staat te kijken. Chris zegt dat hij niet verwacht had dat Ethan zo ver zou komen. Ethan op zijn beurt vraagt of Chris hem niet gewoon kan vermoorden, net als Mia. Dan loopt er een andere soldaat naar binnen. Hij zegt dat ze beweging in het water hebben waargenomen en dat ze vermoeden dat Mother Miranda weet dat ze er zijn. Ethan vraagt Chris wat ze met Miranda te maken hebben, maar Chris geeft hem geen antwoord. Chris vraagt op zijn beurt aan de soldaat hoe het zit met het monster dat ze aan het onderzoeken waren, maar krijgt geen antwoord omdat het visachtige wezen aanvalt. Chris grijpt Ethan en zegt dat hij zich niet met hun zaken moet bemoeien en duwt hem uit de weg van het monster. De tent en de pier waarop deze stond worden vernietigd en Ethan blijft alleen achter.

Plots komt Moreau uit het water gestrompeld. Hij mompelt iets tegen Ethan dat het niet eerlijk is dat Ethan alle aandacht krijgt van Mother Miranda en niet hij. Hij zegt dat de uitgang uit het dorp onder water ligt en dat Ethan hier dus nooit vandaan zal komen. Het lijkt niet helemaal lekker te gaan met Moreau die plots begint te muteren en in het water valt. Het visachtige monster is Moreau. Ethan moet maken dat hij bij het water vandaan komt, want Moreau is daar ernstig in het voordeel. Hij weet aan wal te komen, maar hoe hij nu verder moet is hem een raadsel.

Hij  weet een sluiswachtershuis te vinden en probeert de sluizen open te zetten om zo het water weg te laten lopen. Helaas krijgt het wachtershuis geen stroom en moet hij eerst een manier zien te vinden om dat te verhelpen. Hij ontdekt dat als hij de windmolens kan activeren hij op die manier genoeg stroom op kan wekken om de sluizen van elektriciteit te voorzien. Dit is dus het plan, maar Moreau maakt het hem niet makkelijk. Desondanks weet hij uiteindelijk alle molens te activeren en de elektriciteit te herstellen. Hij gaat terug naar het sluiswachtershuis en opent de sluizen. Het waterpeil zakt en Ethan ziet Moreau uit het water over het land heen weg strompelen. Tijd om het gedrocht uit te schakelen.

Onderweg naar het nu drooggelegde dorpje stuit Ethan op een dagboek. Het is van Moreau. Hij schrijft dat hij een vijftal dorpelingen heeft gekregen van Mother Miranda om op te experimenteren. Hij heeft iets dat hij Cadou noemt in hun gestopt en hij is nieuwsgierig naar hoe die zullen groeien. Een dag later zijn vier van de vijf dorpelingen dood en is de laatste veranderd in een Lycan. Hij heeft weer gefaald. Mother Miranda wil sterke omhulsels, maar het lukt hem maar niet.

Ethan heeft genoeg gelezen en gaat verder op zoek naar Moreau. Niet veel later vindt hij hem en gaat het gevecht aan met het gemuteerde gedrocht. Hij wint en nu ligt de weg open naar de laatste van de vier lords.

Onderweg terug naar het dorp komt Ethan wederom door de mijn. In het hutje waar hij Moreau voor het eerst aantrof vindt hij een pot met een afzichtelijk wezentje erin. Op de pot zit een label waar ‘Cadou’ op staat. Ethan laat het met rust en wil net het hutje verlaten als hij plots via de televisie wordt aangesproken door Heisenberg, de laatste lord. Heisenberg vraagt hem wat Ethan van plan is te doen wanneer hij de laatste fles met lichaamsdelen van Rose ook te pakken heeft en lijkt te suggereren dat hij Ethan wel wil helpen. Het eerste puntje op de agenda voor Ethan is dan wel dat hij eerst de fles van Heisenberg uit zijn schuilplaats op komt halen. Ethan weet niet zo goed wat het achterliggende plan is, maar dat hij de laatste fles op moet halen is duidelijk en dus vertrekt hij weer in de richting van het dorp, waarvandaan hij naar de schuilplaats van de laatste lord kan reizen.

Terug in het dorp blijkt hoe graag Heisenberg wil dat Ethan zijn schuilplaats vindt. Hij heeft overal borden neergezet die hem in de juiste richting sturen. Ethan besluit ze maar te volgen. Voordat hij de schuilplaats bereikt stuit hij op nog een verborgen kamp met apparatuur. Op een laptop vindt hij data over iets dat ‘mutamycete’ wordt genoemd. Ook staat er in datzelfde databestand dat deze schimmel, de mutamycete, dezelfde is als die aangetroffen werd in Dulcey, Louisiana. Er wordt ook gesproken over een onderzoek naar een mysterieuze organisatie genaamd ‘The Connections’ en over hoe zij aan deze schimmel zijn gekomen en wat Mother Miranda hier mee wil. Louisiana blijft Ethan achtervolgen, maar omdat hij er op dit moment toch niks mee kan besluit hij door te zetten naar Heisenbergs schuilplaats.

Zijn tocht brengt hem bij een oud en vervallen kasteel. Het is de plek waar alle Lycans zich schuilhouden en dus zit het tot de nok toe gevuld met de rotbeesten. Zijn enige weg naar waar Heisenberg hem heen leidt is echter door de burcht heen en dus zit er voor Ethan weinig anders op dan de levensgevaarlijke tocht te maken. Al schietend en vluchtend en met hordes Lycans achter hem aan weet Ethan op de een of andere manier levend door de burcht heen te komen. Aan de andere kant vindt hij de laatste fles. Geen spoor van Heisenberg, maar die neemt weer contact met hem op. Ethan zegt dat hij hem niet laat gaan, maar Heisenberg is niet onder de indruk. Hij feliciteert Ethan met zijn overwinning en benoemt nogmaals dat hij hem wil helpen, maar wel tegen een prijs. Voordat het zover is moet Ethan echter eerst alle vier de flessen van Rose naar het altaar brengen. Waarschijnlijk vindt hij daar vervolgens zelf wel uit hoe nu verder.

Het contact met Heisenberg is verbroken. Ethan heeft nu echter alle vier de flessen in zijn bezit en besluit om terug te keren naar het altaar dat hij vond toen hij het kasteel van lady Dimitrescu verliet om daar uit te vinden hoe hij zijn dochter weer terug kan krijgen.

Wanneer hij de grot waarin hij belandt is verlaat vindt Ethan nog een document. Er staan notities in over experimenten met de Cadou. Namen en resultaten. Veel proefpersonen zijn ofwel gestorven, of in een Lycan getransformeerd, maar er springt één naam uit; Alcina Dimitrescu. De proefpersoon heeft een enorme match met de Cadou en kan naar eigen wil van gedaante veranderen. Daarnaast heeft ze enorm potente genezingskrachten, maar om die te voeden heeft ze wel menselijk bloed nodig. Dus lady Dimitrescu was het resultaat van een experiment. Zouden de andere lords ook op die manier ontstaan zijn?

Het duurt niet lang voordat Ethan terug is bij het altaar. Vlug stopt hij de vier flessen in het altaar. Wat hij precies verwacht had wat er zou gebeuren weet hij niet, maar in plaats van dat hij zijn dochter terugkrijgt zakt het altaar als een lift de grond in. Wanneer de lift stopt ziet hij een oude fabriek. Heisenberg’s schuilplaats volgens The Duke. Hij besluit op zoek te gaan naar Heisenberg. Hij had gezegd dat hij Ethan zou helpen en dit lijkt er een mooi moment voor.

Als Ethan bij de fabriek aankomt zwaait de poort open en wordt hij via een luidspreker begroet door Heisenberg. Hij heet Ethan welkom en zegt dat hij niet verwacht had dat Ethan voorbij Donna Beneviento en Moreau zou raken. Ook zegt hij dat hij graag met Ethan wil praten over Mother Miranda en Rose, dus wees welkom. ‘Oh, en geen zorgen. Het is geen valstrik’. Alles in Ethan schreeuwt dat het toch een val is, maar desondanks gaat hij inderdaad naar binnen.

Binnen aangekomen vindt hij een prikbord met diverse foto’s. Onder andere van Mother Miranda, Rose, Mia, Chris en de vier lords. Sommige foto’s staan kruizen door. Plots klinkt een stem achter Ethan. “De waarheid doet pijn, nietwaar?” Het is Heisenberg. “De superlange trut, de gestoorde gek met haar poppen en die achterlijke dwaas. Het is een test om te kijken of je sterk genoeg bent om bij Miranda’s familie te horen”. “Dat wil ik helemaal niet”, zegt Ethan. “Ik ook niet, maar kijk eens waar we nu zijn” antwoordt Heisenberg. Vanuit een gat uit de grond klinkt een hoop kabaal. Heisenberg schreeuwt naar beneden om stilte. Het kabaal stopt. Ethan zegt dat hij alleen Rose maar wil genezen en Heisenberg zegt dat hij dat ook wil. Rose heeft ongelooflijke krachten en met die krachten kunnen ze Miranda uitschakelen. Ethan antwoordt dat Rose geen wapen is en dat Heisenberg de rambam kan krijgen. Vliegensvlug duwt die Ethan naar het gat waar al dat kabaal vandaan kwam. “Laatste kans”. “Krijg de hik”. Heisenberg laat los en Ethan valt door het gat naar beneden.

Hij komt er al snel achter wat dat kabaal maakte. Het is een experiment van Heisenberg. Een monster dat flink bepantserd is en een motorblok op zijn rug draagt. Hiermee laat hij een enorme propeller ronddraaien. Kogels lijken het wezen niks te doen en dus moet Ethan rennen voor zijn leven. De gang die hij in vlucht loopt echter dood en het wezen komt steeds dichterbij. Vlug kijkt Ethan om zich heen en hij ziet een soort stortkoker. Tijd om zich af te vragen waar die heen leidt is er niet en dus waagt hij het erop en springt naar beneden. Hij komt uit op een schroothoop. Wanneer hij daar uitkomt ziet hij dat hij op de onderste verdieping van de fabriek is. Hij moet terug naar boven, op zoek naar een uitgang.

De fabriek zit vol met wezens waar Heisenberg op aan het experimenteren is geweest. Extra bepantsering, sterkere wapens en ook organisch en mechanische hybriden. Het is een grote dodelijke speeltuin voor Heisenberg. Terwijl hij probeert om een uitweg te vinden blijft Heisenberg hem via luidsprekers Ethan lastigvallen. Over dat wanneer Miranda klaar is met het ritueel dat het einde betekent van het dorp en wellicht de hele wereld. Ethan hoeft zich echter geen zorgen te maken, want Heisenberg zal haar wel tegenhouden. Hij zal simpelweg Rose gebruiken om Miranda mee te vermoorden. Ethan kookt, maar kan weinig anders doen dan doorgaan, op zoek naar een uitgang.

Na een poos door de fabriek gezworven te hebben, vallen en monsters ontwijkend, bereikt Ethan eindelijk de begane grond van de fabriek. Hier wordt hij echter opgewacht door het monster met de propeller. Omdat dit kreng het enige is dat tussen Ethan en de uitgang staat gaat hij het gevecht met het monster aan. Gewapend met informatie die hij eerder in de fabriek vond weet hij de zwakke plek van het monster te vinden en het uit te schakelen.

Als hij iets later bij de uitgang van de fabriek komt merkt Ethan dat hij de deur niet open krijgt. Plots vliegen er allerlei stukken metaal in het rond. Het is Heisenberg. Ethan probeert op hem te schieten, maar dit heeft geen enkel effect. Heisenberg zegt dat hij geen tijd heeft voor spelletjes, dat hij een opstand moet leiden. Hij blokkeert de uitgang van de fabriek en smijt Ethan terug de diepte in.

Het kost hem deze keer aanzienlijk minder moeite om een uitgang te vinden. Via een ventilatieschacht weet Ethan een weg naar een ondergrondse garage te vinden. In deze garage treft hij tot zijn grote verbazing Chris aan. Chris is kwaad op Ethan. Volgens hem loopt Ethan namelijk alleen maar in de weg. Ethan weet niet wat hij hoort. “Jij vermoordde mijn vrouw eikel!” Chris antwoordt met de vraag of Ethan werkelijk denkt dat hij Mia zou vermoorden. Dat was Mia niet. Het was Miranda. Miranda is een BOW die haar uiterlijk veranderde en zich voordeed als Mia. Ze overleefde ook dat Chris haar neerschoot en die is nu hier om de klus af te maken. Ethan vraagt waarom hij hem dat niet meteen vertelde. Chris antwoordt dat hij wist dat Ethan anders mee wilde doen en dat dit werk lastig zat is zonder burgers die in de weg lopen. Ethan vraagt waarom hen, wat er gaande is en Chris antwoordt dat hij hem inderdaad uitleg schuldig is en hij begint zijn verhaal.

In het kort komt het erop neer dat Miranda gestoord is. Dit dorp en alle monsters die erin wonen is haar levenswerk. Een of ander experiment met de schimmel waar Ethan zo bekend mee geworden is in Louisiana. Het lijkt erop dat hij gewoon niet aan de nachtmerrie kan ontkomen, dat hij niks kan doen, maar daar is Chris het niet mee eens. Chris draagt Ethan op om de lift naar boven te nemen en zich schuil te houden totdat hijzelf klaar is met het planten van explosieven in de fabriek. Daarna gaan ze met zijn beiden achter Miranda aan om Rose te redden.

Terwijl Chris terug de fabriek in gaat om de explosieven te planten neemt Ethan de lift naar boven. Chris heeft voordat hij de fabriek in ging een miniatuurtank gerepareerd met als doel om dat tegen Heisenberg te kunnen gebruiken. De tank is gemaakt van een composietmateriaal dat Heisenberg niet kan beheersen. Ethan besluit het ding mee te nemen om wraak te kunnen nemen op de laatste lord.

Eenmaal boven wacht Heisenberg hem al op. Hij heeft zijn volledige kracht losgelaten en is veranderd in een enorm, metalen monster. In de achtergrond gaat de fabriek van Heisenberg de lucht in en dat maakt hem razend. Hij valt Ethan aan, maar die maakt goed gebruik van de tank en na een intense strijd gaat het metalen monster met een flinke explosie neer. Ethan’s telefoon gaat over. Het is Chris die wil weten wat die explosies waren. Ethan vertelt hem dat hij Heisenberg heeft uitgeschakeld en dat hij nu achter Miranda aangaat. Chris draagt hem op om te wachten, maar het mag niet baten. Ethan hoort een baby huilen en ziet Mia op zich af komen. Het is Miranda. Ze vraagt of hij zich Eveline nog herinnert. Rose is haar opvolger, de ultieme versie en Miranda wil haar hebben. Ze zal herboren worden als haar dochter. Ethan is woedend. “Ze is mijn dochter, niet de jouwe!”. Miranda vraagt hem hoe Rose zo bijzonder geworden is. Zou het door haar ouders komen? Vooral Ethan is volgens Miranda een bijzonder geval, maar ze heeft alles over hem nu wel ontdekt en zijn tijd als proefkonijn zit erop. Ze heeft het nog niet gezegd of ze heeft zijn hart al uit zijn borstkas gerukt. Ethan ziet nog net hoe ze het vermorzeld en valt op de grond neer.

Een paar uur later

Chris brengt een tussentijds rapport uit over de missie aan zijn manschappen. Hij verteld dat ze een dag eerder Miranda geprobeerd hebben uit te schakelen, maar dat ze hier niet in geslaagd zijn. Dat ze omdat Miranda Ethan geïnfecteerd zou kunnen hebben hem en Rose tegen hun wil meegenomen hebben. Dat Miranda tijdens het transport weer ontwaakte en ontsnapte en dat toen Chris op de plaats van het ongeval kwam Ethan, Rose en Miranda al weg waren. Ook verteld hij dat Miranda Ethan gedood heeft en dat hij haar hiervoor zal laten boeten. Drie jaar is hij al bezig om de situatie met de schimmel op te lossen. Zodra hij Miranda uitgeschakeld heeft zal het eindelijk voorbij zijn. Samen met zijn mannen gaat Chris richting het dorp. De missie is duidelijk. Miranda uitschakelen en Rose redden. Terwijl ze op het dorp afgaan zien ze enkele militaire voertuigen in de lucht. Het is de BSAA. Chris vraagt zich af wat ze hier doen, maar laat zich niet afleiden en vervolgt zijn weg naar het dorp.

Iets dichterbij het dorp laat een van zijn mannen Chris iets zien door de scope op zijn wapen. Het is iets dat lijkt op een enorme, teerachtige boomwortel. Het gevaarte blokkeert de weg vooruit, maar lijkt dit ook bewust te doen. Ze zien een van de helikopters van de BSAA die de wortel nadert. Slechte keuze, want het voertuig wordt als een papieren vliegtuigje uit de lucht geslagen. Het team heeft dit fenomeen eerder gezien. Eveline produceerde dit spul in Louisiana en het wordt ‘mutamycete’ genoemd. Chris zegt dat Miranda zich waarschijnlijk achter de mutamycete bevindt en dus wordt het uitschakelen van de schimmel het doel.

De weg naar de schimmelwortel toe leidt dwars door het dorp, maar dit zit vol met Lycans. Chris en zijn team weten ze echter handig uit te schakelen en de mutamycete te bereiken. Ze weten het gevaarte op te blazen en zo een weg naar de ondergrondse grotten te vinden die bewaakt werden door de helse schimmel.

Een van zijn manschappen brengt Chris op de hoogte dat ze een monster van de mutamycete vergeleken hebben met een monster uit Louisiana. Er zijn geen sporen te vinden van het E-series virus van Eveline. Dat betekent dat dit de bron van de schimmel is. Chris denkt dat de megamycete, de bron, zich in de ondergrondse grotten bevindt. Hij draagt zijn team op om de wacht te houden terwijl hijzelf de grotten afdaalt om op zoek te gaan naar de megamycete en Miranda.

In de grot wordt Chris opgewacht door een enorme kruising van een Lycan en de mutamycete. Het wezen is vastbesloten om hem tegen te houden en Chris moet vechten voor zijn leven. Gelukkig zit er een opening in het dak van de grot en vandaar krijgt hij hulp van zijn mannen. Niet lang daarna gaat het monster neer en kan Chris zijn weg weer vervolgen.

Vrij snel hierna vindt hij de megamycete, de bron van alle ellende. Chris plaatst een flinke hoeveelheid explosieven op de wortel. Volgens hem genoeg om het hele dorp ook de lucht in te blazen, maar eerst moet Miranda uitgeschakeld worden. Een van zijn teamgenoten vertelt hem over de radio dat hij bij de ceremoniële plek van het dorp is aangekomen en Miranda in het vizier heeft, maar Chris draagt hem op te wachten. Terwijl hij onderweg gaat naar zijn teamgenoot zegt die dat ze Ethan het plan hadden moeten vertellen. Chris voelt zich schuldig en antwoordt dat daar geen tijd voor was en dat ze niet verwacht hadden dat Miranda zo snel zou reageren. Zijn soldaat stemt in, maar toch hadden ze het hem moeten vertellen. “Ja”, zegt Chris terwijl hij de grot verlaat.

Zijn weg uit de grot brengt hem naar een verborgen laboratorium. Hier heeft Miranda al haar onderzoek gedaan naar de ‘Cadou’. Hij vindt documenten waaruit blijkt dat ze geëxperimenteerd heeft op Lady Dimitrescu, Donna Beneviento, Moreau en Karl Heisenberg. Allemaal om een geschikt lichaam te vinden om haar gestorven dochter weer in tot leven te wekken, maar hoewel vooral Heisenberg ontzettend veel potentieel vertoonde werden ze allemaal ongeschikt verklaard. Verder weet Chris ook een brief te vinden van niemand minder dan Ozwell E. Spencer, de oprichter van het bedrijf Umbrella. Spencer heeft een flinke tijd in het dorp doorgebracht samen met Miranda. Hij schrijft dat hoewel hij veel geleerd heeft van Miranda hun visie voor de wereld toch te veel verschilt. Hij heeft besloten om een bedrijf op te richten met de naam Umbrella, naar het logo van Miranda’s voorvaderen dat hij in het dorp heeft gezien, met als doel om een virus te ontwikkelen om de wereld te veranderen en dat hij de basis voor dit virus in Afrika gevonden heeft. Hij hoopt dat Miranda ook ooit haar doel weet te verwezenlijken.

Terwijl hij nog van de schok van deze ontdekking bijkomt vindt Chris een gevangeniscel. Hij gelooft zijn ogen niet als hij ziet wie daar gevangen in zit. Het is Mia. Vlug vraagt hij zijn mannen waar Miranda op dit moment is, maar die is nog altijd op de ceremoniële plek in het dorp. Het is dus geen truc, het is echt Mia Winters. Ze vertelt hem dat ze gevangengenomen is en dat er op haar geëxperimenteerd is. Wanneer Chris weg wil lopen, achter Miranda aan, eist ze dat hij haar antwoorden geeft. Hij zou hun beschermen en veilig houden, dus wil ze nu weten waar haar man en dochter zijn. Chris verteld haar dat Ethan weg is. Dat hij hem niet kon redden, maar dat hij Rose nog wel kan redden. Mia vraagt hem wat hij bedoelt met: hij is weg. Chris zegt dat Ethan dood is, dat Miranda hem vermoordt heeft en dat ze nu moeten vertrekken om het dorp te vernietigen. Mia zegt hem dat hij er naast zit. Wat ze hem nu gaat vertellen heeft ze altijd geheim proberen te houden. Ze zegt dat Chris niet begrijpt hoe bijzonder Ethan is.

Ondertussen

Ethan ligt met zijn gezicht in de sneeuw wanneer hij wakker wordt. Hij vraagt zich af wat er gebeurt is en hoort een meisje lachen. Hij kijkt om zich heen, maar ziet niemand. Hij vraagt zich af wat er met zijn lichaam aan de hand is. Plots ziet hij een meisje. Het is Eveline, maar dat is niet mogelijk. Eveline stierf in Louisiana. Ze zegt tegen Ethan dat hij dood is. Ethan denkt even na en herinnert zich dan Miranda, maar volgens Eveline was het niet Miranda die hem gedood heeft. Ze vraagt hem of hij niet vreemd vond, dat hoe vreselijk hij ook gewond raakte, hij altijd weer genas. Drie jaar geleden, in het huis van de Baker’s in Lousiana, daar is hij gestorven. Vermoord door Jack. Hij zou niet eens meer rond moeten lopen. Ethan verteld haar dat ze de rambam kan krijgen. Als hij niet leeft, wat is hij dan? Hij kijkt naar zijn hand. Hij ziet dat zijn hand bedekt is door een zwarte schimmel. Eveline zegt hem dat zijn hele lichaam niks meer is dan de schimmel en dat hij zijn familie nooit meer kan zien. Maar Ethan weigert dat te geloven en zegt dat hij zijn dochter nog moet redden en met een uiterste krachtsinspanning ontwaakt Ethan uit de droomachtige wereld.

Terwijl hij om zich heen kijkt hoort hij een bekende stem. Het is Duke. “Eindelijk wakker? Je had een nachtmerrie”. Ethan ziet dat hij achterin de huifkar van Duke ligt. Duke zegt dat zijn gevecht met Heisenberg een waar spektakel was, maar dat niemand had verwacht dat Miranda zichzelf zou laten zien. Ethan vraagt hoe lang hij bewusteloos is geweest. Volgens Duke is het inmiddels bijna ochtend, dus een behoorlijk aantal uren. Ethan vraagt Duke of hij hem een plezier wil doen en hem naar Miranda kan brengen. Duke antwoordt dat hij al zoiets dacht en dat ze al onderweg zijn. Ze zullen er snel zijn. Hij vraagt Ethan of hij het echter wel zeker weet, of hij de confrontatie wel aan wil gaan, want zijn lichaam begint nu al uit elkaar te vallen. “Ja”, antwoordt Ethan en Duke zegt dat het een domme vraag was. Kort hierna arriveert het tweetal. Duke vraagt of Ethan er klaar voor is. Hij kan niet meer terug naar zijn oude leven. Ethan zegt dat hij er klaar voor is. Hij moet wel en stapt uit het voertuig.

Ernstig verzwakt strompelt Ethan richting de ceremoniële plek waar Miranda is om Rose van haar te redden. Hier aangekomen ziet hij dat Miranda Rose in haar handen heeft en hij schreeuwt naar Miranda dat ze hem zijn dochter terug moet geven. Miranda is verbaasd hem te zien. Zijn lichaam is klaarblijkelijk niet normaal. Ze weigert hem echter zijn dochter terug te geven. Plots klinkt er een schot en Miranda wordt in haar hoofd geraakt. Het is Chris en hij roept naar Ethan dat hij Rose moet grijpen. Dit probeert hij, maar Miranda transformeert, gebruik makend van de mutamycete.

Miranda is vastbesloten om Rose te houden en valt Ethan aan. Ze zegt dat als ze Rose laat fuseren met de megamycete haar eigen dochter eindelijk weer tot leven zal komen. Ethan is vastberaden om dit te voorkomen en dat maakt Miranda woedend. Zijn tijd zit er toch al op, dus waarom nog al die moeite. Het monster blijft maar aanvallen, maar Ethan weet op de een of andere manier de gestoorde Mother Miranda te vermoorden. Terwijl haar lichaam uit elkaar valt hoort Ethan een kind huilen. Het is Rose. Zijn dochter ligt op de plek waar Miranda net uit elkaar viel. Vlug pakt hij zijn dochtertje op en sluit haar in zijn armen. Zijn lichaam is echter op. Zijn hand valt uit elkaar en Ethan valt op zijn knieën.

Op dat moment weet Chris hem te bereiken. Hij zegt tegen Ethan dat hij vol moet houden, dat het bijna klaar is. Terwijl Chris echter om hem heen kijkt ziet hij de megamycete groeien. Hij grijpt Ethan en Rose en ze zetten het op een lopen, zo snel ze kunnen. Chris zegt dat er een bom in de megamycete zit die krachtig genoeg is om het monster en het hele dorp op te blazen. Als hij de schakelaar indrukt kunnen ze dus niet in de buurt zijn. Ethan kan echter niet meer. In een uiterste poging hem te motiveren om door te zetten vertelt Chris hem dat Mia nog leeft. Ethan vraagt hem om Mia te zeggen dat hij van haar houdt. Chris wil van niks weten en zegt dat hij dat zelf maar moet zeggen, maar Ethan duwt Rose in zijn armen. Hij vraagt Chris om haar te beschermen, om haar te leren om sterk te zijn en grist de schakelaar voor de bom uit zijn handen. De megamycete blijft groeien en scheidt het drietal van elkaar. Ethan keert om en loopt terug naar de kern van het schimmelwezen, Chris en Rose achterlatend. Chris zet het met Rose in zijn armen op een lopen, terug naar Mia en naar de voertuigen die hen uit het dorp zullen brengen.

Hij weet de helikopter te bereiken en geeft Rose aan Mia en beveelt de bemanning om op te stijgen. Mia wil weten waar Ethan is. Hij zou hen nooit verlaten namelijk, maar terwijl de helikopter opstijgt klinkt er een enorme explosie en het hele dorp onder hen gaat de lucht in. Mia wil weten wat er gebeurt is. Chris, overmand door emoties, vertelt haar dat Ethan achter is gebleven zodat zij konden ontsnappen.

Dan roept een van zijn mannen Chris bij zich. Ze hebben uitgevonden wat de BSAA in het dorp deed. Ze hebben geen soldaten gestuurd maar B.O.W.’s. Chris is woedend en geeft het bevel om koers te zetten richting het Europese hoofdkwartier van de BSAA. Iemand zal hier voor moeten boeten.

Epiloog

Een volwassen Rose zit in de bus. Ze heeft net haar favoriete boek, The Village of Shadows’, uitgelezen en kijkt nu naar een moeder met haar zoon die een levendig gesprek hebben over of ze de maan aan kunnen raken of niet.

Ze stapt uit bij een kerkhof met een bos bloemen in haar handen. Niet veel later legt ze dit neer bij het graf van haar vader en wenst hem een fijne verjaardag. Achter haar stopt een zwarte auto. “De plicht roept. Ik hou van je”.

Ze loopt naar de auto waar een man is uitgestapt. Hij zegt dat ze een situatie hebben waarbij ze de hulp van ‘Eveline’ nodig hebben. Rose grijpt de man bij zijn keel en zegt hem woedend om haar nooit weer zo te noemen. De man zegt geschokt dat het maar een grapje was, maar Rose is bloedserieus. Ze zegt hem dat hij haar dingen kan laten zien waarvan zelfs Chris niet weet dat ze dat kan. Ze laat hem los en stapt in de auto. Via zijn oortje hoort de man dat ze Rose onder schot hebben. Hij geeft het bevel om terug te trekken, hij heeft de situatie onder controle. Het is nog maar een kind.

Rose baalt van zichzelf. “Lekker kalm gebleven Rose”, zegt ze tegen zichzelf. De man stapt ook in. “Je lijkt veel op hem”. Rose antwoordt dat ze dat weet en het tweetal rijdt weg.

Korte review

Resident Evil: Village gaat verder waar het vorige deel ophield. Het verhaal is gaaf, de gameplay werkt lekker en man, wat ziet alles er gestoord goed uit zeg! Het verhaal met Ethan lijkt nu afgelopen en ik ben dan ook ontzettend benieuwd naar wat Capcom nu weer gaat verzinnen. Village is in elk geval in één klap mijn favoriete Resi-titel geworden… ok, gedeeld met deel 2 dan. Mocht je meer willen weten, lees dan ook zeker even de uitgebreide review van Resident Evil: Village.

Dit was hem dan. Het laatste verhaal van deze feature. In elk geval totdat deel 9 uitgebracht wordt.