Sodeknetters, alweer een jaar voorbij! Dat betekent dat het weer tijd is om te kiezen. Wat was het beste dat ik gespeeld heb het afgelopen jaar, wat het slechtste. Een aantal van mijn mederedacteurs gingen mij al voor met hun lijstjes, maar bij deze dan de mijne.
Het was voor mij lastig kiezen dit jaar. Zeker aan het begin van dit jaar kwam er een boel uit waar ik mij uitstekend mee vermaakt heb en ook aan het einde kwamen er nog een paar games uit waar ik enorm veel tijd in gestoken heb. De flops had ik zo gekozen, maar jongens en meisjes, die topper. Die ene, absolute winnaar. Dat viel niet mee. Gelukkig wordt er dit jaar volop vals gespeeld voor wat betreft het kiezen van een topper en daar doe ik dan ook dankbaar aan mee.
De flop van 2019
Ik begin met mijn flop van het jaar. Waarom? Ik moet toch ergens beginnen. Ik heb best een aantal titels gespeeld die gewoon niet tof waren. Niet werkende besturing, animaties die zo soepel als een baksteen waren, bugs. Allemaal shit die je niet wilt zien in een game. Twee van die titels waren indie-titels. De eerste van die twee is Everreach: Project Eden die helaas gewoon erg tegenviel en de andere is Conarium. Games die op papier wel tof zijn, maar waar dit er in de praktijk niet helemaal uit kwam. Geen van beiden is echter dé flop van 2019. Die eer gaat wat mij betreft namelijk naar WWE 2K20.
De game zat vol bugs, had lelijke graphics, rare physics en heeft achteraf misschien wel een te hoog cijfer gekregen. Dat de game op het laatste moment nog van ontwikkelaar gewisseld is mag geen excuus zijn. Als een product niet klaar is om uitgegeven te worden, dan moet je misschien maar eens een jaar overslaan, maar probeer dat een uitgever en aandeelhouders maar eens uit te leggen. Tel daar nog bij op dat de ander genoemde titels gemaakt worden door teams van ongeveer 5 man sterk en het budget van een Bounty en WWE 2K20 is de terechte winnaar van de minst gewilde titel Flop van 2019.
De tegenvaller van 2019
Dan de tegenvaller van het jaar. Een categorie die we ooit bedacht hebben voor de game die niet per sé geflopt is, maar waar we wel meer van hadden verwacht. Voor mij is dat dit jaar RAGE 2.
RAGE 2 was echt niet een hele slechte game. Sterker nog, ik heb weinig shooters gespeeld dit jaar die lekkerder knalden dan deze, maar ik had er gewoon veel meer van verwacht. Ik mocht tijdens de Gamescom van 2018 een dikke twintig minuten met de game aan de slag en ik vond het supervet. Snelle actie, vette powers en een hoop chaos. Helaas bleek dit achteraf te gaan om een hoofdmissie uit de game en voelde de rest gewoon te leeg aan met net wat te vaak dezelfde vijanden en missies.
Kortom, geen flop, maar wel mijn tegenvaller van dit jaar. Ook omdat ik er zo veel meer van hoopte.
De net niet topper van 2019
Waar we voorgaande jaren nog de verrassing van het jaar hadden, daar wil ik die categorie dit jaar overslaan. Dit jaar was er voor mij geen game die ineens veel beter was dan ik va tevoren verwachtte. Ja, we hadden Apex Legends, maar die game ik maar een paar avonden geprobeerd en is daarna weer vergeten. Een andere game die ik veel langs zie komen als verrassing ligt nog op de stapel met games die ik nog moet spelen, A Plague Tale: Innocence, en daar kan ik dus nog weinig zinnigs over zeggen.Vandaar dat ik met een categorie kom waarin ik lekker veel kudo’s uit kan delen aan games die ik megavet vond en dus genoemd wil hebben, maar net niet mijn top van 2019 zijn.
Ik begin met Gears 5. In mijn eerste jaar als XBNL-redacteur was het Gears of War 4 die mijn game van het jaar was en ook Gears 5 was lang in de running voor diezelfde titel. De campaign, de dikke en lompe shooteractie, het was als Gears-fan weer genieten. Het mag dan niet dé topper van het jaar geweest zijn, maar zeker wel één van de toppers.
Een andere game die eigenlijk dezelfde titel verdient is Call of Duty: Modern Warfare. Het is lang geleden dat een game mij zo makkelijk terug weet te lokken naar ‘een potje multiplayer’ om er vervolgens de hele avond weer aan kwijt te zijn. Het schieten voelt heerlijk aan, het tempo en de controls zijn soepel, heerlijk. Alleen die verrekte campers overal. Er staat af en toe nog net geen tentje. Irritant tot op het bot, maar als je het je persoonlijke missie maakt om ze af te schieten stiekem ook wel weer vermakelijk.
Twee topgames dus die het net niet redden om mijn game van het jaar te worden, maar waar ik me wel ongelooflijk mee vermaakt heb.
De Topper(s) van 2019
Zoals ik eerder al aangaf was het kiezen van de Top van 2019 voor mij een hele moeilijke en ik wil hier dan ook valsspelen door eigenlijk gewoon twee games te benoemen. De eerste mag geen verrassing heten voor degenen die mij en mijn game-gewoonten een beetje kennen en is Resident Evil 2. Ondanks dat ik het origineel zeker twintig keer uitgespeeld heb wist deze Remake mij nog steeds te verrassen. De game is volledig gemoderniseerd, maar wist ook het bronmateriaal te respecteren en dat is heel erg knap. Ik kijk dan ook ontzettend uit naar de aankomende remake van deel 3.
Mijn andere topgame van 2019 is Ace Combat 7: Skies Unknown. Ik ben dol op vliegen en ik vind straaljagers de machtigste machines die je op deze wereldbol kunt vinden. In Ace Combat mag je zelf het luchtruim in met deze monsters en dat voelt heerlijk. Je kunt de meest dwaze stunts uithalen in je jacht op vijandelijke piloten, de missies zijn lekker gevarieerd en de muziek ondersteunt het heroïsche gevoel dat de game je geeft. Ook deze game heb ik inmiddels meerdere keren uitgespeeld en staat gewoon standaard op mijn Xbox geïnstalleerd.
Als ik met het mes op de keel een titel moet noemen (of als Rob als eindredacteur me boos aankijkt omdat hij die geniale afbeelding bovenaan het artikel in elkaar moet photoshoppen) kies ik voor Resident Evil 2, maar dat is dan vooral ook uit fanboyism.
Goed, dat was hem dan weer. Voor 2020 staat er ook alweer genoeg om naar uit te kijken, zoals bijvoorbeeld de remake van Resident Evil 3: Nemesis, Dragonball Z: Kakarot, Cyberpunk 2077 en de game waar ik nog het meest van allemaal naar uitkijk, The Avengers. Daarnaast mogen we ook los op de nieuwe Xbox, dus ook volgend jaar kunnen we onze lijstjes weer makkelijk vullen.
Rest mij tot slot alleen nog om jullie een fantastisch en gezond 2020 te wensen! Tot volgend jaar!
Bonus
Nog eentje dan? Ach vooruit, omdat ik toch al aan het valsspelen ben. Red Dead Redemption 2 was vorig jaar al mijn topgame, maar ik heb hem pas dit jaar uitgespeeld. Compleet vanaf het begin tot helemaal aan het einde en wat een wereldgame is dit zeg! De verhaalvertelling en ontwikkeling van personages in deze game is echt van hele grote klasse. Mijn complimenten Rockstar.
Zo, nu ben ik dan echt klaar. Ok, doei!
