Mortal Kombat, de reden van de ESRB rating. De haatopwekker bij azijnzeikers. Voer voor de pers in de jaren 90 en geliefd bij fighting game fans over de hele wereld.
Mortal Kombat bestaat op de kop af 23 jaar. Al 23 jaar lang veroorzaakt NetherRealm bange ouders en woedende pers. Veel te gewelddadig, dat is toch geen spelletje meer? Dat gaan kinderen naspelen hoor, dat is een slechte invloed op hen. Als je van de iets oudere garde bent dan herken je dit gelijk. In 1992 verscheen de eerste Mortal Kombat op de 16-bit consoles, met een heleboel huilende mensen als gevolg. Het was zo erg gesteld dat door Mortal Kombat er in 1994 een keuringsdienst in het leven is geroepen die we tegenwoordig allemaal wel kennen. De ESRB.
Al die fijne plaatjes op de covers van games komen van hen af. Zodoende kunnen ouders hun kinderen beschermen tegen de slechte invloeden van videospelletjes. Gelukkig waren de winkeliers hier in mijn tijd niet moeilijk in. Ik weet nog goed dat ik naar de Intertoys ging om Primal Rage te kopen, in guldens, je kent ze wellicht nog wel. Voor slechts ƒ 129,00, ik weet het nog goed. Er stond een mooie grote 18 op, met hartkloppingen ging ik naar de toonbank in de hoop dat ik het mee zou krijgen. Een ventje van 10 jaar oud was ik, met een vriendelijke glimlach kreeg ik het gewoon mee. Snel op het fietsje naar huis en spelen, ik snapte opeens waarom het cijfer 18 er op stond. De liefde voor het fighting genre was geboren. Killer Instinct volgde al snel en natuurlijk Ultimate Mortal Kombat 3.
Ultimate Mortal Kombat 3, ik speel het zo nu en dan nog steeds op mijn goeie ouwe SNES. Wat een heerlijk spel is dat toch. Voor die tijd (1996) ziet het er schitterend uit en het speelt lekker soepel. Urenlang tegen vriendjes uit de buurt gespeeld vroeger, wat een tijden waren dat. Zak chips, glaasje cola, oude beeldbuis televisie en gaan met die banaan. Alle torens spelen op alle moeilijkheidsgraden en natuurlijk tegen elkaar spelen. Meestal was dat Rain (ik) tegen een Sub-Zero of Scorpion, epische gevechten waar je helemaal in op ging. Stiekem natuurlijk bij een lokale gamewinkel achter in de Power Unlimited kijken wat de combo’s en Fatalities zijn. Met pen en papier er heen gaan en zo snel mogelijk alles over proberen te schrijven voor je de winkel uit getrapt werd. Ergens ligt dat papiertje nog, een beetje stof te vergaren in een verloren hoekje. Hopelijk vind ik dat vodje nog eens, ik moet eens een keer gaan zoeken.
Fast forward even naar 2011, toen kwam Mortal Kombat uit voor de Xbox 360 en PlayStation 3. Hier pakte ik het pas weer op, de andere delen heb ik bijna niet gespeeld. Op de Nintendo 64 een keertje bij een vriendje wat gespeeld. Ik meen dat dit Mortal Kombat 4 was. Op één of andere manier vond ik er verder niets meer aan. Maar goed, de reboot Mortal Kombat (eigenlijk Mortal Kombat 9), vond ik wel weer heel erg tof. Grafisch zag het er goed uit en het speelde weer lekker soepel. Online laat ik even buiten beschouwing, dat was best dramatisch. Wederom weer redelijk wat uren aan gespendeerd, niet zo hardcore als UMK3 maar toch. Deze week zag ik op het YouTube kanaal van fighting-game goeroe Maximilian een Boss Rage van Mortal Kombat 9. Challenge tower nummertje 300 op expert, man man man. Ze hebben er met drie man een uur of 8 over gedaan om dat klusje te klaren. Wat een helden, mij niet gezien.
Vorig jaar verscheen opeens een aankondiging van Mortal Kombat X, wauw! Die eerste trailer, wat zag dat er vet uit zeg. De PR hype machine werd gestart door NetherRealm, via Twitch werden wekelijks Kombat Kasts gestreamed. Elke keer één of twee nieuwe karakters die de revue passeerde. De PR hype machine werkte bij mij erg goed als oude fan kan ik je vertellen. Elke week keek ik trouw naar de Kombat Kast. Op Twitter volgde ik de tweets van Ed Boon en NetherRealm Studio’s op de voet. De Kollektors Edition dus maar gekocht, want als ik iets echt wil neem ik vaak een versie waar wat meer bij zit dan enkel de game. Dagen werden afgeteld, tot het uiteindelijk de 14de was. Eindelijk kon ik weer aan de slag met Mortal Kombat, heel die avond lekker bezig geweest met het leren van de karakters. En nog steeds trouwens, je kan met button bashen best een eindje komen, maar als je alle moves goed door hebt ben je bijna onverslaanbaar. Trainen trainen en trainen dus. Spiergeheugen kweken met vallen en opstaan. Hoeveel uren ik er nog aan ga spenderen kan ik nu moeilijk zeggen. Tot nu toe vermaak ik me prima met Mortal Kombat X, alles werkt naar behoren zonder gekke bugs of online lag. Wat mij wel gelijk opviel is dat Goro nogal overpowered is, een paar keer #punchwalk met wat kleine combo’s tussendoor en je tegenstander ligt in puin. Nu heb ik nog niet online tegen doorgewinterde spelers gespeeld, grote kans dat ik finaal word ingemaakt door een Sonja of Jax. We gaan het allemaal meemaken hoe het loopt met updates en tweaks. Binnenkort een volledige review van Mortal Kombat X door onze eigen Maarten, welk cijfer zal Maarten geven?
Ik ga snel weer spelen, finish him!
