Bullshit alert: ‘Gameplay is belangrijker dan graphics!’

De uitspraak “gameplay is belangrijker dan graphics” is een populaire statement onder gamers. Lekker politiek correct ook, je voordoen als iemand die niet alleen naar de oppervlakte kijkt, maar ook naar de diepere lagen. Net als die oom die op verjaardagen als een ware fijnproever de wijn van de Aldi analyseert. “Goede graphics zijn niet belangrijk” zeg je? Ik zeg bullshit!

Veel discussies in het game-landschap gaan tegenwoordig over graphics, het hele 1080p-en-60fps-gedoe heeft daar een behoorlijke dikke steen aan bijgedragen. “Wat kan mij die graphics boeien, zolang de gameplay maar goed is” hoor je dan. Als het zo is dat gameplay belangrijker is dan graphics, zoals veel gamers beweren, waarom kopen we dan op basis van hoe een game er uit ziet?

Willen we meer of minder polygonen?

Al sinds het bestaan van games streven ontwikkelaars naar steeds betere graphics en een realistisch uitziende wereld. In de loop der tijd zijn daaruit pareltjes ontstaan zoals bijvoorbeeld Wolfenstein 3D, Half-Life, Far Cry en niet te vergeten: GTA. Maar waarom zijn ontwikkelaars continu bezig met de mooiste game maken? Waarom steeds meer polygonen en grotere textures? Zelfs ontwikkelaars die niet voor realistisch gaan werken hard aan een unieke en mooi afgewerkte vormgeving, dus hoewel ze niet meegaan met de trend, zijn ze wel degelijk bezig om een goede eerste indruk achter te laten. Als gameplay werkelijk belangrijker is dan graphics, waarom spenderen ontwikkelaars er dan zoveel tijd en geld aan? Het experimenteren met nieuwe render-technologieën, wat bij nieuwe games vaak gebeurt, is duurder en technisch uitdagender dan het verder uitwerken van gameplay. Als het uiterlijk niet zo belangrijk is voor het plezier van de speler aan de game, dan is er ook geen reden om het zo na te streven. Dan zou het goedkoper zijn en betere games opleveren als ze er geen aandacht meer aan besteden. Blijkbaar is er toch meer aan de hand.

Mensen zijn dom

Het meest voor hand liggende argument is dat de meeste mensen dom zijn. Als iets er goed uit ziet, kopen mensen het, zelfs als het waardeloze gameplay bevat. Klanten zien de graphics in reclame en trailers, maar kunnen niet direct met de gameplay aan de slag, dus bepalen ze op basis van wat ze op het eerste gezicht zien. Feit is dat veel verschillende mensen aangetrokken zijn tot hyperrealisme, een bijna overdreven realistische benadering van een wereld of universum. Je kunt er een heel monoloog over schrijven, maar meneer Jean Baudrillard heeft aardig wat gepubliceerd rondom dit onderwerp. Mensen simpelweg afdoen als “dom” vind ik dan weer dom.

Ik vraag me ook serieus af of graphics zo onbelangrijk zijn voor de gameplay. Doen de realistische beelden niet meer dan er alleen een beetje “goed uitzien”? Zou hyperrealisme in games niet een meer fundamenteel doel dienen? Ik geloof van wel. Ik zou zelfs zo ver willen gaan door te zeggen dat realistisch vormgegeven omgevingen en karakters de basis zijn van de heilige graal: immersive gameplay, of op z’n Nederlands game-beleving.

Game-beleving

Een goede game-beleving kan op verschillende manier bereikt worden, natuurlijk zijn het aantal polygonen daar niet de enige manier daarvoor, maar ze zijn wel ontzettend belangrijk en worden vaak makkelijk afgescheept. Stel dat hyperrealisme de realiteit is in video-games, en ik geloof dat het op den duur echt mogelijk is, dat je het gevoel hebt dat je in je computerscherm of tv het virtuele object kan oppakken. Dat zou betekenen dat we een weergaloze wereld hebben bereikt om in op te gaan. En dat is toch juist het idee achter videogames? Om er in opgeslokt te worden?

We moeten het nu doen met nog wat minder, maar we willen nog steeds opgeslokt worden. Het modder op het gezicht van Lara Croft, de stelende kinderen in de straten van London, de straten met gebouwen die er “echt” uitzien. Met betere graphics lukt dat beter. Graphics is dus niet iets voor op het oppervlak, maar zijn een primaire strategie in het game-design. Het zijn de basisbeginselen van “immersion”, puur om de simpele reden dat mensen zien, en het leuk vinden om te kijken, vooral als dat wat ze bekijken interessant is.

Ontwikkelaars die op graphics focussen, doen dat niet ten koste van de gameplay, ze focussen zich op een aspect van de gameplay. Een aspect wat belangrijk is voor de game-beleving. Je kunt er naar alle hartenlust over discussiëren of de ontwikkelaar niet beter meer tijd in andere zaken had kunnen steken, maar ga niet zeggen dat er ingeleverd is op gameplay als het de graphics betreft. Het is gameplay, van een bepaalde type.

Ook plezier zonder bier graphics

Veel hard-core gamers zullen het er desondanks niet mee eens zijn. Uit hun ervaring blijkt dat ze veel epische game-momenten hebben gehad met games die niet per se de best uitziende games zijn. Ook kunnen ze plenty games zijn noemen die er goed uitzagen maar waardeloos spelen en al gauw vergeten waren. En waarschijnlijk kunnen ze eenzelfde aantal games noemen die een lage resolutie hebben maar toch populair zijn. Ik zeg ook niet dat deze games niet bestaan, maar simpelweg dat het een vorm van gameplay is.

Je wint er niks mee, dat je zegt hoe “hardcore” je bent door graphics als niet belangrijk weg te zetten. Dan heb je er geen kaas van gegeten!