Over een aantal dagen sluiten we het jaar 2020 af, de hoogste tijd voor een terugblik. Welke games uit 2020 zijn mij het meest bij gebleven? En welke games sloegen de plank volledig mis? In dit artikel mijn tops en flops van afgelopen jaar.
In vele opzichten was 2020 een bijzonder jaar. Meer dan ik de afgelopen 20 jaar heb meegemaakt was gamen het middel waarmee mensen een escape hadden om even uit de verstikkende werkelijkheid die de pandemie met zich mee bracht te ontsnappen. Ook zijn online gaming en de verschillende gamecommunity’s meer dan voorgaande jaren plekken geworden om, in tijden van social distancing, toch met elkaar in contact te blijven. Hoe? Door het natuurlijk over games te hebben en alles wat daar mee te maken heeft. En op dat vlak was 2020 een vruchtbaar jaar. Tientallen games werden uitgegeven, maar minstens zo veel games werden ook door allerlei omstandigheden uitgesteld. Grote evenementen werden afgelast en verschenen in online varianten op Twitch, wat zorgde voor de nodige avondjes kijkplezier. En dan was er natuurlijk de lancering van de nieuwe generatie consoles, xCloud, Cloud Gaming en een alsmaar groeiende Game Pass. Laat ik eens beginnen met de game van 2020 die me het meest bij is gebleven.
Tops van 2020: Tell Me Why
Als fan van de DONTNOD games heb ik afgelopen jaren niets te klagen gehad. In 2019 stond Life is Strange 2 in mijn Tops en Flops genoemd. Het meesterwerk van de Franse ontwikkelaars kwam echter in het jaar 2020 uit. Tell Me Why vind ik de beste verhalende game die ik dit jaar gespeeld heb. Misschien wel de beste verhalende game van de afgelopen jaren.
In de review van Tell Me Why die ik voor XBNL schreef heb ik al uitvoerig beschreven waarom deze game voor mij een topper is. In Tell Me Why hebben de ontwikkelaars verhaalvertelling in games naar een hoger niveau getild. De sfeer in de game is geweldig. Het Alaska in Tell Me Why ademt sfeer en het dorp waarbinnen de game zich afspeelt is bijzonder levendig en gedetailleerd neergezet. Alle scenes in het dorpje geven iets weer van de geschiedenis van het dorp en de characters daarbinnen. De verhalen worden verdiept door de verschillende dingen die in de wereld te vinden zijn, de dialogen met NPC’s en de interne dialogen van de characters. De wereld voelt heel authentiek en coherent aan.
Sterk in Tell Me Why vind ik ook de wijze waarop de ontwikkelaars de feilbaarheid van het menselijk geheugen als gameplayelement hebben weten te verwerken. In Tell Me Why speel je met een tweeling die verschillende plekken bezoeken waar ze opgegroeid zijn. Zij delen fijne en kwetsbare herinneringen met elkaar. Onderdeel van de gameplay is te achterhalen wat er op specifieke plekken gebeurd is en over de eventuele verschillen in de herinneringen tussen de tweeling te besluiten. Het is DONTNOD goed gelukt om mij als speler meer dan eens het gevoel te geven onderdeel van de verhaalvertelling uit te maken en deze deels zelf te bepalen.
Tell Me Why is voor mij een game waarvan ik moeite heb deze uit te spelen, omdat het verhaal dan stopt en daarmee voor mij het boek ook sluit. Tell Me Why is voor mij een game die het, in de weken na deze gespeeld te hebben, nagenoeg onmogelijk maakt om echt van andere games te kunnen genieten. Een handje vol games hebben dit effect op mij en ik zou iedereen van harte aan willen bevelen een game als Tell Me Why eens een kans te geven.
Flops van 2020: Bleeding Edge en Disintegration
Het jaar 2020 ging ook met dompers gepaard, genaamd: Bleeding Edge en Disintegration. Het zijn niet de slechtste games die ik dit jaar gespeeld heb. Het zijn de games waar ik (veel) meer van had verwacht en die absoluut niet goed uit de verf zijn gekomen.
Zowel van Bleeding Edge als van Disintegration heb ik voor XBNL een review geschreven. Hoewel de games het nodige van elkaar verschillen, zit er in de bittere nasmaak de nodige overlap. In de eerste plaats functioneerde de games ten tijde van de release heel matig. Beide games werden geplaagd door bugs, crashes en performance problemen over de gehele linie. In beide games vond ik het tempo veel te traag en de characters waarmee je speelt vond ik weinig aan. De maps oogde bij beide games inspiratieloos, voelde leeg of te groot en onoverzichtelijk.
Enfin, mijn kritieken van beiden games heb ik al uitvoerig beschreven. Vrij snel na release heb ik de games dan ook niet meer aangeraakt. Inmiddels hebben de ontwikkelaars van Disintegration de stekker er uit getrokken en is de online multiplayer uit de game gehaald. Hoe het Bleeding Edge vergaat weet ik niet. In juli las ik dat de game slechts tientallen gelijktijdige spelers op Steam had. Ik hoor er verder niemand over en zie er ook niets meer van voorbij komen. Het zal mij dan ook niet verbazen als in 2021 ook voor deze game het doek valt.
Tops op andere platformen: Ghost of Tsushima & Animal Crossing
Hoewel dit een Xbox platform is, wil ik toch graag van de gelegenheid gebruik maken om twee games van andere platformen in het zonnetje te zetten. Uiteindelijk draait het namelijk om een toffe game ervaring en is het platform waarop je deze speelt ondergeschikt. Bovendien gaat het om mijn persoonlijke Tops en Flops van 2020 en daar horen ook andere platformen bij.
Als ik het dan over bijzondere game ervaringen in 2020 heb dan staat Animal Crossing heel hoog op mijn lijstje. Animal Crossing kwam vlak voordat de 1e coronagolf het land door raastte uit. Sterker nog, als ik het me goed herinner dan werd de game enkele dagen eerder door winkelketens uitgegeven. Want de winkels gingen dicht en men wilde wel graag de miljoenen pre-orders kunnen leveren. Met dank daarvoor! Want wat heb ik van deze game genoten. Terwijl de wereld op slot ging, stond er in alle ellende een game op waar je samen met anderen op een tropisch eilandje een nieuw bestaan op kon bouwen. De onbedoelde perfecte timing van de release van Animal Crossing zal niet makkelijk te overtreffen zijn. Ik heb me enorm vermaakt met de eenvoud die Animal Crossing biedt. Het verkennen van eilandjes, bouwen aan woningen en winkels en heerlijk de farmer uithangen. Love it!
Ghost of Tsushima is de beste game die ik in 2020 op de Playstation gespeeld heb. Een sterk verhaal in een prachtige en sfeervolle wereld waar veel te ontdekken is. De gameplay was enigszins repetitief en het concept dat de ontwikkelaars van Ghost of Tsushima brachten is mijns inziens weinig origineel. Maar deze twee kritieken vallen in het niets bij al het moois dat de game te bieden heeft. De characters, voice-acting en verhaalvertelling zijn erg sterk neergezet. En hoewel ik nog nooit in Japan geweest ben (en het dus ook niet kan vergelijken), heb ik toch het gevoel gehad op een buitenlandreis geweest te zijn. Heerlijk op mijn paard in mijn samoerai outfit door de bergen, met de kersenbomen op de achtergrond vol in bloei. De photo mode draaide overuren.
Honorable Mentions: Ori and the Will of the Wisps & Sea of Thieves
Mijn topper van 2020 is Tell Me Why. De andere games, waaronder Ghost of Tsushima en Animal Crossing, staan in willekeurige volgorde en worden door Ori and the Will of the Wisps en Sea of Thieves vergezeld. Deze games tezamen kun je als mijn top 5 van 2020 zien.
Ori and the Will of the Wisps biedt voor mij de ultieme platform ervaring. Een emotioneel en meeslepend verhaal, verpakt in een visueel indrukwekkend vormgegeven wereld. Het leveldesign is ook in deze Ori weer briljant te noemen. Waar Ori echter in uitblinkt is de gameplay. De platformelementen zijn uitdagend en enorm gevarieerd. Je begint met weinig skills en gaandeweg leer je allemaal nieuwe skills en ontvouwt zich een enorm verdiepende en complexe wereld. Een wereld waar veel te verkennen is en waar het heerlijk is om doorheen te torpederen, dashen en klimmen. Een must play. Ori moet je ervaren hebben!
En dan tot slot. Sea of Thieves. De game waar ik in 2020 een slordige 500 uur in gestoken heb. Diegenen die onze wekelijkse podcast luisteren of de recent gepubliceerde 1000 dagen review gelezen hebben, kennen mijn enthousiasme voor deze piratengame inmiddels wel. Ik zal er dus niet te veel over uitweiden. Er wordt mij immers al verweten dat ik een undercover PR-agent van Rare ben. In ieder geval is Sea of Thieves de game waar ik in 2020 het meest plezier aan beleefd heb. Soms alleen, maar veelal samen met anderen uit onze Discord groep. Ik twijfel er niet aan dat deze game ook in 2021 nog vele uren gespeeld gaat worden en dat ik wederom vele (sterke) verhalen in het nieuwe jaar met jullie zal delen.
