Het zwarte gat van een oude gamer

Vroeger was alles beter bla bla bla, ouwe zeur! Of toch? Ik zal het maar eerlijk toegeven, ik ben in het zwarte gat beland iets wat voetballers bekend in de oren moet klinken. Wat is dat zwarte gat en hoe kan ik daar nu in beland zijn geraakt? 

Toen ik acht jaar geleden de Xbox 360 voor de eerste keer aanslingerde, ging er een wereld voor mij open. Het was alsof Bill Gates zelf de rode loper uitgooide en zei:  Welkom Martin in mijn magische gamewereld, waar je eindeloos kan gamen met vrienden en waar je door Amerikanen en Fransen verrot gescholden wordt. Wow, dit was deze onschuldige boerenjongen niet gewend. Ik was natuurlijk al lang geleden ontmaagd in de gamewereld door Nintendo maar online gamen, dat kende ik niet.

Mijn eerste stappen zette ik met games als COD 3 en PGR, lekker samen spelen en dit deed ik net zolang tot dat mijn vader zwaar geïrriteerd in de deuropening stond om te vertellen dat ik nu echt moest stoppen, het ging tenslotte om zijn nachtrust. Dat ik dan stiekem fluisterend verder gamede, wist hij niet. We waren goed in COD 3, heel goed en het feit dat wij, “ondanks dat wij altijd met dezelfde groep speelden” geen clan waren die trainden maar toch de meeste andere keihard afmaakten, was de kers op de taart voor mij.

In die jaren bleven de opgebouwde vriendschappen bestaan en gingen we zelfs samen dingen ondernemen. We gingen airsoften, maar ook naar concerten en evenementen zoals de Nacht van Assen. Ik had zat vrienden maar deze mannen, waar ik elke avond victorie mee behaalde, waren toch ook erg speciaal. Zo speciaal dat zij gewoon op mijn bruiloft tussen mijn niet-gamenden vrienden bier aan het drinken waren. De week daarvoor hadden wij mijn vrijgezellige bestaan, zuipend afgesloten.

De kentering van deze vriendschap kwam eigenlijk met de komst van de Xbox One. Het was dus niet het feit dat sommige gasten een kind,vrouw of drukke baan hadden gekregen, nee, het was de Xbox One. Ik ging met een aantal vrienden direct over. De Xbox One werd in Duitsland opgehaald. Omdat andere vrienden het geld niet hadden, moesten zij wachten. Ik ging best ver om hen over te halen. Ik heb zelfs op een verjaardag van een vriend geprobeerd, een Xbox One voor hem bij elkaar te sprokkelen. Met als eindresultaat 200 euro. Helaas niet genoeg.

Toen een jaar later de meeste gasten uit ons 360 tijdperk ook een Xbox One hadden aangeschaft, bleef het verschil bestaan. Dat is jammer maar aan de andere kant, misschien ook verfrissend. Nieuwe mensen kwamen. Zo heb ik met het beginnen van deze website veel nieuwe mensen leren kennen. Toch ben ik in het zwarte game gat beland.

Hoe kan dit? En wat is het precies? Dat zal ik jullie vertellen. Elke avond kom ik rond elf uur online, dit doe ik al acht jaar lang, met uitzonderingen daar gelaten. Vaak gingen we dan tot 1 uur gamen en soms liep het nog wel eens uit tot diep in de nacht. De term Vrijdagavond gamenight is niet voor niets uitgevonden. We deden dan vooral multiplayer spellen. De COD en FIFA discs hebben slijtage plekken van het vele game. En laat ik nu net deze spellen zo ongelofelijk ruk vinden de laatste twee jaar. Mijn Xbox One vrienden hebben hetzelfde. Bij gebrek aan beter zochten wij allemaal naar vervanging. Zo hebben wij Titanfall geprobeerd, natuurlijk weer FIFA (elk jaar trappen we er weer in) en COD. Het meest succesvol voor de multiplayers waren dit jaar Destiny en Diablo. Laten dit nu net de games zijn die niet over een geweldige competitieve multiplayer map beschikken. Hetgeen waar ik mijn winnaarsmentaliteit dus niet op kan botvieren.

Ik ging meer singleplayer games doen. Daar heb ik ook veel plezier mee gehad. Ik noem een Sunset Overdrive, niet voor niets mijn game of the year. Ik noem een Dragon Age, wat een spel! En een lust voor het oog. Maar geen goede multiplayers. De bestaande multiplayers zijn eenheidsworsten. Misschien leuk voor de jonge gasten die vroegah, toen alles beter was niet hebben meegemaakt.

Het zwarte game gat heeft ook zo zijn voordelen, vooral mijn vrouw is blij. Ik zit braaf elke avond op de bank een serie met haar te kijken. Vele series hebben de revue al gepasseerd, Ik noem een Prisonbreak, Breaking Bad en vele andere hebben wij samen gekeken. Ik lig braaf elke avond om 12 uur in mijn nest, samen knuffelen. HELP!! dit hoort een gamer niet te doen. Stinkend, vretend, lachend en zuipend op de bank. Dat wil een gamer. Epische gameavonden, Amerikanen verslaan, arrogante Fransen uitlachen en je vooral een liesbreuk lachen om de legendarische avonturen van je gamevrienden. En die vertellen ze, dingen die het dag licht niet kunnen verdragen. Dat is wat ik mis. Slapen kan altijd nog, sleeping is for wimps!

Vorige week kreeg ik een mail van Dennis de Bruijn van 2K. We mogen vanavond Evolve komen spelen op het hoofdkantoor van Microsoft. Het belooft een epische avond te worden: de game, pizza en, wat Dennis nog niet weet, een vriend mee die de prijsvraag heeft gewonnen. Die vriend neemt mijn broer mee. Dus drie van de nog overgebleven vriendengroep gaan deze avond meemaken. Ik zeg: Dennis, sleep het bier en de pizza’s maar aan. Ik heb een stille hoop dat Evolve mij weer uit het zwarte game gat gaat trekken. Het is tenslotte een goede multiplayer. Ik hoop op lol en lots of fun.

Groeten Martin