Betwistbaar onderzoek zegt: 69% vindt cosmetische microtransacties acceptabel

Ik heb nooit gehoopt, of verwacht, dat mijn wetenschappelijke opleiding tot bioloog daadwerkelijk nut zou hebben als redactielid bij Xbox Nederland. Microtransacties zijn nog steeds hot topic. Qutee heeft onderzoek gedaan naar wat gamers vinden van de huidige games. 

Het rapport, Gaming today, is onlangs gepubliceerd en hier zijn de resulaten. Na een middagje nadenken wil ik met een onbestemd gevoel mijn kanttekeningen plaatsen betreft dit onderzoek.

Het onderzoek beslaat meer dan 2.000 reacties onder 450 topics en meer dan 10.000 antwoorden op polls. Het onderwerp was natuurlijk de games, zoals de titel van het rapport al verklapt. Wat vinden de gamers wel leuk? Wat niet? Waar liggen de frustraties? Hoe zien de gamers de toekomst van de game-industrie?

Samenvatting van de resultaten

Uit dit onderzoek is gebleken dat 69% van de gamers cosmetische microtransacties een acceptabele inkomstenbron vinden voor de ontwikkelaars. Toch geeft maar 6% toe dat zij ook in-game aankopen doen. 22% van de gamers beschreef het ‘pay-to-win’ model als iets toxisch en misselijkmakends.

Inmiddels is volgens dit onderzoek gebleken dat microtransacties een zekere mate van acceptatie onder gamers hebben gekregen. Dit zou ook kunnen komen doordat de gamers hierin geen vrijblijvende keuze hebben. Het blijkt dat 1,3% van de gamers ‘fan’ is van microtransacties. Op de vraag of de gamers van mening zijn dat zij ook waar voor hun geld krijgen is 71% positief. Voor 9% van de gamers geldt dit niet.

Verder werd er geconstateerd dat 37% van de gamers van mening is dat games steeds minder innovatief worden en dat er in de toekomst ook steeds minder evolutionaire ideeën gaan komen. Al blijkt dit geen invloed te hebben op het koopgedrag van de gamers. Call of Duty: World War II is het best verkochte spel in Noord-Amerika en het Verenigd Koninkrijk.

31% van de gamers is van mening dat er voldoende games waren met succesvolle innovaties. Een van de voorbeelden hiervan is de game Creative Assembly’s Total War: Warhammer.

De ontwikkelaars die zich volledig richten op de VR technologie zullen teleurgesteld zijn in de uitkomsten van dit rapport. Het blijkt dat slechts 5% van de gamers een VR-headset zal hebben in 2018. Dit heeft meerdere oorzaken. Zo zijn er nog geen goede VR games beschikbaar en is een VR-headset ontzettend prijzig.

Waarom is dit onderzoek betwistbaar?

Dit onbestemd gevoel, zoals aangegeven bij de introductie, geeft aan dat er mogelijk een lobby heeft plaatsgevonden door mensen uit de game-industrie om het gebruik van microtransacties zo aantrekkelijk mogelijk te maken in dit onderzoek. Het debat, wat de basis gaf van dit onderzoek, heeft plaatsgevonden onder de leidende game- en tech-influencers. Bobo’s uit de gamewereld dus. Het is een beetje een plus een om te zien dat je de slager niet zijn eigen vlees moet laten keuren.

Al het nieuws rondom microtransacties was de laatste tijd erg negatief. Een voorbeeld hiervan is dat de staat Hawaï al sinds het einde van vorig jaar bezig is met een verbod op microtransacties voor mensen jonger dan 21 jaar. De reden hiervan is dat de psychologie achter microtransacties hetzelfde effect veroorzaakt die een casino ook laat zien. Juist de jongere generatie blijkt hier het gevoeligst voor te zijn. Iedereen wilt namelijk het beste zijn in Call of Duty: World War II. Dit succes kan mogelijk gegarandeerd worden door het krijgen van het beste wapen uit een lootbox. De game-industrie maakt gebruik van nare exploitatiemechanismen en misleidende marketing om zo veel geld te verdienen over de ruggen van de gamers. 100% zekerheid uit de lootboxes heb je immers nooit.

Met dit onderzoek wilt de game-industrie in mijn ogen een positieve draai geven aan dit beladen onderwerp. Het percentage van maar liefst 69% die positief is over cosmetische microtransacties is schrikbarend hoog. Dat de onderzoekers tot deze conclusie zijn gekomen wordt mogelijk veroorzaakt door het verkeerd gebruik van de datagegevens.

Verkeerd gebruik van de datagegevens

Statistisch gezien hebben de uitkomst van dit geen betekenis en kan er geen daadwerkelijke conclusie eruit getrokken worden. De reden hiervoor is dat de resultaten niet geharmoniseerd zijn.

Kijkend naar de grafiek hiernaast leg ik dit uit. We zien dat de uitkomsten van alle datapunten bij elkaar opgeteld op 100% uitkomen.

Datgene wat er hier verkeerd gaat is dat men totaal andere vragen stelt en vervolgens doet alsof ze allemaal van toepassing zijn op één groep die als een Noord-Koreaanse cheerleaderploeg alleen die mening heeft. De vraagstelling is vreemd want een antwoord als “Ja, cosmetische microtransacties alleen vind ik oke” en “ik ben een fan” of “ik houd niet van pay to win” kunnen beide gelden. Je kan beide met ja beantwoorden namelijk zonder de andere vraag daarin als onwaar te bestempelen. De keuze tussen de antwoorden is te vaag en uiteindelijk kies je dan iets wat het beste bij je past maar niet wat je in het geheel vind.

Simpel gezegd betekent dit dat er geen goed verloop is tussen ’tevreden’ en ‘niet-tevreden’ mensen. Er zijn genoeg mensen, waaronder ik, die in een grijs gebied vallen. Dit wil bijvoorbeeld zeggen dat zij cosmetische microtransacties prima vinden, maar dat het concept van ‘pay-to-win’ toch echt te ver gaat. Ik zou dus in dit voorbeeld mee mogen tellen met zowel het licht grijze vakje als het rode vakje op de grafiek hier getoond. De eindconclusie zou daarom dus nooit mogen zijn dat 68,8% van de mensen cosmetische microtransacties goed vinden want dat is gewoon een te zwart/wit gestelde conclusie. Het had net zo goed 69% voor het niet oke vinden van een Pay-to-Win systeem kunnen zijn.

Daarnaast is het ook niet goed dat de onderzoekers vragen stellen die eigenlijk niet in dezelfde categorie passen. Een voorbeeld hiervan is het zeggen ‘ik ben fan’ wat je tot een gedrag kan rekenen. ‘ik hou niet van Pay to Win’ is een oordeel, geen gedrag. Van jongs af aan leer je dat je geen appels met peren mag vergelijken. Een oordeel vergelijken met gedrag is als appels en peren. Al met al is dit dus de reden dat je de uitkomsten van dit onderzoek beter kunt zien als een goede leidraad die aangeeft dat niet alle gamers negatief zijn over microtransacties. Maar meer dan dat is het niet.

Wat is jullie mening hierover? Is er gelobbyd?