Column: Ghost Recon Wildlands is niet best

Dit weekend kon ik de gesloten beta van Ghost Recon Wildlands doen. De game sprak me erg aan en ben het direct gaan spelen, maar waar ik achter kwam tijdens het spelen was niet best…

Met de tactische jongens van Ghost Recon op pad. Niet alleen, maar met je vrienden. Niet kleine leveltjes afwerken, maar een grote open wereld vol met gevaarlijke kartels. Voertuigen staan tot je beschikking en het is de bedoeling dat je je character op een RPG-achtige manier uitbouwt. Bij het lezen van deze beschrijving van de game, kun je eigenlijk al niet wachten. En als je daarbij ook nog eens de cinematische trailers van de game bekijkt is het helemaal niet meer te houden. Toch stelt deze game mij op zoveel vlakken teleur…

Niet slecht

Ik vind de game absoluut niet slecht. Vooral in de eerste uren voelt de game goed aan. Je kunt een eigen character samenstellen en je kunt het daarin zo bont maken als je het zelf wilt. Een dikke jaren 80-snor en een witte tanktop met een overbegroeide ghillie helm, ja hoor, mijn character was klaar. Samen met wat opgetrommelde vrienden rijden we nogal houterig (maar dat rijden zal vast wel wennen) naar de eerste missie en daar begint de pret.

Ghost Recon zou Ghost Recon niet zijn als je zomaar een compound binnen kunt vallen en iedereen overhoop kunt knallen. Zo werkt het dus ook niet, sluipen is het devies. Voordat je een inval doet zul je het gebied goed moeten verkennen, scannen kan met je vizier, maar ook met je drone. Elke speler heeft standaard een drone waarmee hij een paar tientallen meters kan afleggen en de vijanden van bovenaf kan aanstippen. Wanneer je het gebied in kaart hebt is het zaak om met elkaar groepjes vijanden te isoleren en zonder gedoe om te brengen. Daarvoor kan elk teamlid een vijand een nummertje geven waardoor je makkelijk met elkaar kunt communiceren wie welk nummer om gaat leggen. Als je dat tegelijkertijd goed uitvoert dan wordt de vijand dus niet gealarmeerd en dat levert op z’n beurt een bevredigend gevoel op. Zo kun je rustig maar zeker hele gebieden met vijanden ongezien uitschakelen.

Naarmate je verder komt ontgrendel je meer aanpassingen voor je wapen, zoals nieuwe scopes, magazijnen en al dat soort zaken die we ook uit The Division kennen. Zoals we van Ubisoft gewend zijn ziet de game er top uit. Het bergachtige Boliviaanse terrein is prachtig om doorheen te navigeren.

Niet best

Ja, prachtig reizen door de Boliviaanse bergen. Ware het niet dat het reizen vies tegenvalt. Ik weet niet wat Ubisoft met auto’s heeft, blijkbaar niks, maar ze krijgen het maar niet onder de knie. In Wildlands is het wederom dramatisch. De physics slaan echt helemaal nergens op. Als je bijvoorbeeld met een motor van een steile ravijn flikkert kan het niet zo zijn dat de motor altijd aan de rots vastgeplakt blijft en je speler er magischerwijs op kan blijven zitten. Ook de helikopters voelen aan alsof het speelgoed is. Over het algemeen zit er gewoon weinig gevoel in het besturen van de voertuigen in Wildlands.

Wat ook net niet helemaal lekker aanvoelt is het bewegen en het gebruiken van je wapen. De third person mode zorgt ervoor dat je over één bepaalde schouder kijkt, net zoals in The Division (met een knop kun je kiezen over welke schouder je kijkt, bedankt lezers). Het in beweging komen voelt ook niet helemaal soepel en natuurlijk aan. Vaak blijf je achter randjes en hekjes steken, irritant. Met het schieten moet je ook oppassen dat je niet tegen een onzichtbare muur schiet, want dan kan het wel even duren voordat je je vijand dood hebt.

De missies zijn ook niet echt om over naar huis te schrijven. Net zoals in The Division moet je ergens heengaan, daar de boel infiltreren en een gast ondervragen, intel vergaren of iemand bevrijden en that’s it! En dat telkens weer. De diepgang is ver te zoeken.

Een ander kritiekpunt is dat de gesloten beta nog bij lange na niet af voelde. Met mijn team speelden we missies die op een gegeven moment om onverklaarbare redenen als gefaald in de boeken ging. Ja, we wisten precies wat er moest gebeuren, want we hadden de missie al eerder wél gehaald. Als er een logische reden voor was, dan was het ons niet duidelijk gemaakt in elk geval. Ook het instellen van missies en de verschillende pijltjes die er al stonden zorgde voor nogal wat onduidelijkheid.

Het laatste zeikpunt is het markeren van supplies, waardoor je skillpoints kunt krijgen. In de beta werd ik er al ziekelijk moe van, want op elke hoek staat wel een box die te taggen is, dus hoe zal dat uitpakken in de complete game? En waarom moet ik een box nogmaals taggen als een vriend dat ook al heeft gedaan? Waar slaat dat op? We zitten toch in hetzelfde team, 5 meter van elkaar?

Mijn voorlopig oordeel

Hoewel de open wereld co-op echt een hele fijne evolutie is binnen de Ghost Recon franchise is dit niet echt wat ik had verwacht. De wereld is prachtig, maar het voortbewegen in die wereld niet, dat is houterig en onrealistisch. Het met elkaar er op uit trekken en gezamenlijk een kartelbasis overnemen is fantastisch als je het goed gecoördineerd uitvoert. Maar de herhalende missies en het oeverloos taggen van supplies is niet iets wat het aanpassen van je wapen en het ontwikkelen van de, ietwat onoverzichtelijke, skills goed kan maken. Daarnaast zitten er nogal wat foutjes in.

Mocht Ubisoft er in slagen om deze game voor de release zodanig te fixen dat de grootste pijnpunten hierboven weg zijn dan zal er hooguit een vermakelijke game overblijven met een oppervlakkig verhaal. Maar ik laat me ook graag verrassen, en hoe het echt uit gaat pakken, dat zien we pas bij de release. Je hebt er het laatste nog niet over gehoord op deze site!