Column: Games hoeven niet lang te duren, kort is soms best lekker

Op verschillende game websites en fora hoor en zie ik het steeds vaker, ‘de game duurt maar 12 uur’ of ‘waarom is iedereen al gekapt met spelen’, of ‘het wordt saai’. In de afgelopen 2 maanden heb ik The Witcher 3 uitgespeeld, maar ook Call of Juarez: Gunslinger. De ene game duurt 105 uur en de andere 5 uur. Maar is dat zo erg?

Na The Witcher 3 en CoJ: Gunslinger te hebben gespeeld, was ik er over uit: ‘Games hoeven niet veel speeltijd aan te bieden’. Misschien is The Witcher 3 wel een slecht voorbeeld, want hoewel de game lang duurt, verveelt het namelijk geen enkel moment. Een andere game, bijvoorbeeld de doorsnee japanse RPG, kan 80 uur duren, maar wordt soms ook langdradig. Je ziet allerlei kritieken op websites met ‘ik heb niet genoeg speeltijd voor die 60 euro’ (Mafia 2), verder niet kijkend naar kwaliteit. Of andersom ‘ik heb 60 uur gespeeld, maar het blijft eigenlijk hetzelfde’ (zoals Star Wars Battlefront, waar ik het zelf ook nog wel mee eens ben). Als Nederlanders willen we waar voor ons geld en in de digitale wereld kan je niet zo snel je game weer verkopen (eigenlijk gewoon helemaal niet). Ik zou nog een aparte column kunnen wijden aan het feit dat je digitale games niet moet pre-orderen en gewoon lekker moet afwachten of het wel je geld waard is, maar dat doe ik nu niet. Ik wil mij meer richten op de verschillende speeltijden van games en of de één per se beter is dan de ander, of indrukwekkender, omdat het meer speeltijd aanbiedt.

Hoe langer, hoe beter?

De één wil een avontuur van 80 uur, de ander wil in de avond gewoon even lekker een potje knallen. De één heeft kids die soms ook willen spelen, de ander is vrij om te spelen wanneer hij/zij wil. De één wil echt 50 uur in een spel stoppen, de ander is het zat na 15 uur. Denk bijvoorbeeld aan de Assassin’s Creed franchise. Gamers laten keer op keer weten dat ze meer van een spel verwachten of meer activiteiten of sidequests willen, zodat ze langer kunnen spelen. Dan krijg je dus van die schaamteloze pogingen van Ubisoft waar je nutteloze shit moet doen om jou bezig te houden. Wil je meer speeltijd? Ga dan maar lekker fucking veren zoeken op hoge torens met je nutteloze tijd. Ik heb dan ook regelmatig medelijden met de hoarders van deze wereld, mensen die per se alle achievements willen halen en de game 100% willen uitspelen. Heb je geen andere games liggen? Heb je niks beters te doen?

Ik ben zelf meer fan van games als Child of Light, die te vergelijken zijn met sommige liefdes. Kort van duur, maar het was leuk zo lang je ze had. Child of Light zat nog wel een goede 11 uur in voor mij en dat vind ik prima (ik stop de vergelijking met liefdes hier, anders wordt dit verhaal heel raar). Daarna leg ik de game weg, heb ik mijn lol er mee gehad en ga ik door naar de volgende (ok, ik was dus nog niet klaar met mijn vergelijking met liefdes). Ik snap het, de één heeft maar 60 euro per 2 maanden te spenderen aan een game (de jongere tieners onder ons) en wil dus lekker gamen, misschien met zijn/haar maatjes. Dan snap ik dat je voor een langere speeltijd gaat en dat je het onderste uit de kan wil halen. Multiplayer spellen zijn dan misschien de betere keuze. In games zoals Destiny kan je makkelijk 150 uur stoppen, maar de kans is groot dat je dan al duizend keer hetzelfde hebt gedaan. Hetzelfde geldt voor World of Warcraft, waarin ik mijzelf betrapte op elke dag hetzelfde doen zonder enige progressie, behalve meer goud dan. Oplossing, stop met WoW en speel spellen die in de tussentijd zijn uitgekomen, want er zijn er zoveel! Misschien is dat juist het punt anno 2016, er zijn zoveel fucking games!

Teveel games?

Ik had het nog over de persoonlijke situaties van gamers, de één heeft 60 euro per 2 maanden te spenderen, de ander heeft een goed salaris en plaatst vijf pre-orders per maand. Vroeger kon ik maanden met spellen als The Legend of Zelda: Ocarina of Time doen, of Mario Kart (ja, ik was 9 en had een Nintendo 64). Nu komen er zo veel goede spellen uit, dat ik inmiddels een backlog heb van minstens 40 games die echt nog tot 2006 reikt (10 jaar geleden alweer!!). Mijn ‘vakantie’ rondom Kerst en Oud en Nieuw bestond uit enkel The Witcher 3, een spel dat ook wel echt 100% van je aandacht nodig heeft omdat het zo diepgaand en betoverend is. In die tijd had ik waarschijnlijk ook Dead Rising 3, Legacy of Kain Trilogy, Assassin’s Creed: Rogue, Unity en Syndicate uit kunnen spelen. Een spel als Assassin’s Creed had voor mij ook 50 uur kunnen duren, maar er zijn zoveel games, dat het soms gewoon fijn is om die credits voorbij te zien rollen omdat je dan in ieder geval door kan gaan met de volgende game. Games hoeven daarom voor mij niet veel speeltijd aan te bieden. In een wereld waar we zoveel games aangeboden krijgen, mag er best eens een Call of Juarez: Gunslinger tussen zitten met vijf uur speeltijd, of een Valiant Hearts met zeven uur speeltijd. Misschien is dat ook wel de reden dat ik mij niet al te veel waag aan online multiplayer spellen en juist singleplayer ervaringen wil opdoen. Ik wil gewoon lekker die backlog wegwerken, die vol uit verschillende avonturen bestaat, niet één langdradig online herhalend verhaal. Wat vinden jullie? Moet een game echt lang zijn, of mag er best een game tussen zitten van 50 euro waar je maar 10 tot 15 uur zoet mee bent?